Άλλο ένα δυνατό, συναυλιακό Σαββατοκύριακο για τους Θεσσαλονικείς, ήταν αυτό που μας πέρασε. Μετά από λίγες μόνο ημέρες από το φοβερό live των Amon Amarth και Grand Magus στο Fix Factory, είχε έρθει η ώρα για μια ακόμη πολυαναμενόμενη εμφάνιση στη χώρα μας, αυτή των Dark Funeral και Carach Angren. Το Σάββατο λοιπόν, στη Θεσσαλονίκη, ο αγαπημένος χώρος του 8ball άρχισε να γεμίζει λίγο μετά τις 20:00 με φίλους του ακραίου ήχου, όλοι προετοιμασμένοι για μια βραδιά-κόλαση. Θα προτρέξω λίγο βέβαια τονίζοντας πως σε αυτό συνέβαλλε φυσικά και το τρελό πάρτυ του Metal Hammer που ακολούθησε στον ίδιο χώρο!
Για να πάρω τα πράγματα όμως με τη σειρά, και εγώ κατέφθασα στο 8ball λίγο μετά τις 20:30, προμηθεύτηκα τη μπύρα μου και ήμουν πλέον απόλυτα έτοιμη για το πρώτο συγκρότημα της βραδιάς, τους Ολλανδούς horror black metallers Carach Angren. Δεν θα το κρύψω καθόλου, ήταν η μπάντα που ήρθα να δω και το περίμενα πως και πως. No offense, μου αρέσουν και οι Funeral, αλλά γούστα είναι αυτά βρε παιδί μου, έχουμε και εμείς τις προτιμήσεις μας. To the point, η αυλαία άνοιξε με μία μικρή καθυστέρηση, στην ατμόσφαιρα σιγά σιγά άρχισε να ηχεί το intro του τελευταίου τους δίσκου (“This Is No Fairytale”), οι επιβλητικοί Carach Angren ανέβηκαν στη σκηνή, έλαβαν θέσεις και έδωσαν την έναρξη στη βραδιά με το αριστούργημα που ακούει στο όνομα “There’s No Place Like Home”, επίσης από το καινούριο τους δίσκο. Στη συνέχεια, καλωσόρισαν το κοινό της Θεσσαλονίκης και ο frontman Seregor ανέλαβε τις συστάσεις, με το δικό του ξεχωριστό θεατρικό τρόπο, ενώ έπειτα ο Ardek κάνοντας τα δικά του μαγικά στα πλήκτρα, άρχισε να παίζει το “Lingering In An Imprint Haunting”, που μαζί με το “Sir John” που ακολούθησε έγινε ο πρώτος μικρός χαμούλης, με το κοινό ιδιαίτερα μπροστά από τη σκηνή να χτυπιέται ασταμάτητα! Τεχνικά, οι Carach Angren από την πρώτη στιγμή τους πάνω στη σκηνή μέχρι και την τελευταία ήταν άψογοι. Τι να πρωτοαναφέρω, το ανελέητο drumming του Namtar; Το γεγονός ότι με μόνο δύο πρόβες κατάφερε να βοηθήσει τους Septic Flesh όταν έφυγε ο Benardo, ή το ότι το βράδυ του Σαββάτου στο 8ball έσπαγε drumsticks απ’ τη λύσσα του, νομίζω σας δίνει κατάλληλη ιδέα και δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι παραπάνω. Η ιδιοφυΐα του Ardek στην ενορχήστρωση από την άλλη, είναι γνωστή σε όλους πιστεύω. Ε λοιπόν, ζωντανά η απόδοση του ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή. Όσο για τον Seregor, μέσα στο ρόλο του 100%, καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς κατάφερε να μας μεταφέρει στην απόκοσμη μαυρίλα του κόσμου των Carach Angren, με τα ανατριχιαστικά growls του στα περισσότερα σημεία να είναι τόσο καλά όσο στα albums. Φυσικά, δεν μπορώ να μην αναφέρω και την massive δουλειά, από τον τύπο που είχαν μαζί τους για touring guitarist αυτή τη φορά(που όχι, δεν ήταν ο Jack Owen από Cannibal Corpse και Deicide), δυστυχώς όμως δεν ξέρω ποιος είναι! Εάν γνωρίζετε, παρακαλώ ενημερώστε! Του αξίζουν πολλά μπράβο!
Κάπου εκεί πρέπει να ήταν που παρατήρησα και τον Heljarmadr και Lord Ahriman απ’ τους Funeral στον επάνω όροφο, να απολαμβάνουν επίσης to show των Ολλανδών. Από το set δεν έλειψαν κομμάτια από το ντεμπούτο και αγαπημένο “Lammendam”, όπως τα “The Carriage Wheel Murder” και “Haunting Echoes From the Seventeenth Century”, ωστόσο προσωπικά, ήθελα και ένα “Strange Presence..” αλλά τι να κάνουμε. 😛 Όπως και να έχει, το κομμάτι Carach Angren ήταν απόλυτα χορταστικό, παίξανε κομμάτια απ’ όλη τη δισκογραφία τους και κατάφεραν μέσα σε 75 περίπου λεπτά, όχι μόνο να προετοιμάσουν το κοινό για τους Dark Funeral, αλλά και να κλέψουν την παράσταση. Ξέρω ναι, μεγάλη κουβέντα, αλλά είπαμε, γούστα! Το μόνο ίσως μειονέκτημα να ήταν η διαρρύθμιση του set τους, καθώς σε άτομα που δεν είναι τόσο εξοικειωμένα με το συγκρότημα και το style τους, ίσως να πέρασε ως μονότονο και ανιαρό. Oh, well. Highlight από την εμφάνιση τους, η εκπληκτική εκτέλεση του “When Crow Tick On Windows” (το τελευταίο τους video) που το κοινό φάνηκε να απολαμβάνει ιδιαίτερα αλλά και το κλείσιμο τους με το κλασσικό, fan-favorite “Bloodstains On The Captain’s Log” στο οποίο έπεσε πολύ κοπάνημα. Creepy, τρομακτικοί, θεατρικοί, μα πάνω απ’ όλα μουσικοί, οι Carach Angren έκαναν μια πραγματικά πολύ καλή εμφάνιση.
Setlist:
There's No Place Like Home
Lingering in an Imprint Haunting
Sir John
When Crows Tick on Windows
The Sighting is a Portent of Doom
The Carriage Wheel Murder
Spectral Infantry Battalions
Bitte Tötet Mich
The Ghost of Raynham Hall
Two Flies Flew Into a Black Sugar Cobweb
Departure Towards a Nautical Curse
Haunting Echoes From the Seventeenth Century
Bloodstains on the Captain's Log
Μετά το απαραίτητο διάλειμμα για την προετοιμασία της σκηνής και φυσικα το refill στις μπύρες μας, η ώρα είχε πάει λίγο πριν τις 23:00 όταν τα φώτα χαμήλωσαν και το κοινό συνειδητοποιεί πως είχε πλέον φτάσει η ώρα για τους headliners της βραδιάς. Οι Dark Funeral έκαναν την είσοδο τους χωρίς πολλά πολλά, πλαισιώνοντας την σκηνή του 8ball με το ανάλογο attitude γεμάτο κακία και σκοτάδι. Ξεκίνησαν την εμφάνιση τους με το αγαπημένο μου κομμάτι από το νέο τους δίσκο, “Unchain My Soul”, ενώ το κοινό από κάτω είχε πλέον ζεσταθεί για τα καλά και δεν υπήρχε κεφάλι που να μην πήγαινε πάνω-κάτω ασταμάτητα. Μένοντας στη «μεταγενέστερη» εποχή, συνέχισαν δυναμικά με το “666 Voices Inside” και “Stigmata”, ενώ δεν έλειψαν και κλασσικά αγαπημένα όπως “Ravenna Strigoi Mortii” και “Shadows Over Transylvania”, με το τελευταίο να είναι δυστυχώς για εμένα το μόνο κομμάτι στο set από το “The Secret Of The Black Arts”. Βέβαια, όπως συμβαίνει συχνά σε περιοδείες προώθησης νέου δίσκου, έτσι και στην συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν λογικό οι Dark Duneral να συμπεριλάβουν αρκετά κομμάτια από το νέο τους πόνημα “Where Shadows Forever Reign”, απλά απ’ ότι κατάλαβα πολλοί παρευρισκόμενοι ήθελαν το κάτι παραπάνω από τα παλιά, μιας και μιλάμε για μια μπάντα τέτοιου βεληνεκούς. Προσωπικά έμεινα αρκετά ικανοποιημένη από την εμφάνιση τους, καθώς είχαν όλα τα στοιχεία που συνέθεταν ένα σωστό live show. Πολύ καλός και επικοινωνιακός ο frontman Heljarmadr, για τον Lord Ahriman νομίζω πως ότι και να πω είναι λίγο, πραγματικά επιβλητική και εμβληματική η παρουσία του στη σκηνή, ενώ η όλη ατμόσφαιρα καθ’ όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους ήταν όπως πρέπει να είναι σε ένα μία βραδιά αφιερωμένη στον ακραίο, black metal ήχο. Ζοφερή και απόκοσμη. Βέβαια, την αμαρτία μου θα την πω, αρκετές φορές αποπροσανατολίστηκα από εισερχόμενα μέλη των Carach Angren που πήγαιναν να ξεβγάλουν το corpse-paint τους στις τουαλέτες του 8ball, τόσο απλά. Forgive me, Satan. Μετά όμως, κύριοι αναμίχτηκαν με το κοινό και απόλαυσαν με τη σειρά τους το show των Dark Funeral, με ελάχιστα άτομα να τους αναγνωρίζουν. Πίσω στο θέμα μας όμως, οι Dark Funeral σε γενικές γραμμές έκαναν και αυτοί μια εξαιρετική εμφάνιση, που απ’ ότι φάνηκε εκτιμήθηκε ιδιαιτέρως από το κοινό, μιας και το headbanging ήταν ασταμάτητο και δεν έλειψαν και 1-2 crowdsurfers.
Διάλεξαν να κλείσουν το set τους με δύο τραγούδια από το νέο τους δίσκο, που παρ’ όλο καινούρια έχουν γίνει αγαπημένα, τα “Nail Them To The Cross” και το ομώνυμο “Where Shadows Forever Reign”. Ωστόσο, προσωπικά πέρα από το φαντασμαγορικό κλείσιμο τους, μου έμεινε και η εκτέλεση του “Godess Of Sodomy” όπου πραγματικά ένιωσα πως το συγκρότημα τα έδωσε όλα πάνω στη σκηνή και το θέαμα του Heljarmadr κατά τη διάρκεια του "Stigmata" με τη θηλιά στο χέρι ήταν τόσο αποκρουστικά όμορφο. Black Metaaaaal.
Setlist:
Unchain My Soul
666 Voices Inside
Thy Legions Come
The Arrival of Satan's Empire
Stigmata
Open the Gates
As I Ascend
Ravenna Strigoi Mortii
As One We Shall Conquer
Goddess of Sodomy
Shadows Over Transylvania
My Funeral
Nail Them to the Cross
Where Shadows Forever Reign
Συνοψίζοντας, επειδή παρασύρθηκα αρκετά, η βραδιά τα είχε όλα. Τέλειος ο ήχος στο 8ball –κάτι που παρέλειψα να αναφέρω νωρίτερα-, δυο καταπληκτικές εμφανίσεις και μια υπέροχη συνέχεια που ήρθε και έδεσε σαν το κερασάκι στην τούρτα, με το πάρτυ του Metal Hammer. Στο οποίο όχι μόνο έγινε ο χαμός (όπως πάντα!) αλλά και παρευρέθηκαν μέλη από τους Carach Angren και Dark Funeral όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά και οι Planet Of Zeus, που έπαιζαν την ίδια βραδιά στο Principal. Γενικά, όπως είπα ξεκινώντας αυτό μου το κείμενο, πολύ δυνατό συναυλιακό weekend στη Θεσσαλονίκη, που έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους μουσικούς και τη διοργάνωση, για μια extreme metal apotheosis που μας έμεινε αξέχαστη! Ελπίζουμε σε ανάλογες συναυλιάρες με το νέο έτος!
Comments
