Ημερομηνία δημοσίευσης: 30 Δεκεμβρίου 2016
Μπορεί η χρονιά να έφτασε σχεδόν στο τέλος της, αυτό όμως δε σημαίνει πως σταματάνε οι εταιρίες να κυκλοφορούν άλμπουμ. Μπορεί βέβαια τα περισσότερα από αυτά να είναι από πιο underground σχήματα ώστε να μπορέσουν οι συντάκτες να δημιουργήσουν με την ησυχία τους το top της επιλογής τους, ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως είναι αδύνατον να ξεπηδήσει κάποιο άλμπουμ που μπορεί να κάνει τη διαφορά-ποιος μπορεί να ξεχάσει την περσινή περιπτωσάρα των Batushka?
Για να είμαι ειλικρινής, το νέο, τρίτο, άλμπουμ των Fatal Fusion δεν ξεχωρίζει αρκετά ώστε να καταλήξει σε αυτήν την κατηγορία (εδώ δεν τα κατάφεραν οι Kansas ή οι Marillion, για να μιλάμε με σχήματα του ίδιου χώρου), ωστόσο διαθέτουν μια ξεχωριστή αύρα, ικανή να τραβήξει οπαδούς του prog rock πάνω της, χωρίς βέβαια να έχουμε κάτι το συνταρακτικό ή κάτι πρωτότυπο. Μιλάμε για ένα σχήμα που συνδυάζει το prog rock των 70's με το neo-prog, κάτι που εύλογα σημαίνει πως από τη μία έχουμε επιρροές από Rush, Yes, Genesis, ELP, Camel και King Crimson, και από την άλλη επιρροές από IQ, Marillion και Spock's Beard. Όχι και ότι πιο πρωτότυπο θα πει κανείς και θα έχει και δίκιο.
Οι Fatal Fusion όμως, προσπαθούν να δώσουν ένα πιο προσωπικό στίγμα, χωρίς όμως αυτό να είναι έντονο, σε αυτό το μείγμα και να διαχωρίσουν εαυτούς από την πλειοψηφία που απλά αντιγράφει. Οι συνθέσεις είναι βασισμένες στο Mellotron και στα πλήκτρα κατά προέκταση, και κλίνουν περισσότερο στο 70's παρά στο neo-prog. Επίσης, οι όποιες blues επιρροές υπήρχαν στα προηγούμενα άλμπουμ, εδώ έχουν ελαχιστοποιηθεί και τη θέση τους έχουν καταλάβει περισσότερα στοιχεία από το παραδοσιακό 70's hard rock, με επιρροές από Deep Purple και Led Zeppelin. Είδατε όμως πως, από όπου και να το πιάσουμε, στις επιρροές καταλήγουμε.
Αυτό το άλμπουμ συνοψίζει τη φετινή δισκογραφική κατάσταση στο prog rock. Ποσοτικά είχε πολλούς δίσκους και από μεγάλα σχήματα, οι περισσότεροι όμως δεν ήταν ικανοί να ξεχωρίσουν εμφανώς και να κάνουν τη διαφορά, με τους περισσότερους δίσκους να θυμίζουν μια ρέπλικα παλαιότερης εκδοχής του συγκεκριμένου σχήματος ή μείγμα με υλικά παλαιότερης εποχής αν μιλάμε για σχήματα που ανακάτεψαν πολλές επιρροές μαζί, όπως οι παρόντες. Από εκεί και πέρα, είναι καθαρά επιλογή του ακροατή και τίποτα άλλο.
Βαθμολογία: 68/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
