Hats Off To Led Zeppelin στο Rock Overdose:’Προσωπικά, δεν εμπιστευόμαστε οποιονδήποτε δεν του αρέσουν οι Led Zeppelin!’

Με αφορμή την επικείμενη εμφάνιση στην Αθήνα της αυθεντικής tribute μπάντας στους ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ Led Zeppelin, δηλαδή τους Hats Off To Led Zeppelin στις 14 Ιανουαρίου στο Kyttaro, το Rock Overdose και ο Δημήτρης Αλόρας ήρθαν σε επαφή με τον κιθαρίστα Jack Tanner και τον μπασίστα Kevin Oliver Jones οι οποίοι μας ανέλυσαν σε βάθος τι εστί γι'αυτούς η έννοια των Zeps και πως ήρθαν σε επαφή με τη μουσική τους και τι αντίκτυπο είχε πάνω τους.

 

 

 

 

 

Rock Overdose: Πρώτα απ'όλα, θα θέλαμε μία μικρή εισαγωγή όσον αφορά το συγκρότημα, πότε δημιουργηθήκατε και πως γεννήθηκε η ιδέα, εκτός του φόρου τιμής που θέλατε να αποτίσετε στους θεούς του Rock’n’Roll φυσικά!

 

 

K.O.J.: Οι Hats Off To Led Zeppelin δημιουργήθηκαν 6 χρόνια πριν σαν μέρος διασκέδασης μεταξύ άλλων μουσικών εργασιών από τέσσερις φίλου με μία μεγάλη αγάπη στους Led Zeppelin! Σήμερα είναι αρκετά τυχεροί να παίζουν τη μουσική των Led Zeppelin σε όλο τον κόσμο και να τους μανατζάρει ο Warren Grant (ο πατέρας του ήταν μάνατζερ ΤΩΝ Led Zeppelin).

 

Δεν ήταν ένα καταστρωμένο πλάνο να αρχίσουμε μία μπάντα φόρο τιμής που θα έφερνε λεφτά, αλλά έγινε δουλειά πλήρης απασχόλησης...παρ'όλα αυτά μία πολύ διασκεδαστική δουλειά. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε μας και άλλους ''φόρους τιμής'' εκεί έξω!

 

 

 

Rock Overdose: Πότε ήρθατε πρώτη φορά σε επαφή με τη μουσική των Led Zeppelin και ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση εκείνα τα χρόνια που τους ακούσατε;

 

 

J.T. : Το πρώτο LZ άλμπουμ που άκουσα ήταν το Led Zeppelin 2, από τότε δε μπορώ να θυμηθώ την ακριβή αντίδραση μου αλλά πάντα μου θυμίζει μία περίοδο της παιδικής μου ηλικίας κατά τις αρχές των '70s που αυτός ο τύπος blues/rock ήταν παντού στο ραδιόφωνο.

 

 

K.O.J. : Πίσω στις αρχές της εφηβείας μου άκουγα πολύ ροκ μουσική που οι γύρω μου άκουγαν και προσπαθούσα να μεγαλώσω τα μαλλιά μου και να παίξω σε συγκροτήματα. Κάποιος ελάχιστα μεγαλύτερος μου είπε να σταματήσω να παίζω αυτές τις βλακείες και να ακούσω αυτό. Μου έδωσε μία κόπια του Led Zeppelin IV, με έστειλε κι ακόμα με στέλνει μέχρι σήμερα κάθε φορά που το ακούω.

 

 

Rock Overdose: Οι Led Zeppelin ήταν πάντα κάτι διαφορετικό σε όλη τη Rock’n’Roll σκηνή. Όλες οι μπάντες ήταν μοναδικές αλλά οι Zeps κατάφεραν να μην ακούγονται σαν κανέναν, ήταν κάτι άφταστο για τον περισσότερο κόσμο. Ποιος ήταν ο λόγος της μοναδικότητας τους κατά τη γνώμη σας;

 

 

J.T. : Ήταν όλοι μεγάλοι μουσικοί και μπορούσαν να αυτοσχεδιάσουν σαν τζαζίστες!

 

 

K.O.J: Νομίζω μπόρεσαν να συνδυάσουν δύο πολύ πονηρά πράγματα...Ήταν μπροστά από την εποχή τους σε πολλούς τομείς και μπόρεσαν να αντλήσουν μουσική από πολλά διαφορετικά είδη που υπήρχαν ήδη τριγύρω για να δημιουργήσουν κάτι τελείως νέο. Ο Jimmy Page ξόδευε τόσο χρόνο να μιξάρει τα τύμπανα όσο και με τα φωνητικά (αντίθετα με άλλες μπάντες που θέλανε να καταστήσουν σίγουρο ότι τα φωνητικά ήταν εντάξει και μετά να μπει η ρυθμική βάση πίσω τους).

 

Έτσι, κάνανε τις βάσεις των blues να έρθουν στη ζωή με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο σε σχέση όπως μία μπάντα όπως οι Yardbirds θα μπορούσαν να κάνουν. Άλλαξαν το παιχνίδι με τρόπο που λίγες μπάντες θα μπορούσαν να καταφέρουν!

 

 

Rock Overdose: Πολύς κόσμος θεωρεί τα τέσσερα πρώτα άλμπουμ τα καλύτερα που κάνανε, οι περισσότεροι που ξέρω πιστεύουν ότι το 4ο άτιτλο άλμπουμ είναι το καλύτερο. Ποια είναι τα αγαπημένα σας και γιατί; Επίσης, κατά τη γνώμη μου τα μετέπειτα άλμπουμ σκοτώνουν επίσης, γιατί δεν πήραν τόση αναγνώριση όσο τα προαναφερθέντα;

 

 

J.T. : Tο αγαπημένο μου είναι το 2ο, για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Λιγότερη αναγνώριση; Δε νομίζω ότι αυτό είναι άκρως αληθινό-το ''Physical Graffiti'' είναι συχνά ψηλά στα αγαπημένα των οπαδών. Το ''Presence'' είναι λίγο πιό σκληρό και θα έλεγα είναι λίγο πιο ''πάνκικο'' σε συναίσθημα, αλλά μεγαλώνει μέσα σου.

 

 

Κ.Ο.J: Noμίζω πως με κάθε συγκρότημα με τέτοιο αντίκτυπο όλοι θα έχουν ένα αγαπημένο άλμπουμ και ο λόγος που το 4ο είναι αυτό που όλοι λένε το καλύτερο είναι γιατί ήταν η μεγαλύτερη μπάντα στον κόσμο την εποχή της κυκλοφορίας του! Το 3ο άλμπουμ δεν πούλησε καλά την εποχή της κυκλοφορίας του αλλά αν δεις τη λίστα κομματιών αυτού του άλμπουμ, δεν υπάρχει κακό κομμάτι σ'αυτό.

 

Υπάρχουν δυναμίτες σε κάθε άλμπουμ και όπως στους The Beatles πριν από αυτούς και πολλούς που ακολούθησαν, πάντα θα υπάρχουν αγαπημένα άλμπουμ για τον κόσμο.

 

 

 

Rock Overdose: Απ'όσο γνωρίζω, η περίπτωση σας είναι πολύ ξεχωριστή, καθώς έχετε τις ευλογίες ανθρώπων που δούλεψαν μαζί τους ή έχουν σχέση με τους Zeps με ιδιαίτερο τρόπο. Πως σας έκανε αυτή η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο σας να νιώσετε και πόσο μεγάλο κίνητρο σας έδωσε να συνεχίσετε;

 

 

J.T. : Αναφέρεσαι στον Warren Grant - απλά ήρθε και μας είδε στο Μπόρνμουθ στην Αγγλία μια και έμενε εκεί κοντά. Συναντηθήκαμε μετά το σόου και απλά συνέβη με κάποιο τρόπο. Σημαίνει πολλά για μας γιατί ο Warren ήταν εκεί και έζησε μέσα σ'αυτό και πιστεύει ότι ''πιάνουμε'' αυτόν τον ενθουσιασμό.

 

 

K.O.J. : Όπως είπα πριν, το ξεκινήσαμε αυτό σαν μέσο διασκέδασης και μέσα σε ένα χρόνο από όταν κάναμε την πρώτη μας συναυλία, το να έχουμε την υποστήριξη του Warren Grant, των ενισχυτών Marshall και των Εθνικών Βραβείων Φόρου Τιμής μας έκανε να πιστέψουμε ότι μάλλον βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Ήταν μεγάλη έμπνευση για μας να συνεχίσουμε να παίζουμε και συνεχίζει να είναι μέχρι σήμερα.

 

 

 

Rock Overdose: Το να μοιράζεστε τη σκηνή με θρύλους της rock και metal σκηνής πρέπει να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ήρθατε κοντά με κάποιους από αυτούς και τι σχόλια έχετε λάβει από τις μπάντες για τις οποίες ανοίξατε;

 

 

J.T. : Βασικά δεν ανοίγουμε για άλλες μπάντες. Συναντάμε μερικές σε φεστιβάλ και τα πάμε καλά με τους περισσότερους από αυτούς. Έχουμε δουλέψει με πολλούς ''θρύλους'' της Rocl’n’Roll ιστορίας, και πάλι, πολλοί από αυτούς είναι συνηθισμένοι τύποι, που τους αρέσει να γελάνε.

 

 

K.O.J. : Κάποιοι από μας ήταν τυχεροί να δουλεύουν στο πλάι μελών των Queen, Iron Maiden, Steve Vai και Edwin Starr μεταξύ άλλων σε διάφορα projects και συγκροτήματα μέσα στα χρόνια - όταν βρίσκεσαι μέσα στη στιγμή, κάπως πρέπει να ξεχάσεις ποιοι είναι και κάνεις το καλύτερο που μπορείς μουσικά, αλλιώς το εγχείρημα γίνεται πολύ απογοητευτικό!

 

Ακόμα κρατάω επαφή με ανθρώπους που έχω δουλέψει μαζί τους και προσπαθώ να πάρω από αυτούς την επαγγελματική τους συμπεριφορά που τους οδήγησε εκεί που βρίσκονται από την αρχή! Πολύ σημαντικό σ'αυτή τη δουλειά!

 

 

Rock Overdose: Το να είστε tribute μπάντα έχει τα θετικά και αρνητικά της, από τη μία παίρνετε την αναγνώριση ότι προσπαθείτε να αναβιώσετε το πνεύμα των Zeps. Aπο την άλλη, πάντα υπάρχει αμφιβολία για τέτοιες μπάντες. Έχετε λάβει κακά η αρνητικά βαλλόμενα σχόλια πριν ξεκινήσετε ή κατά τη διάρκεια της καριέρας σας μέχρι τώρα;

 

 

J.T. : Είναι αναπόφευκτο με το ίντερνετ αυτές τις μέρες. Παίρνουμε το σύνηθες αρνητικό σχόλιο, απλά αγνοούμε τα κακά σχόλια και μοιράζουμε τα καλά. Είναι περισσότερα!

 

 

K.O.J. : Προσωπικά προσπαθώ να αγνοώ οποιαδήποτε σχόλια είναι αρνητικά. Ο φόρος τιμής μπορεί να είναι βρώμικη λέξη, σίγουρα εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά παίζω τη μουσική των Led Zeppelin ως δουλειά...όχι για κακό! Η προσωπική μου γνώμη είναι αυτή...Αν δε σας αρέσουν οι μπάντες φόρου τιμής, τότε μην πάτε να δείτε καμία.

 

Αν σας αρέσουν οι Led Zeppelin και θέλετε να δείτε το κοντινότερο πράγμα σε συναυλία σε σχέση μ'αυτούς που μπορείτε...ελάτε και δείτε μας!

 

 

Rock Overdose: Oι Led Zeppelin ήταν μία από τις πολύ λίγες μπάντες που κάθε μέλος είχε κάτι ξεχωριστό. Η φωνή του Robert Plant μπορούσε να ξεσηκώσει την Κόλαση, η κιθάρα του Jimmy Page είχε ένα πολύ μαγικό ήχο, ο John Paul Jones ήταν εκπληκτικός μπασίστας, έδινε όλο το χώρο στον John Bonham να καταστρέψει τα πάντα, κάνοντας τον να θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος ντράμερ όλων των εποχών.

Ποια ήταν η κατάσταση με όλους αυτούς, από τη στιγμή που τους έχετε μελετήσει ενδελεχώς; Ήταν χημεία, μαγεία, κάτι που συμβαίνει μία φορά και ποτέ ξανά;

 

 

J.T. : Χημεία, συμβίωση, πες το όπως θες. Τα συνδυασμένα ταλέντα τεσσάρων μεγάλων μουσικών, εκείνη τη στιγμή υπό εκείνες τις συνθήκες κι απλά κύλησε. Μπορεί να συμβεί και με άλλους, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό.

 

 

Κ.O.J. : Νομίζω το πέτυχες με όλους τους τρόπους εδώ όπως και νά'χει! Κάποιες φορές δε μπορείς να εξηγήσεις τη χημεία μεταξύ συγκεκριμένω παικτών...Ένα πράγμα που κάνανε εκτός από το να παίζουν τα κέρατα τους στα όργανα τους ήταν το να ακούνε τι συμβαίνει γύρω τους για να ταιριάζουν τα πάντα μεταξύ τους τέλεια! Κάποια πράγματα δεν μπορείς να τα διδάξεις ή να τα εξηγήσεις...Απλά συμβαίνουν!

 

 

 

Rock Overdose: Αν και όχι μπάντα φόρου τιμής, το κοντινότερο που μου έρχεται στο μυαλό όταν αναφερόμαστε στους Zeps είναι οι The Tea Party, ένα συγκρότημα που θαυμάζει τους Led Zeppelin από τον Καναδά. Τους έχετε ακούσει ποτέ κι αν ναι, ποια η γνώμη σας γι'αυτούς;

 

 

J.T: Μου έχουν διαφύγει, θα τους τσεκάρω.

 

 

K.O.J. : Δεν απασχολώ τον εαυτό μου με άλλους φόρους τιμής...απλά λόγω του χρονικού μου περιορισμού φοβάμαι! Θα τους τσεκάρω αλλά για να είμαι κάπως ειλικρινής, αν δεν παίζω τη μουσική των Led Zeppelin σ'αυτό το συγκρότημα, θα προτιμήσω να ακούσω τους αληθινούς Led Zeppelin αν έχω την επιλογή!

 

 

 

Rock Overdose: Ευχαριστούμε που απαντήσατε τις ερωτήσεις μας. Κλείνοντας τη συνέντευξη, θα ήθελα να δώσετε ένα δυνατό λόγο σε οποιουσδήποτε δεν έχουν ακούσει τους Led Zeppelin και είναι νεότεροι σε ηλικία, να αρχίσουν να τους ανακαλύπτουν και θα θέλαμε την προσωπική σας σκέψη γιατί ήταν το σπουδαιότερο από όλα τα συγκροτήματα κατά τη γνώμη σας. Ευχόμαστε τα καλύτερα για όλους σας και καλή χρονιά.

 

 

J.T. : Δύναμη και πάθος, φως και σκιά.

 

 

K.O.J. : Tαίριαξαν μαζί και δημιούργησαν μουσική όπως κανείς άλλος πριν ή μετά από αυτούς! Χωρίς αυτούς δε θα υπήρχαν Foo Fighters κτλ κτλ... η λίστα είναι ατελείωτη! Προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι οποιονδήποτε δεν του αρέσουν οι Led Zeppelin!

 

 

 

Για το Rock Overdose

 

Δημήτρης Αλόρας

 

 

 

 

Comments