Τα 20 καλύτερα metal albums του 2016

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, η συντακτική ομάδα του Rock Overdose έβγαλε έξω τεφτέρια, έστιψε το μυαλό της, τέσταρε το μνημονικό της, έξυσε σε στιγμές το κεφάλι της, έγραψε, μουτζούρωσε, ξανάγραψε και στο τέλος καθαρόγραψε τις λίστες με τις κορυφαίες προτιμήσεις των στελεχών της για τη χρονιά που μας αποχαιρετά.

Τα 20 άλμπουμ που τις μονοπώλησαν έχουν ως εξής:


20. Oceans Of Slumber - "Winter"

Oceans of slumber - Winter Η μεγάλη έκπληξη της χρονιάς προήλθε από το στρατόπεδο των Oceans Of Slumber, οι οποίοι με το 2ο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ "Winter'' κατάφεραν να μας κάνουν να πιστεύουμε σε ένα καλύτερο αύριο για όλο το metal. Είναι εκπληκτικό το πως κατάφεραν να παντρέψουν το progressive με το doom και τον ατμοσφαιρικό ήχο με κάποια black ξεσπάσματα, αλλά το έκαναν τόσο μαεστρικά που παραλίγο θα ήταν και δίσκος της χρονιάς. Σίγουρα πάντως κερδίζουν τον τίτλο του συγκροτήματος της χρονιάς, ενώ η υπέροχη Cammie Gilbert φαντάζει ως η νέα Anneke Van Giersbergen από πλευράς επιρροής στον ψυχισμό μας. Προσθέστε και την εκπληκτική τους εμφάνιση στην Ελλάδα και γίνεται αντιληπτό γιατί πρέπει να ακούσετε αυτό το δίσκο οπωσδήποτε. Ένας δίσκος που λέγεται ''Winter'' και είναι ό,τι πιό ζεστό σε συναίσθημα μπορείτε να ονειρευτείτε. Αποθέωση της πολυδιαστατικής σκέψης πάνω στη μουσική, κάτι μου λέει ότι μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα καλύτερα, αν το κάνουν, θα μιλάμε για θαύμα, ο πήχης έχει ήδη ανέβει σε δυσθεώρατο επίπεδο!

Δημήτρης Αλόρας


19. Volbeat - "Seal The Deal & Let's Boogie"

Μπορώ με μεγάλη σιγουριά να πω ότι δεν θα καταλάβετε πώς πέρασε  η μία ώρα διάρκειας του, όταν αρχίσετε να ακούτε. Το ενδιαφέρον διατηρείται αμείωτο και η ατμόσφαιρα του είναι αυτή που πρέπει να έχει ένας δίσκος με την υπογραφή των Volbeat. Δείχνουν τον δρόμο για τις νέες γενιές και όποιος λέει το αντίθετο καλά θα κάνει να ξεβουλώσει τα αυτιά του. Το metal δεν ανήκει μόνο στους γερόλυκους που έχουμε χιλιοακούσει.

Πρέπει κάποια στιγμή να γίνει το μεγάλο βήμα και τα σκήπτρα να λάβουν νεότερες μπάντες. Ο παλιομοδίτικος ήχος που μπορεί να μας αρέσει μεν, έχει κορεστεί σε σημείο αηδίας και δίσκοι σαν το “Seal The Deal & Let's Boogie” πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για το πώς μπορείς να εκμοντερνίσεις τη μουσική σου και να παραμείνεις ποιοτικός.

 

Ηλίας Ιακωβόπουλος

 


18. Sunburst - "Fragments Of Creation"

sunburst-artwork-500x500 Οι Sunburst καταφέρνουν να δώσουν φρεσκάδα σε ένα κορεσμένο χώρο του metal, καθώς είναι όσο progressive χρειάζεται για να μη γίνουν βαρετοί, είναι όσο heavy απαιτούν οι ανάγκες του σήμερα, προκαλώντας ανελέητο σβερκοκοπάνημα και είναι τόσο ουσιώδεις που καταφέρνουν να παράγουν ένα δίσκο, ο οποίος θα είναι η βάση για να ξαναπάρει το ιδίωμα τα πάνω του σε μία εποχή που δεν διανύει και την καλύτερη του φόρμα.

 

Κιθάρες βγαλμένες από όνειρο, riffs και σόλο από την Nevermore ονείρωξη και την Dream Theater μαγεία, που δεν έχουμε δει από το 2011 και μετά έκαστα, ένας δίσκος ο οποίος θα σας θυμίσει το παρελθόν σας ως μεταλλάδες με τον ορίζοντα να δείχνει μόνο προς το μέλλον και την περαιτέρω βελτίωση. Άξιοι!

 

 

Δημήτρης Αλόρας


17. Opeth - "Sorceress"

opeth Το στοιχείο κλειδί που κάνει το δίσκο να ξεχωρίζει λίγο παραπάνω από τους προηγούμενους δύο, είναι το γεγονός πως τώρα ο Åkerfeldt έχει την τεχνογνωσία να ελέγχει και να συνδέει τις συνθέσεις του καλύτερα μεταξύ τους. Όσο καλές συνθέσεις και να είχαν τα προηγούμενα δύο, υστερούσαν αισθητά σε αυτόν τον τομέα.

 

Και δε μιλάμε για συνθέσεις εφάμιλλες και ομοιάζουσες, ειδικά σε αυτό το δίσκο που είναι και ένα κλικ πιο σκοτεινός. Η μετάβαση στις folk συνθέσεις κρύβει περισσότερες παγίδες απ' ότι νομίζει ο καθένας, και η τελειοποίηση αυτού του στοιχείου τον κάνει πιο συμπαγή, πιο ομογενοποιημένο, και κατά συνέπεια, καλύτερο από τους προηγούμενους δύο.

 

Σταύρος Πισσάνος

 

 


16. Anthrax - "For All Kings"

anthrax-kings Ήταν να μην πάρουν μπρος. Το “Worship Music” του 2011 και η φοβερή συναυλία στην Αθήνα με τη (σχεδόν) αυθεντική σύνθεση έβαλε τους Αμερικάνους σε νέα τροχιά επιτυχίας, η οποία και εξαργυρώνεται με το νέο δίσκο τους “For All Kings”. Δικαίως θεωρείται από τα καλύτερα του είδους για το τρέχον έτος.

Ό,τι αγάπησε κανείς στους Anthrax εδώ θα το βρει. Τα κοφτά riff, τη φωνή του Belladonna και το δυναμικό παίξιμο του Charlie Benante, όλα εδώ μαζί με τη μελωδία που πάντα βάζει στους δίσκους του το συγκρότημα. Κορυφές υπάρχουν στα “You Gotta Believe”, “Breathing Lightning”, “For All Kings”, ε στο τέλος θα τα πω όλα. Φίλε αναγνώστη, αγόρασε την ειδική έκδοση με το Bonus Live EP και ακόμα καλύτερα με το "Anthems" EP, αν κουδουνάει η τσέπη σου, εις διπλούν, κράτα μια για πάρτη σου και κάνε δώρο χριστουγέννων την άλλη σε ένα φίλο σου. Να είσαι ήσυχος ότι η δισκοθήκη σου θα χαμογελάσει.

 

Μιχάλης Τσολάκος


15. Amon Amarth - "Jomsviking"

Amon Amarth_Jomsviking_25_3

Σε μια χρονιά που χαρακτηρίζεται από πολλές και καλές κυκλοφορίες, πιο είναι το κριτήριο για να ξεχωρίσεις κάποια εξ αυτών; Μα φυσικά τα συναισθήματα που θα προκύψουν κατά την ακρόαση του δίσκου.

Μπορεί λοιπόν οι Σουηδοί Amon Amarth συνθετικά να έχουν βάλει τον αυτόματο πιλότο, παρά ταύτα, έχουν την μαεστρία να εισάγουν κάθε φορά και νέα στοιχεία στη μουσική τους. Αυτό σε συνδυασμό με την ωμή δύναμη και τους γεμάτους πάθος στίχους τους, καθιστούν το “Jomsvikings” έναν δίσκο, με τον οποίο θα συνδέω πάντα το 2016. Και κατά την γνώμη μου, ίσως τον πιο ενδιαφέροντα σε ιστορικό υπόβαθρο δίσκο, των Σουηδών.

 

Ηλίας Ιακωβόπουλος

 

 


14. Wardrum - "Awakening"

wardrum-awakening

 

Οι Θεσσαλονικείς Wardrum πέρασαν για τα καλά στην επίθεση, παρουσιάζοντας μας μέσα στο 2016 τον δίσκο τουςAwakening.

 

Ο δίσκος αυτός είναι ο τέταρτος μέσα σε πέντε χρόνια, και βρίσκει τη μπάντα σε μεγάλη φόρμα και οίστρο, αφού τα μελωδικά αλλά και περίπλοκα μερικές φορές τραγούδια τους, δείχνουν στον ακροατή το πώς παίζεται το καλό prog/power metal.

Οι Wardrum στα καλύτερα τους.

 

Παύλος Γιαννακόπουλος

 

 


13. Hail Spirit Noir - "Mayhem In Blue"

hail-spirit-noir "Βαθιά η ρίζα του κακού, βαθιά. Που ούτε το χέρι του Θεού δε τη φτάνει..." κάπως έτσι ξεκινάει η δισκάρα που μας χάρισαν φέτος οι 3 μάγοι από τη Θεσσαλονίκη. Το 3ο άλμπουμ των Hail Spirit Noir με τίτλο "Mayhem In Blue", το οποίο το περιμέναμε, ήρθε και μας αποζημίωσε και με το παραπάνω. Μέσα σε 6 κομμάτια και με 40 λεπτά μουσικής οι Hail Spirit Noir μας μεταφέρουν στον δικό τους κόσμο της παράνοιας και της ψυχεδέλειας. Το άλμπουμ περιέχει black-progressive συνθέσεις για όλα τα γούστα και ικανοποιεί κάθε λάτρη του συγκεκριμένου πειραματικού ήχου. Ξεκινάει δυναμικά και επιθετικά με τα "I Mean You Harm" και το ομώνυμο "Mayhem in Blue" για να περάσει σε πιο ατμοσφαιρικά μονοπάτια με τα "Riders to Utopia" και "Lost in Satan's Charms", με τους πειραματισμούς να συνεχίζονται στο "The Cannibal Tribe Came from the Sea" και να κλείνει με το καλύτερο κομμάτι του δίσκου το μπαλαντοειδές "How to Fly in Blackness". Σκοτεινό, μελωδικό και ψυχεδελικό αυτό είναι το "Mayhem In Blue" και είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.

Αλέκος Καταστρόφος


12. Deathspell Omega - "The Synarchy Of Molten Bones"

deathspell-omega-cover Μπορεί να πέρασαν 6 ολόκληρα χρόνια από το "Paracletus" και 4 χρόνια από το "Drought" EP, όμως οι Deathspell Omega έκαναν την αναμονή να αξίζει και με το παραπάνω. Το "The Synarchy Of Molten Bones", μπορεί να περιέχει μονάχα 4 κομμάτια, συνολικής διάρκειας 29 λεπτών, αλλά οι Γάλλοι έκαναν αυτό που ήξεραν καλύτερα και μας πρόσφεραν ένα δίσκο ωμό, σκοτεινό, μοχθηρό και καταιγιστικό, που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.

Η in-your-face μουσική ισοπεδώνει τον ακροατή, ενώ τα λίγα πιο "αργά" σημεία, προσφέρουν μία ψευδή αίσθηση ηρεμίας, αφού η κακόβουλη και χαοτική δίνη, που φτιάχνουν οι Γάλλοι, παρασύρει τους πάντες με βίαιο τρόπο. Ένα πραγματικό στολίδι της πιο ωμής αλλά και χαοτικής μεριάς του Black Metal.

 

Μίνως Ντοκόπουλος

 


11. Running Wild - "Rapid Foray"

runningwildrapidforaycd Επιστροφή στα παλιά και μουσική που θα μας θυμίσει εποχές ‘’Blazon Stone’’ και μετά, με το κάθε τραγούδι να γίνεται ‘’hit’’ και να στέκεται άνετα χωρίς να κουράζει και ας μας φαίνεται ‘’χιλιοπαιγμένο’’.

 

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ακόμη μια φορά έκαναν το καθήκον τους και με τα σπαθιά τους ανέβηκαν στο πλοίο για να κουρσέψουν ότι βρουν μπροστά τους χωρίς κανένα έλεος. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα τους συγκρίνετε με το ένδοξο παρελθόν, θα περιμένετε ίσως ακόμη ένα ‘’Port Royal’’, ας είστε λίγο ανεκτικοί όμως γιατί κάθε δίσκος τους είναι μοναδικός και μας προσφέρει μεγάλες στιγμές.

 

Γιάννης Φαλάγγης

 

 

 


10. Vektor - "Terminal Redux"

Vektor-Terminal_Redux

 

Από το 2009 που κυκλοφόρησαν το πρώτο full length τους , οι Vektor καταφέρνουν να γίνονται ακόμα καλύτεροι και το νέο τους άλμπουμ , Terminal Redux” δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σίγουρα όμως συγκαταλέγεται στα κορυφαία άλμπουμ της χρονιάς , καθώς τα καταιγιστικά και αριστοτεχνικά riffs σε συνδυασμό με τις progressive συνθέσεις των DiSanto και Nelson ισορροπούν τέλεια ανάμεσα στο thrash και το prog στοιχείο.

Αυτό κάνει το “Terminal Redux” να ξεχωρίζει από τον σωρό σε μια εποχή που το είδος μοιάζει κορεσμένο.

 

Γιώργος Νάνος

 

 

 


9. Megadeth - "Dystopia"

MegadethDystopia

 

Ρόδα είναι και γυρίζει, λέει μια λαϊκή παροιμία.

Όχι ότι “ξέμεινε” και ποτέ ο Θείος Dave από έμπνευση αλλά όταν ο αέρας της αλλαγής (α ρε Kiko) έχει μυρωδιά και χρώμα από την χρυσή εποχή, όταν τα vibe θυμίζουν την απερίγραπτη χημεία Mustaine/ Friedman, τότε καταφέρνεις να γράψεις έναν από τους καλύτερους δίσκους τις τριαντάχρονης πορείας σου.

Και νόμιζα ότι το “Endgame” ήταν δισκάρα...

 

 

Κωνσταντίνος Μάρης

 

 


8. Dream Theater - "The Astonishing"

dreamtheaterastonishingcovercd O δίσκος που περίμεναν χρόνια ολόκληρα οι οπαδοί των Dream Theater ανά τον πλανήτη. Ένα διπλό έπος 34 (!) κομματιών και 2 ωρών. Αριστούργημα, που αν κυκλοφορούσε την τιμημένη δεκαετία του ’70 θα ήταν τώρα κάτι αντίστοιχο του “The Wall”, του “2112” και του “Gentle Giant”.

Υπερβολή; 100% ναι. Δεν υπάρχει όμως άλλος τρόπος να περιγράψει κανείς με λέξεις αυτό που ακούγεται από το “Descent Of The Nomacs” μέχρι και το “Astonishing”. Concept δίσκος, τόσο τολμηρός που μόνο οι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ Αμερικάνοι θα μπορούσαν να συνθέσουν εν έτει 2016.

Η ομάδα έχει δέσει άψογα με το Mike Mangini, που έχει μπει επάξια στις μπότες του έταιρου Mike, του προκατόχου του, δημιουργώντας μια dream team νο. 2. Πατήστε το play, ανοίξτε το βιβλιαράκι και γίνετε μέρος της ιστορίας που αφηγείται ο James LaBrie υπό τους ήχους των John Myung, Jordan Rudess και John Petrucci.  Όταν τελειώσει ο δίσκος ένας δρόμος υπάρχει: αυτός για τη The Great Northern Empire of the Americas. Πως; Πατώντας ξανά το play…

Μιχάλης Τσολάκος


7. Insomnium - "Winter's Gate"

insomnium

Μέσα στα ξεχωριστά διαμάντια της φετινής χρονιάς συγκαταλέγεται και ο νέος δίσκος των Insomnium. Πρόκειται για έναν concept δίσκο, στον οποίο ο ακροατής θα περιπλανηθεί μουσικά μέσα στις ατελείωτες εκτάσεις του Βορρά.

Έχουμε να κάνουμε ίσως με την πιο συμπαγή κυκλοφορία του συγκροτήματος, αφού όλα τα στοιχεία που στελεχώνουν τον δίσκο βρίσκονται σε πλήρη αρμονία και το γεγονός αυτό πυροδοτεί ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον του ακροατή.

Οι Insomnium δεν σταματούν να εκπλήσσουν και η εξελικτική τους πορεία ανά τα χρόνια σηματοδοτείται από τη δισκογραφία τους, στην οποία το "Winter’s Gate" φέρει ξεχωριστή θέση. Εξάλλου, μιλάμε για την Φινλανδία, χώρα στην οποία το κρύο, η έμπνευση και ο διάλογος με την παγωμένη φύση αποτελούν τρόπο ζωής.

Περικλής Σιβρής

 


6. Gojira - "Magma"

gojiramagmacd

 

 

Δεν νομίζω ότι χρειάζονται “συστάσεις” στο γιατί το “Magma” είναι μέρος της συγκεκριμένης, και όχι μόνο, λίστας.

Τι και αν δεν έχει τα “σούτια” των προηγούμενων.

Τέτοια ωριμότητα, τέτοιο ύμνο στην εμπνευσμένη απλότητα, που αν έχεις την μαεστρία να την διαχειριστείς, καταφέρνεις να δημιουργήσεις ένα τέρας όγκου και πώρωσης, χρειάζεσαι πολλά “κάκαλα” για να βγάλεις.

 

Κωνσταντίνος Μάρης

 

 

 


5. Innerwish - "Innerwish"

innerwish

 

Η Αθηναϊκή metal μπάντα Innerwish ήρθε ‘πυροβολώντας’ , παρουσιάζοντας μας τον πέμπτο studio ομώνυμο δίσκο της.

Αναμιγνύοντας power, symphonic, melodic, αλλά και κλασικά metal στοιχεία, το συγκρότημα μας παρουσίασε τον καλύτερο δίσκο της πολυετούς καριέρας του.

Με ανανεωμένα τα 2/5 του line up τους, οι Innerwish με τον Innerwish δίσκο τους μας απέδειξαν γιατί θεωρούνται ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της εγχώριας αλλά και της ευρωπαϊκής metal σκηνής.

 

 

 

Παύλος Γιαννακόπουλος

 

 


4. Dark Tranquillity - "Atoma"

darktranquillityalbumjuly

Γιατί το "Atoma" είναι για εμένα top δίσκος για το 2016; Μιλάμε για μία χρονιά η οποία κυριολεκτικά θέρισε. Προσωπικά, το 2016 μου άφησε πολύ λίγα ευχάριστα πράγματα.

Και όλα αυτά τα συναισθήματα οργής και απογοήτευσης τα περικλείει μέσα του το πόνημα των Dark Tranquillity.

Με τα σκισμένα φωνητικά, πίσω από τα οποία κρύβονται μελωδικές γραμμές και τα άλλοτε μελωδικά και αργά, άλλοτε έντονα και γεμάτα νεύρο riffs, συνοδευόμενα από ένα στιβαρό rhythm section και μελωδίες από τα πλήκτρα, αυτός ο δίσκος πραγματικά χτύπησε διάνα με την μελαγχολική του ομορφιά.

 

Γιάννης Πιτσάκης

 

 


3. Testament - "Brotherhood Of The Snake"

testament

Οι Testament δημιούργησαν ένα εξαιρετικό album κλείνοντας το μάτι στο παρελθόν τους, ένα album ποιοτικό με ωραίες συνθέσεις, κρυστάλλινη παραγωγή από τον μάγο Andy Sneap και πάνω απ'όλα μεράκι. Ένα album που το χαρακτηρίζεις πιο πολύ heavy παρά thrash με αρκετά τραγούδια σε mid tempo ρυθμούς κάτι το οποίο όμως δεν πιστεύω πως ενόχλησε κανέναν.

Ο εναρκτήριος όλεθρος του ομότιτλου κομματιού, σε ωθεί σε headbanging και στο σύνολο του το album έχει ικανοποιήσει όλες μου τις απαιτήσεις. 10 κομμάτια διάρκειας 45 λεπτών, είναι ικανά να σε ταξιδέψουν στα 80ς και παράλληλα να ταιριάζουν απόλυτα στο παρόν.

Οι Testament δηλώνουν δυνατοί, ποιοτικοί κυκλοφορώντας ακόμα εξαιρετικά albums και για μια μπάντα με 30ετή παρουσία στο χώρο, αυτό είναι άξιο επαίνου! Καταλαμβάνουν περίοπτη θέση στο Top 20 με τα καλύτερα της χρονιάς στην λίστα μου· δε θα μπορούσε να λείπει η Dream Team των Billy, Hoglan, Scolnik, Di Giorgio,Peterson, δε θα μπορούσε να λείπει η Αδελφότητα του Φιδιού!

Παναγιώτης Κωνσταντής


2. Metallica - "Hardwired... To Self-Destruct"

metallicahardwiredcd (1)

Πόσες καλές κυκλοφορίες, άραγε, μπορεί να έχει μια χρονιά μόνο;; Η απάντηση είναι...πολλές! Αναφέρομαι φυσικά στο χρόνο που πέρασε, μιας και μάς άφησε άκρως ικανοποιημένους, με πολλές αξιόλογες κυκλοφορίες σε όλα τα είδη.

Πόσες εκπλήξεις είχαμε όμως; Ποια ή ποιες μπάντες μάς άφησαν άφωνους; Με ποιο άλμπουμ μείναμε με το στόμα ανοιχτό (σαν χάνοι) επειδή δεν πιστεύαμε αυτό που ακούγαμε; Ποια ήταν με λίγα λόγια η "κυκλοφορία - έκπληξη" της χρονιάς;;!

Η απάντηση είναι μία! Μα φυσικά το "Hardwired...To Self - Destruct" των Metallica! Έπειτα από πολλά χρόνια και ορισμένες αποτυχημένες κυκλοφορίες, έκλεισαν τα στόματα όλων (ακόμα και αυτών που δεν το παραδέχονται) μιας και το "Hardwired...To Self - Destruct" είναι ένα άλμπουμ δυναμίτης! Καταπέλτης! Ήρθε, τα σάρωσε όλα, αλλά δεν έφυγε..! Είναι εδώ και θα συνεχίσει να είναι για πολύ καιρό ακόμα, μιας και αδιαμφισβήτητα και ακράδαντα είναι μια απ' τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2016 και βάλε!

Έλενα Δαρζέντα


1. Fates Warning - "Theories Of Flight"

fates warning

Οι Fates Warning δεν έχουν βγάλει ποτέ μέτριο album και ο ακροατής που τους ακολουθεί χρόνια αντιλαμβάνεται την πρόοδο τους, ως μουσικών και ως ατόμων, όπως αντιλαμβάνεται την πρόοδο ενός ανθρώπου που μέσα από τις εμπειρίες της ζωής, μαθαίνει τις αξίες του και ζει σύμφωνα με αυτές.

Όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την μουσική τους, την αισθητική τους, την συναισθηματική ερμηνεία του Alder, τις κορυφώσεις των τραγουδιών, τα εκπληκτικά drums, βρίσκονται μέσα σε αυτό το album, τοποθετημένα λες από το χέρι ενός τεχνίτη που δεν επιδιώκει κάτι άλλο έξω από την τελειοποίηση του οράματος του.

Το “Theories Of Flight” είναι η επιβεβαίωση της καλλιτεχνικής ωριμότητας τους.

 

Βασίλης Ξενόπουλος

 


 

Comments