Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μίας πολύ ιδιαίτερης στιγμής για τα Ελληνικά συναυλιακά δεδομένα, καθώς οι Άγγλοι Akercocke και οι Πολωνοί Mgla θα μας επισκεφτούν για 1η φορά σε ένα κολασμένο πακέτο που υπόσχεται πολλές συγκινήσεις. Το Rock Overdose επιχειρεί μία βουτιά στο παρελθόν για να δούμε πως φτάσαμε ως εδώ και γιατί είναι σημαντικό αυτό το συναυλιακό πακέτο για όσους θα παραβρεθούν στις 13 Γενάρη στο Κύτταρο στην Αθήνα και την επόμενη ημέρα στο Eightball στη Θεσσαλονίκη .
AKERCOCKE: Kόλαση επί της Γής!
Το παρελθόν πριν τους Αkercocke και πως επετεύχθη ο σχηματισμός τους!
Η ιστορία των Εγγλέζων ξεκινάει ακριβώς 20 χρόνια πριν, όπου σχηματίζονται στην επίσημη μορφή τους το 1997 στο Λονδίνο από τους Jason Mendonca (κιθάρα/φωνή) και Paul Gray (τύμπανα). Oι δυο τους, στο ίδιο σχολείο από μικροί και με κοινή την αγάπη για το ακραίο μέταλ και τον Σατανισμό, βρέθηκαν 1η φορά πίσω στο 1987, όταν ο Gray έπαιζε με μπάντα φίλων και γνώρισε τον Mendonca ο οποίος ήταν παράξενος κι απόμακρος χαρακτήρας για όλο το σχολείο, ο Gray δεν πτοήθηκε γιατί ήξερε ότι ο τύπος αυτός ήταν χωμένος σε Slayer, GBH και διάφορα ακραία ακούσματα, ενώ του σύστησε και τους Possessed, που παραμένουν η αγαπημένη death metal μπάντα του Gray και μέχρι σήμερα αισθάνεται υπόχρεος στον Mendonca γι'αυτό (να μη σου το χαλάσω εδώ φίλε μου, αλλά οι Possessed ήταν και θα είναι thrash μέχρι το τέλος του πλανήτη). Φορμάρουν τους Salem Orchid το 1988 οι οποίοι και άντεξαν ως το 1991, καθ'ότι σύμφωνα με τον Gray, είχαν χωθεί τόσο βαθιά στις σατανικές τους μελέτες που τους απορροφούσαν και δεν είχαν χρόνο να προβάρουν και να βελτιωθούν σαν παίχτες. Ηχογράφησαν 3 demo με κυριότερο αυτό του 1991, κράτα το αυτό, θα το βρεις σε λίγο μπροστά σου.
Αφού κατάλαβαν ότι υπήρχαν πολλοί αρχηγοί στο συγκρότημα, το '92 χάνονται τα ίχνη τους, λίγο αφού ο Gray γνωρίζει στον Mendonca τον μπασίστα Peter Theobalds ο οποίος μόλις που πρόλαβε να ενταχθεί στο γκρουπ πριν τη διάλυση. Οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές ξαναβρίσκονται το 1996 όπου και αποφασίζουν ότι το όνομα του γκρουπ που θα φτιάξουν θα είναι Αkercocke, αρκετά πριν σχηματιστεί το συγκρότημα. Μιλάμε για το όνομα μίας μαϊμούς που μιλάει, στη μετάφραση του Faust του Goethe από τον Robert Nyles. Γρήγορα εντοπίζουν τον κιθαρίστα Paul Scanlan ο οποίος ήταν γνωστός τους όταν έπαιζε με το τοπικό συγκρότημα του μαζί με τους Salem Οrchid πίσω στο 1990. Του βάλανε να ακούσει το ''Infecting The Crypts'' των Suffocation και το ''Evil Prayers'' των Necromantia (να τα βλέπετε αυτά ορισμένοι για τον αντίκτυπο της Ελληνικής σκηνής στο εξωτερικό) και του είπαν ότι σ'αυτό το στυλ πρέπει να κινηθεί κιθαριστικά. Επέδειξε μεγάλη θέληση να δεθεί με το συγκρότημα, έχοντας βαρεθεί να παίζει στις παμπ του Λονδίνου. Ο δε Peter Theobalds παρ'ότι ήταν η πρώτη επιλογή για το μπάσο, πήρε ένα χρόνο μέχρι να μπει στο γκρουπ, γιατί σύμφωνα με τον Gray ως αυστηρός σατανιστής δύσκολα δένεται με ιδέες και δεσμούς και το ψηστήρι κράτησε πάρα πολύ μέχρι να δεχτεί.
Τα πρώτα τους βήματα και ολοκληρωμένα κομμάτια!
Το πρώτο κομμάτι που γράψανε λεγόταν ''Devil'' (τι παράξενο), η ιδέα ήταν να πάρουν τις λέξεις που μπορούσε να ψελήσει η μαϊμού που τους έδωσε το όνομα του γκρουπ στο Faust, μεταξύ των οποίων ήταν και οι λέξεις Hell, God, Devil, Amen, Hey! Το κομμάτι αυτό ποτέ δεν παρήχθη ολοκληρωμένο, αλλά ήταν μια αρχική κατεύθυνση για το συγκρότημα. Στην πορεία αποφασίζουν να γράψουν κομμάτια με τα ονόματα των κοριτσιών που δίνει ο Faust στον υπηρέτη του, Wagner. Έτσι γεννιούνται τα κομμάτια με βάση και κάθε μία από τις έξι διαφορετικές γλώσσες που μιλούσε ο ήρωας: ''Zulieka'', ''Nadja'', ''Justine'', ''Margueritte and Gretchen'' και ''Salome''.
Υπήρχε άλλη μία κοπέλα το όνομα της οποίας ήταν ''Jane'' αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι ηχογραφήθηκε μόνο με κιθάρα και δεν τους άφησε ευχαριστημένους και το παράτησαν. Κάπου στο 1997 ο Paul Ryan των Cradle Of Filth πρότεινε στον Gray να κάνουν κάποιες συναυλίες μαζί, έγιναν οι γνωριμίες με το συγκρότημα το οποίο ο Gray είχε προβλέψει ότι με τέτοιο όνομα δε θα πήγαινε μπροστά (μπίνγκο έπιασε, τουλάχιστον στην πορεία παραδέχτηκε το λάθος του και δημόσια στους ίδιους). Το 1998 βγαίνουν από τη ναφθαλίνη και παίζουν στο κλαμπ Red Eye. Είχε ήδη παρθεί η απόφαση ότι δε θα τηρούν τα μέταλ κλισέ και θα παίζουν με κοστούμια επί σκηνής, το οποίο και έγινε σήμα κατατεθέν τους. Μπορεί αυτοί που τους είδαν να μην κατάλαβαν ότι πρόκειται για συγκρότημα, αλλά όπως λένε οι ίδιοι, τα διαλύσανε όλα και τελικά άρχισαν να κερδίζουν πιστούς οπαδούς.
Το κολασμένο ντεμπούτο!
Τα κομμάτια που είχαν ήδη ηχογραφήσει γίνανε το ντεμπούτο με τον προβοκατόρικο τίτλο ''Rape Of The Bastard Nazarene'' το οποίο αρχικά ηχογράφησαν σε CD-R αλλά τα τσακάλια του Terrorizer τους ανακαλύπτουν, τους παίρνουν συνέντευξη και το κάνουν άλμπουμ του μήνα (το μοναδικό για ανυπόγραφο από εταιρεία συγκρότημα), οπότε αναγκάζονται να το κάνουν κανονική κυκλοφορία που βγαίνει στις 28 Δεκεμβρίου 1999. Το μήνα εκείνο παίζουν και με τους Morbid Angel και Hecate Enthroned το μεγαλύτερο live τους ως εκείνη τη στιγμή, ενώ με τους δεύτερους και συμπατριώτες τους μοιράστηκαν τη σκηνή αρκετές φορές ακόμα, με τον Gray να δηλώνει εντυπωσιασμένος και να απορεί πως δεν γίνανε η τοπ black metal μπάντα στην Αγγλία. Προς μεγάλη τους τιμή, το 2000 παίζουν σε ένα φεστιβάλ με σκοπό να μαζευτούν λεφτά για τον frontman των Death και πατέρα όλων των κάφρων εκεί έξω, Chuck Schuldiner, ο οποίος βρισκόταν σε στάδιο αποθεραπείας και είχε ήδη ξοδευτεί ένα τεράστιο ποσό γι'αυτήν. Είχαν μαζευτεί οχτώ συγκροτήματα που το καθένα θα έκλεινε το σετ του με μία διασκευή Death, oι Akercocke άνοιξαν το σετ τους με το ''Leprosy'' και κλείσανε με το ''Εvil Dead'' ... Eίχε ήδη προηγηθεί και περιοδεία με τους Dismember και Infestation...
Στο ντεμπούτο τους θα ακούσετε την αποθέωση της καφριλοκαφρίλας, με απόκοσμα φωνητικά που θυμίζουν Cthulhu, Xasthur, Nyarlathotep και όλους τους υπαρκτούς κι ανύπαρκτους Δαίμονες της φαντασίας μας, σιδηροδρομικό ριφφάρισμα και επιληπτικό drumming και μία μαγική συνεύρεση ακρότητας στο μέγιστο βαθμό μαζί με πινελιές από Voivod χασίματα, Killing Joke πινελιές (στο ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ''Margueritte and Gretchen''), ενώ το ''Zulieka'' γυρίστηκε σε κλιπ και το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι. Ομολογώ αντρίκεια ότι μου πήρε χρόνια να το αφομοιώσω, είναι από τα ελάχιστα ακούσματα που δε με πιάσανε με την πρώτη αλλά με το χρόνο μεγάλωσαν μέσα μου. Ο δίσκος βγήκε αυτοχρηματοδοτούμενος από τη δική τους εταιρεία Goat Of Mendes. Τα καλύτερα ερχόντουσαν και το κουαρτέτο έστρωσε τον κώλο του για να ηχογραφήσει το νέο άλμπουμ. Ο δίσκος κυκλοφόρησε ξανά το 2001 και το 2005 περιέχοντας και τα κομμάτια ''Sempiternal Suffering'' και ''Nirvana Of Agony'' από το demo '91 των Salem Orchid (το θυμάσαι από πριν;) όπως και το ''Luciferian Canto'', ενώ στο track list που απαριθμεί 66 κομμάτια, τελευταίο είναι το έξτρα ''The Blood Of Khaos''.
Η αποθέωση της ακρότητας τους!
Έχοντας την συνδρομή του προαναφερθέντα Paul Ryan κατάφεραν να παίξουν αρκετές συναυλίες με τη βοήθεια του. Έτσι όταν ήρθε η πρόταση από την Peaceville Records για συμβόλαιο, δεν το σκέφτηκαν και πολύ, άλλωστε οι ήρωες τους Autopsy και Darkthrone ήδη ανήκαν στην εταιρεία και το θεώρησαν ύψιστη τιμή να βρεθούν εκεί. Τα κομμάτια ήταν έτοιμα, απλά θεώρησαν σωστό να κάνουν 2 κλιπ αυτή τη φορά, το κολασμένο ''Infernal Rites'' μπήκε στο άλμπουμ ως έξτρα αρχείο, ενώ στην πορεία κλιπ έγινε και το ''Horns Of Baphomet''. Για το δίσκο το μόνο που μπορούμε να πούμε χωρίς να το αδικήσουμε είναι ότι ακούγεται λες και ο Διάβολος ο ίδιος (εξ' από 'δω πούστη) περπάτησε στη Γη βγάζοντας την κραυγή της εκδίκησης για το ανθρώπινο γένος.
Εμφανέστερα από ποτέ γίνονται και τα black στοιχεία στη μουσική τους που ψιλό-υπέβοσκαν στο ντεμπούτο, αλλά εδώ η κατάσταση ξέφυγε τελείως. Ο Mendonca είναι να απορεί κανείς με τη φωνή που βγάζει, τα κομμάτια είχαν μεγαλύτερη διάρκεια, η διαστροφή σε κιθάρες και τύμπανα αυξήθηκε όσο δεν πάει, αυτός ο δίσκος είναι ο καλύτερος που κυκλοφόρησαν και ο αγαπημένος του. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. ΟΧΙ, ΔΕΝ ΣΕ ΤΡΟΛΛΑΡΩ. Εκείνη τη μέρα βγάλανε και οι Slayer το ''God Hates Us All'' και οι Dream Theater το ''Live Scenes From New York'' με το αρχικό εξώφυλλο που οι Δίδυμοι Πύργοι καίγονται και μετά αποσύρθηκε. Μην απορείς για το τι συνέβη εκείνη τη μέρα με τέτοιες συμπτώσεις! Ήταν γραφτό. Στο ''The Serpent'' δανείζει τη φωνή του ο Dean Seddon των Hecate Enthroned, ενώ συμμετείχε και ο πληκτράς Martin Bonsoir ο οποίος επίσης παίζει και τσέλο και είναι υπεύθυνος για τα samples του άλμπουμ. Πήρε την 4η θέση στα καλύτερα άλμπουμ του Terrorizer!
https://www.youtube.com/watch?v=H0IkRyYeRRg
Αλλαγή εταιρείας και το άλμπουμ-όνειρο που κάθε συγκρότημα μία φορά μόνο βγάζει!
Οι φίλοι μας δίχως να επαναπαύονται στις δάφνες τις επιτυχίας τους, αποφασίζουν ότι ήρθε ο καιρός να αλλάξουν εταιρεία για να έχουν ισχυρότερη διανομή και προώθηση και έτσι συνάπτουν συμβόλαιο με την (σιχαμένη) Εarache (που τόσα συγκροτήματα χαντάκωσε κι ακόμα χρωστάει λεφτά) το 2003. Οι ίδιοι δε φάνηκε να πτοούνται και δημιούργησαν ένα δίσκο που αν κάποιος περίμενε ότι θα βγει όταν τους πρωτοάκουγε, θα τον περνούσαμε για τρελό. Κυκλοφόρησε στις 4 Νοεμβρίου του 2003, διατηρώντας την αδιαμφισβήτητη ακρότητα τους στο κόκκινο, μπόλιασαν τη μουσική τους με υπέροχα ψυχεδελικά προοδευτικά περάσματα, το ''Leviathan'' γίνεται κλιπ κι αποτελεί το μοναδικό κομμάτι τους που ΟΛΟΙ γνωρίζουν ακόμα κι αν δεν τους ακούνε, ενώ κομμάτια όπως τα ''Valley Of The Crucified'' σε μαγεύουν ολοκληρωτικά, ενώ από την άλλη υπάρχουν πολιορκητικοί κριοί που σε στέλνουν αδιάβαστο, όπως το φονικό δίδυμο ''Bathykolpian Avatar''/''Scapegoat''.
To Terrorizer του έδωσε τον τίτλο του καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς! Δίκαια χωρίς αμφιβολία λάβανε τη διάκριση αυτή, το άλμπουμ τους άνοιξε τις πόρτες και σε πιο απρόσιτο ακροατήριο και πλέον και εξωκάφρικοι κύκλοι τους βγάλανε το καπέλο. Δυστυχώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και ο κιθαρίστας Paul Scanlan απολύθηκε από το συγκρότημα, το οποίο βρήκε τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του Αυστραλού Matt Wilcock, που πιο πριν είχε κάνει αισθητή την παρουσία του με τους The Berzerker. Και ναι, είναι ο τύπος του οποίου το τζαζεμένο μαλλί να πέφτει προς τη μία άκρη του κεφαλιού το είχατε σχολιάσει ΟΛΟΙ και πάλι. Το Kerrang! έγραψε ότι ''αυτό ήταν το άλμπουμ που το συγκρότημα απειλούσε ότι θα κάνει από το ξεκίνημα του'' και μεταξύ άλλων πρόσθεσε ''δε θα ακούσετε πιο ευφάνταστο δίσκο αυτή τη χρονιά'', ενώ το Terrorizer υπογράμμισε ότι αυτό ήταν ''το πιο εφευρετικό Akercocke άλμπουμ ως τώρα''.
Aνείπωτες λέξεις, ατελείς πράξεις!
Το συγκρότημα με τη νέα προσθήκη στις τάξεις του, ηχογράφησε και κυκλοφόρησε σε λιγότερο από 2 χρόνια (10 Οκτωβρίου 2005) το φοβερό σε έμπνευση και τίτλο ''Words That Go Unspoken, Deeds That Go Undone'', με το πανέμορφο εξώφυλλο που σε κάνει να δημιουργείς συνειρμούς στο κεφάλι σου με τον τύπο που είναι έτοιμος να εισέλθει στο σκοτεινό δωμάτιο, η δική μου είναι ότι είναι ο Εξορκιστής που έρχεται να διώξει τα δαιμόνια. Αντιφατική αν υπολογίσουμε ότι στο δίσκο γίνεται πάλι της ιερόδουλης το κιγκλίδωμα από αρρώστια, καφρίλα κι έμπνευση. Ο δίσκος ανοίγει με το εκπληκτικό ''Verdelet'' που με τη μία σου δείχνει ότι η εξέλιξη του ''Choronzon'' μπορεί να πάει ακόμα παραπέρα. Όποιος νομίζει ότι το άλμπουμ τους μαλάκωσε, έρχεται προ τεράστιας εκπλήξεως ειδικά με το ''Seduced'', ενώ το σχεδόν 11λεπτό ''Shelter From The Sand'' αποτελεί μέχρι και σήμερα το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι τους. Κυκλοφόρησε με συνοδευτικό dvd που περιείχε ντοκουμέντο από τη δημιουργία του άλμπουμ σε μία άκρως περιορισμένη έκδοση. Η Earache κυκλοφόρησε και ένα περιορισμένο 7'' για ανεξάρτητους διανομείς, με 2 κομμάτια, το demo του ''Εyes Of The Dawn'' και το ''Τhe Fulcrum''.
Ο δίσκος σημειώνει εκ νέου πολύ μεγάλη επιτυχία, ο όγκος βάρυνε κι άλλο, τα πράγματα που παίζουν είναι θαυμαστά, ενώ ο Wilcock καλύπτει επάξια κι ακόμα καλύτερα ίσως το κενό του Scanlan, θα ακούσετε κάτι υπέροχα σηκωματάκια στις κιθάρες καθώς και ριφφς που είναι φρενήρη αλλά και κόβουν ταχύτητα όπου πρέπει για να αφεθεί χώρος για πιο μελωδικά προοδευτικές στιγμές να δώσουν ανάσες στο δίσκο. Για πολλούς οπαδούς που τους έμαθαν στην πορεία, είναι ο καλύτερος δίσκος τους, δε μπορώ να τους αδικήσω, απλά θα πω ότι κομμάτια όπως τα ''Ιntractable'', ''Seraphs and Silence'' και ''Eyes Of The Dawn'' ενισχύουν την άποψη τους. Είναι σίγουρα ο δίσκος με τον οποίο τους έμαθαν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι, αν και παραδόξως, στη χώρα μας οι Άγγλοι γίνανε αρεστοί κι αγαπητοί από το ντεμπούτο τους ακόμα, από τις λίγες περιπτώσεις που οι οπαδοί στην Ελλάδα είδαν την εξέλιξη των πραγμάτων να 'ρχεται και στήριξαν από το πρώιμο στάδιο. Δυστυχώς αυτή τη φορά είχαμε την απώλεια του Peter Theobalds στις αρχές του 2007, ο οποίος δεν είχε πλέον τη φλόγα μέσα του και δεν μπόρεσε να αντέξει και την βαριά περιοδεία που ακολούθησε το δίσκο όπως είπε, και τη θέση του πήρε ο συνονόματος Peter Benjamin.
O Αντίχριστος και το δημόσιο debate!
Στις 28 Μαΐου του 2007 κυκλοφόρησε το τελευταίο τους μέχρι και σήμερα άλμπουμ με τον άκρως λιτό τίτλο ''Antichrist''. Πρώτο με το νέο τους μπασίστα και με την περιορισμένη έκδοση να περιέχει διασκευές-κόλαση στα ''Chapel Of Ghouls'' (Μorbid Angel) και ''Leprosy'' (Death) (ναι, το συνάντησες και πιο πριν, δεν κάνεις λάθος). Το άλμπουμ έγινε κυρίως γνωστό γιατί λίγο πριν την κυκλοφορία του και με αφορμή επερχόμενη συναυλία τους στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας, υπήρξε κρατική κατακραυγή που θέλησε να αποτρέψει τη συναυλία λόγω των θρησκευτικών πιστεύω του συγκροτήματος. Το debate έλαβε χώρα στην εκπομπή Nolan Live του Stephen Nolan, μέσω δορυφόρου στο BBC 1 της χώρας, λίγο μετά τη συναυλία τους στις 16 Νοεμβρίου στο Nottingham. Και τι δεν έγινε, με τη σπίθα που άναψε τη φωτιά να είναι το κομμάτι ''Summon The Antichrist'' που το γκρουπ έκανε διαθέσιμο στις 26 Απριλίου. Ο Mendonca δέχτηκε να συμμετέχει με το σκεπτικό ότι θα ήταν σοβαρό με σοβαρούς ανθρώπους που θα κάνουν μία στοιχειωδώς καλή συνέντευξη. Πού να ήξερε...
Το debate έγινε με τη συναυλία στη Βόρεια Ιρλανδία να είναι προγραμματισμένη για τις 18 Μαΐου, δύο μέρες μετά δηλαδή. Οι Mendonca και Gray έχοντας καθυστέρηση 4 δευτερολέπτων δε μπορούσαν να ακούσουν όλα όσα έλεγαν οι εξοργισμένοι παρόντες που εκπροσωπούσαν και χριστιανικές αρχές, δεχόμενοι πρωτοφανή φραστική επίθεση και μάλιστα ένας εξ'αυτών υποσχέθηκε στον Mendonca να προσευχηθεί γι'αυτόν την μέρα που θα ξυπνήσει στην πισίνα του ίδιου τού του εμετού. Ο Mendonca πήγε με την προοπτική να αντικρούσει το γεγονός ότι παρότι είναι σατανιστές δεν είναι και αντί-χριστιανοί, αλλά η προσπάθεια έπεσε στο κενό. Το Terrorizer έγραψε ότι ''αυτό που πήγε να γίνει σωστό debate κατέληξε φάρσα'', παρ'όλα αυτά και παρά τον έλεγχο των στίχων τους από τις τοπικές αρχές οι οποίες άσκησαν εμπάργκο πριν τη συναυλία στο Μπέλφαστ, η συναυλία ξεκίνησε και τέλειωσε κανονικότατα. Το ''Axiom'' έγινε κλιπ και ο δίσκος πήγε εκ νέου πολύ καλά αλλά δυστυχώς ήταν και η τελευταία φορά που ακούσαμε κάτι από αυτούς. Διαμάντια όπως το ''My Apterous Angel'' πρέπει να διδάσκονται σε σεμινάρια για το πόσο ευέλικτη μπορεί να γίνει η ακραία μουσική παγκοσμίως, ενώ αν ποτέ ο Αντίχριστος πατήσει στη Γη, το ''Man Without Faith Or Trust'' θα είναι το soundtrack της καταστροφής του κόσμου.
Αδράνεια, διάλυση, επανένωση, προσδοκίες!
Όπως είπαμε, το συγκρότημα δεν ηχογράφησε ξανά κάτι, με αποτέλεσμα η αδράνεια που κράτησε μέχρι το 2012 να οδηγήσει και στη διάλυση τους το 2012. Θυμάμαι ότι με την ανακοίνωση του γεγονότος αυτού πόσο είχαν στεναχωρηθεί αρκετοί οπαδοί, από την άλλη ήταν τίμιο το γεγονός ότι το κάνανε βλέποντας ότι δεν οδηγεί πουθενά η όλη κατάσταση. Υπήρχε στα σκαριά η κυκλοφορία ενός DVD για να γιορταστεί η 10η επέτειος τους σαν συγκρότημα αλλά ποτέ δεν συνέβη. Μέχρι να φτάσουμε στο 2016 όπου το μόνο καλό που επιφύλαξε αυτή η χρονιά ήταν σε μουσικό επίπεδο, έτσι αιφνιδίως οι Άγγλοι ανακοίνωσαν την επανένωση τους, με το δίδυμο της συμφοράς στις επάλξεις αλλά χωρίς τις πλούσιες κόμες τους, τον αρχικό κιθαρίστα Paul Scanlan να είναι ξανά στο συγκρότημα και τον νεοφερμένο Nathanael Underwood να αναλαμβάνει το μπάσο.
Στις 24 Απριλίου οι Akercocke κάνανε διαθέσιμο στο youtube το νέο τους κομμάτι ''Inner Sanctum'' ενώ την επόμενη μέρα ανανέωσαν την επίσημη ιστοσελίδα τους και την μεθεπόμενη ανακοίνωσαν μια σειρά συναυλιών για την επανένωση τους, ξεκινώντας από το Bloodstock Open Air, όπως και μια πλήρη Βρετανική περιοδεία. Αν μη τι άλλο, δείχνουν ότι το πήραν ζεστά το θέμα. Το άλμπουμ που ετοιμάζουν και λέγεται ''Rennaisance In Extremis'' υποτίθεται ότι θα δει το φως κάπου στα τέλη Μαΐου και υπάρχει η πιθανότητα να μας παρουσιάσουν και νέο υλικό, αν και με την τρέλα και νοσηρότητα που υπάρχει στα μυαλά τους μην το δένετε και κόμπο. Η ουσία είναι ότι βρίσκονται ξανά στις επάλξεις και δεδομένου του πρότερου ανέντιμου βίου τους και με 10 χρόνια μετά το ''Αntichrist'' η προσμονή να έχει μεγαλώσει πολύ, κάτι μου λέει ότι θα μας κάνουν να παραμιλάμε και πάλι. Καλώς να ορίσουν από τα μέρη μας πρώτα και η συνέχεια θα δείξει. Έχοντας κάνει το 5/5 μέχρι σήμερα, οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους (και με των οπαδών επίσης).
MGLA: Aπό την αφάνεια στην ελίτ του black metal!
Σχηματισμός και ΕΡ!
Oι Πολωνοί Mgla (που στα Πολωνικά σημαίνει Ομίχλη) σχηματίστηκαν το 2000 κι έχουν για έδρα τους την Κρακοβία. Όντας το προσωπικό δημιούργημα του Μikolaj ''Μ.'' Zantara, γιου του διάσημου Πολωνού ηθοποιού Edward Zantara (με περίπου 60 ταινίες στο ενεργητικό του), που πρώτα ενεργοποιήθηκε στους Kriegsmaschine, έχοντας τους ως κύριο συγκρότημα και με τους Mgla να μένουν project. Στην πορεία πάρθηκε η απόφαση να αλλάξουν οι ρόλοι και έτσι οι Mgla έγιναν το κύριο συγκρότημα και οι Kriegsmaschine το project. Τα πρώτα τους δύο demo ''Northwards'' (2000) και ''Necrotic'' (2001) δεν κυκλοφόρησαν ποτέ, και δεν ήταν μέχρι τις 12 Ιουλίου του 2005 που πρωτοεμφανίστηκαν στο split ''Crushing The Holy Trinity'' παρέα με τους επιφανείς εκπροσώπους της μαυρομεταλλικής σκηνής Clandestine Blaze, Deathspell Omega, Musta Surma, Stabat Mater και Exordium, συμμετέχοντας στο 3ο δισκάκι ''Ηοly Spirit'' (''Father'' το 1ο και ''Son'' το 2ο) με το κομμάτι ''Power And Will'' (χωρισμένο σε 4 μέρη). To κομμάτι είχε γραφτεί από το Φλεβάρη του 2003. Συνοδοιπόρος του Μ. στην κυκλοφορία αυτή όπως και στο 1ο τους ΕΡ ''Presence'' (χωρισμένο σε 3 μέρη) ο ντράμερ Daren, με το ΕΡ να κυκλοφορεί το 2006 και συγκεκριμένα στις 30 του Γενάρη. Βγήκε και σε 12'' μίνι δισκάκι όπως και σε επανέκδοση το Μάη του 2013 περιέχοντας στη 2η πλευρά όλο το ''Power And Will''.
Πρωτόλειο black metal με συνεχές riffing και με πειθήνια φωνητικά, με τον Μ. να παίζει τα πάντα εκτός από τα τύμπανα και στις 2 αυτές κυκλοφορίες και με το στυλ τους να ακούγετε να παραπέμπει σε κάποια σημεία από τότε στους ασύγκριτα καλύτερους εκπροσώπους της μαύρης σκηνής του μέταλ από τη γέννηση του, τους μεγάλους Dissection. Η 1η αλλαγή στη σύνθεση έρχεται και τη θέση του Daren από τότε μέχρι και σήμερα παίρνει ο Darkside, ή κατά κόσμον Μaciej Kowalski, συνοδοιπόρος του Μ. από την ίδια χρονιά και στους Kriegsmaschine. Χωρίς να χάσουν χρόνο, κυκλοφορούν άλλο ένα ΕΡ ονόματι ''Mdłości'' (χωρισμένο σε 2 μέρη). Οι ταχύτητες ανεβαίνουν αισθητά και το φρενήρες black metal τους κερδίζει ολοένα και περισσότερο ακροατήριο. Το ΕΡ ήταν περιορισμένο στις 500 κόπιες κι έγινε ανάρπαστο. Στα καπάκια και συγκεκριμένα το 2007 και στις 19 Ιουνίου ηχογραφούν το ''Further Down The Nest'' EP (χωρισμένο σε 2 κομμάτια) που κυκλοφόρησε σε μίνι 7'' και σε 700 μόλις κόπιες. Είχε έρθει η ώρα για κάτι πιο ολοκληρωμένο και το βήμα έγινε την επόμενη χρονιά. Στα 2 ΕΡ που προαναφέραμε, το στυλ τους έγινε αναγνωρίσιμο και οι ταχύτητες ξέφευγαν σε κάθε δυνατή ευκαιρία, αισθητή διαφορά σε σχέση με το ξεκίνημα τους, αλλά έπρεπε να έρθει μία αλλαγή.
Τα άλμπουμ και η καταξίωση!
Στις 13 Αυγούστου 2008 οι Mgla κυκλοφορούν το 1ο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ με τίτλο ''Groza'' (χωρισμένο σε 4 κομμάτια), το οποίο σήμανε και την αρχή των κυκλοφοριών τους από τη Northern Heritage Records. Ξεχάστε ότι ξέρατε μέχρι τότε για τους Κρακοβιανούς, με τις ταχύτητες να πέφτουν αισθητά και με το στιλ τους να αποκτά μεγαλύτερη ευελιξία και μεγαλειώδη χροιά. Το κοπάνημα και η καφρίλα είναι εκεί, αλλά αυτό που δειλά δειλά είχε αρχίσει να εμφανίζεται στα ΕΡ, εδώ πήρε σάρκα και οστά, με φοβερές έξτρα πινελιές στο παίξιμο τους που επιτέλους κάνανε τα κομμάτια να έχουν ξεκάθαρη δομή και να μην ακολουθούν το ίδιο μονότονο (ευχάριστα ως ένα μεγάλο βαθμό) μοτίβο των προηγούμενων κυκλοφοριών. Απολαμβάνοντας τις δάφνες του θριάμβου τους, η επόμενη κίνηση τους ήρθε σχεδόν 4 χρόνια μετά! Την τελευταία μέρα του Φλεβάρη του 2012 κυκλοφόρησαν το ''With Hearts Towards None'', (χωρισμένο σε 7 κομμάτια) που πραγματικά αφήνει τους πάντες άναυδους. Αν στο ''Groza'' γίνανε συγκρότημα με την έννοια της δικής τους ταυτότητας, εδώ άρχισαν να ακούγονται πραγματικά τεράστιοι.
Φοβερές εναλλαγές ρυθμών, από αργόσυρτους εφιάλτες σε μαυρομεταλλική φρενίτιδα και τούμπαλιν, οι Mgla ήταν το επόμενο μεγάλο συγκρότημα του χώρου, με το δίσκο να χαρακτηρίζεται από όσους τους γουστάρουν ως το σημαντικότερο επίτευγμα τους μέχρι σήμερα. Κι όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη ακόμα, καθώς το επόμενο τους πόνημα ''Εxercises In Futility'' που κυκλοφόρησε στις 4 Σεπτέμβρη του 2015 ήταν κι επίσημα η δήλωση τους ότι ''εδώ είμαστε, όποιος έχει τα @@ ας έρθει να μας ξεπεράσει''. Αν ο προηγούμενος δίσκος ήταν ο σημαντικότερος, αυτός είναι και πάντα θα είναι ο ωριμότερος, το άλμπουμ που ονειρευόντουσαν να βγάλουν από όταν σχηματίστηκαν (ή τουλάχιστον έτσι θα ένιωθα εγώ στη θέση τους). Χωρισμένο σε 6 κομμάτια, αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες κυκλοφορίες του 2015 και το λόγο που τους μάθανε το 90-95% των Ελλήνων και που θα έχουν την ευκαιρία να τους δούνε.
Στο σημείο αυτό κι επειδή πολλά έχουν ακουστεί, είναι δεδομένο ότι οι Μgla είναι κάτι σαν νέα ''μόδα'' τουλάχιστον στη χώρα μας. Ειδικά όσον αφορά τις κοπέλες, όλοι θα έπρεπε να χαίρεστε που βρίσκουν πατήματα να ασχοληθούν με τη μουσική μας, μια και συχνά τις κατηγορείτε ότι δεν έχουν δική τους κρίση. Από αυτό το σημείο όμως μέχρι το σημείο να χαρακτηρίζονται εύπεπτοι οι Πολωνοί, υπάρχει τέτοια απόσταση όσο από μένα να φτάσω το μπασκετικό επίπεδο του Αντετοκούνμπο. Κοινώς, υπάρχουν πράγματα που ισχύουν και πράγματα που όσο κι αν τα τραβήξεις από το μαλλί, απλά ΔΕΝ μπορούν να συμβούν. Οι κράζοντες τέτοια φαινόμενα, ας αναρωτηθούν αν θέλουν να βλέπουν για νιοστή φορά τους παλαίμαχους Anathema, τους έμπορες Paradise Lost με 30 ευρώ εισιτήριο και μπλουζάκι, ή την καθ'όλα αγαπητή, τρίσγλυκη, μεγαλύτερη κι από τη ζωή την ίδια Anneke Van Giersbergen που ενώ είναι ανέγγιχτη, στην Ελλάδα έχει καταντήσει ολίγον τι μαϊντανός με τις συχνότατες εμφανίσεις. 1000 και 2000 φορές φαινόμενα Mgla παρά ξαναζεσταμένη σούπα κι ας ελπίσουμε το πακέτο αυτό να είναι η απαρχή νέων και τολμηρών συναυλιακών δρωμένων στη χώρα. Όσοι πιστοί, το δρόμο για το Eightball και το Κύτταρο τον ξέρετε.
Οι Akercocke και οι Mgla εμφανίζονται τη Παρασκευή 13 Ιανουαρίου στην Αθήνα, και το Σάββατο 14 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη.
FB Event: https://www.facebook.com/events/557866274417910/
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Αλόρας
Comments
