Το να μιλήσω για το ποιοι είναι οι Nightstalker, τι έχουν κάνει στην “σκηνή” και γιατί θεωρώ κοσμοϊστορικής σημασίας την είδηση ότι ο καινούριος τους δίσκος είναι έτοιμος για κυκλοφορία, πλέον το θεωρώ περιττό. Ακόμα και αν δεν τους άκουγες ή δεν τους ακούς, τους ξέρεις και τους σέβεσαι, τουλάχιστον, ως μία από τις σημαντικότερες μπάντες που έχουν βγει ποτέ στη μικρή μας Μπανανία (στην οποία θεωρείται χιούμορ και σάτιρα να κράζεις ιντερνετικά, δημοσίως και -φυσικά- ανωνύμως, κάποιον πχ που, για λόγους που ξέρει ο ίδιος και αφορούν μόνο τον ίδιο, κάνει tattoo στη πλάτη του τη μούρη του Αργύρη, λες και ξέρεις τι μπορεί να σημαίνει ο Αργύρης γι' αυτόν τον οποίο χτύπησε το tattoo).
Προσωπικά, δεν κρύβω ότι ανήκω στη γενιά των “'στοκερόπαιδων”, που τους έμαθε και έπαθε νταλκά στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και η απάντηση “οι Nightstalker” βγαίνει φυσικά, όταν κάποιος θα με ρωτήσει ποιο είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα, εδώ και χρόνια. Επίσης, κάθε ευκαιρία συνάντησης δια ζώσης μαζί τους, είτε αφορά live εμφάνισής του είτε οτιδήποτε, την αντιμετωπίζω σαν να πρόκειται να βρεθώ με φίλους που έχουμε καιρό να τα πούμε.
Με αυτή τη ψυχολογία λοιπόν και χωρίς δεύτερη σκέψη, αποδέχτηκα, εννοείται, τη πρόσκληση και “πετάχτηκα” στην Αθήνα, ώστε να ακούσω δύο φορές, μαζί με τη Μπαντάρα το νέο της πόνημα, περίπου ενάμιση μήνα πριν τη κυκλοφορία του, να το σχολιάσουμε και, γενικά, να τα πούμε. Επιστράτευσα και την καλή μου φίλη Μαρία για βοήθεια με τις φωτογραφίες, ήρθε μας μάζεψε με τ' αμάξι του ο Αντρέας, και με τα απαραίτητα, καφέδες, νερά κλπ, βρεθήκαμε στον Βύρωνα, στην έδρα των Nightstalker, και συγκεκριμένα στο σπίτι του Αργύρη όπου βρίσκεται και το studio που κάνουν πρόβες. Από το παρεάκι έλειπε ο Τόλης, ο άνθρωπος-κιθάρα, ο οποίος διακόπαρε εκτός Αθηνών, και καλά έκανε.
Χρόνος δε χάθηκε, άλλωστε και εγώ ανυπομονούσα να ακούσω το διάδοχο του πολύ επιτυχημένου “DeadRockCommandos” αλλά και η μπάντα, με ενθουσιασμό παιδιού που θέλει να σου δείξει τη “ζωγραφιά” του εδώ και τώρα, λάβαμε θέσεις και το ταξίδι ξεκίνησε.
Το album, που θα φέρει τον τίτλο “AsAbove, SoBelow”, ξεκινάει με τον δυναμίτη “Naked Fire”. Οι Nightstalker επιλέγουν να σου κάνουν σαφές με το καλημέρα ότι δεν πρόκειται για “DeadRockCommandosv.2”. Ο Ντίνος σε οργασμό πίσω από τα τύμπανα, κι εκεί που σκέφτεσαι “SideFX” και “Use”, έρχονται οι γέφυρες στη μέση με rock'n'roll ριφάρα, διακριτικά πλήκτρα και 70's αναφορές. Δεύτερο κομμάτι, το “Space Matter”, ίσως ό,τι πιο Sabbath-ικό έχουν γράψει οι Γέροι (άντε, μετά το “Use”) με φωνητικά, αλλά και ψυχεδελικά περάσματα, που μου θύμισαν ευχάριστα εποχές “Ritual”. Σειρά έχει το “Zombie Hour”, το οποίο θα θυμίσει ελαφρά το ύφος του προηγούμενου album τους και είναι το κομμάτι που σίγουρα θα το ακούς το επόμενο διάστημα, πιθανά σε όποιο rockόμπαρο βρεθείς. Πιασάρικο, δυνατό, συναυλιακό, και αυτό που λέμε το “χιτ” του δίσκου. “The Dog That No-one Wanted” για τη συνέχεια, επίσης άκρως συναυλιακό, με τη ψυχεδέλειά του, το ρεφραίν του, τα ωραία του φωνητικά. Μπορεί και να σου θυμίσει και το “Underdog”. Η πρώτη πλευρά του βινυλίου, θα κλείνει με το “Deeper”. Rock'n'roll με αναφορές στα όρια του alternative και του grunge αλλά και funky πινελιες και ρεσιτάλ στο μπάσο, από τον Αντρέα. Γενικά η πρώτη πλευρά, θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως η rock'n'roll πλευρά του δίσκου.
Η δεύτερη πλευρά θα ανοίγει με το “Forever Stoned”. Το καταλαβαίνεις και από το τίτλο. Δεν ξέρω αν “πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία” όπως είπε ο Αργύρης, μπορεί όμως να αποτελέσει τον ύμνο της σκηνής. Συναυλιακό κομμάτι, το ρεφραίν του οποίου είμαι σίγουρος ότι θα κλείσει πολλά λαρύγγια στα live τους. Η συνέχεια έρχεται με το “We Belong To The Dead”το οποίο είναι ένα Doom Έπος. Νομίζω ότι το συγκεκριμένο κομμάτι θα το αδικήσω αν μιλήσω περισσότερο με μόλις δύο ακροάσεις του δίσκου, οπότε και θα επανέλθω στη κανονική δισκοκριτική όταν πια και θα το έχω στα χέρια μου. Νομίζω όμως ότι θα κάνουμε καιρό να το ξεπεράσουμε αυτό το κομμάτι. Το “My Electric Head” που ακολουθεί έρχεται να επιβεβαιώσει τη doom διάθεση της δεύτερης πλευράς, με επιβλητικά τύμπανα, 70's διάθεση και έντονο το επικό στοιχείο, με πολλές εναλλαγές και συναυλιακό ρεφραίν. Το album θα κλείσει πανηγυρικά με το “Blue Turns To Black”, έναν μουσικό οργασμό που ξεκινάει doomy αλλά στη πορεία θα αναμιχθούν rock'n'roll ρυθμοί, ψυχεδέλεια, πολυφωνικά φωνητικά, πλήκτρα, και γενικά όλα τα καλά.
Καταλήγοντας, εμένα το “As Above, So Below” με κέρδισε με τη πρώτη “αυτιά”. Η δεύτερη ακρόαση ήρθε να το επιβεβαιώσει και να με βοηθήσει να παρατηρήσω ίσως κάποια πράγματα παραπάνω, όμως πραγματικά περιμένω να το ακούσω ξανά και ξανά, όχι για να το εκτιμήσω, αλλά για να το απολαύσω. Οι “Στόκοι” είναι εδώ, με album όχι απλά “αντάξιο της πορείας τους” αλλά ικανό να τους πάει ακόμα παραπέρα. Δεν επαναπάυονται στην επιτυχία του “Dead...” αλλά βγάζουν ίσως το πιο σκοτεινό και τραχύ album τους εδώ και χρόνια. Το σημαντικότερο όμως είναι το ότι και οι ίδιοι το πιστεύουν πολύ το νέο υλικό κάτι που γινόταν απολύτως εμφανές από τις αντιδράσεις τους και τα μεταξύ τους off the record σχόλια, κατά τη διάρκεια της προακρόασης. Πιασάρικο σε αρκετά σημεία, σκοτεινό σε αρκετά άλλα, με όλα τα κομμάτια να μπορούν άνετα να σταθούν στο setlist των επομένων ζωντανών εμφανίσεων. Και το εξώφυλλο, ψυχεδελικό και αρκετά ιντριγκαδόρικο.
Αφού λοιπόν ακούσαμε δύο φορές ολόκληρο το album, ήρθε η ώρα να πιάσουμε τη κουβέντα. Συνέντευξη με τη στενή έννοια δεν έγινε, μια και προτιμήθηκε να τα πούμε απλά. Η απόπειρά να πατηθεί το “rec” μόνο αμηχανία έφερε, δεδομένης της χαλαρής ατμόσφαιρας. Πιο πολύ τους ενδιέφερε να ακούσουν από 'μένα το πώς μου φάνηκε ο δίσκος, παρά να μιλήσουν αυτοί γι' αυτόν. Οι Nightstalker δεν είναι ντίβες, δεν πουλάνε rockstar-ιλίκι και δε θα το παίξουν κάτι που δεν είναι. Τέλος.
Rockoverdose: Ποια διαδικασία ακολουθήθηκε για το “AsAbove, SoBelow”;
Nightstalker: Ως συνήθως βασικά. Είχαμε αρκετά κομμάτια και στη πορεία διαλέξαμε τα καλύτερα. Κάναμε προπαραγωγή τόσο καιρό και Φεβρουάριο - Μάρτιο μπήκαμε στο studio Αποφασίσαμε να το κάνουμε όλο αναλογικό, γράψαμε σε μπομπίνα drums, μπασο και μία ρυμική κιθάρα μαζί, χωρίς μετρονόμο, και έχει βγει αυτό το live feeling
Rockoverdose: Μίξη, mastering, όλα αυτά έγιναν εδώ;
Nightstalker: Ναι, στο Matrix Studio
Rockoverdose: Από ποια εταιρεία θα κυκλοφορήσει;
Nightstalker: Θα είναι μία συνεργασία με το Kozmik Artifactz (σ.σ. Γερμανικό label εξειδικευμένο στη stoner σκηνή) και ένα καινούριο label που έχουν σχηματίσει.
Rockoverdose: Και τα δύο formatsαπό την ίδια εταιρεία;
Nightstalker: Ναι, στις 7 Οκτωβρίου το cd και στις 4 Νοεμβρίου το βινύλιο, πιθανότατα κατευθείαν σε έγχρωμο.
Rockoverdose: Το DeadRockCommandosήταν πολύ επιτυχημένος δίσκος. Ποιες είναι οι προσδοκίες για το AsAboveSoBelow;
Nightstalker: Θα γίνει ακόμα περισσότερο αυτό! Υπάρχει η δυναμική.
Rockoverdose: Από liveπαίζει κάτι; Ελλάδα και εξωτερικό.
Nightstalker: Ναι, υπάρχουν προτάσεις ήδη από το εξωτερικό, το βλέπουμε. Παίζουμε στη Θεσσαλονίκη στις 4 Σεπτέμβρη. Στο Gagarin παίζουμε στις 19-20 Νοέμβρη, θέλει δύο μέρες, μέχρι στιγμής αυτό. Στο Gagarin θα παρουσιάσουμε και τον καινούριο δίσκο ζωντανά.
Για το RockOverdose,
Λευτέρης Σαβουϊδάκης
Φωτογραφίες: Μαρία Καμπιτάκη
Comments
