Ανταπόκριση: APOCALYPTICA @ Piraeus Academy, Αθήνα (31/10/2019)

“Plays Metallica By Four Cellos”, ένα έργο που όταν κυκλοφόρησε το 1996, έκανε πολλούς να ανασηκώσουν το βλέμμα τους και να ασχοληθούν με τους πολύ ιδιαίτερους APOCALYPTICA. Οι Φινλανδοί επιχείρησαν κάτι καινοτόμο, πρωτοποριακό ακόμα και για σήμερα. Εμφάνισαν 4 τσέλο και «τόλμησαν» να διασκευάσουν Metallica. Αν μη τι άλλο, θέλει κότσια κι έμπνευση να παρουσιάσεις κάτι τέτοιο. Την τελευταία μέρα του Οκτώβρη λοιπόν διάλεξαν οι Apocalyptica να επισκεφθούν ξανά τη χώρα μας, δυόμιση χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση, στην οποία είχαν παρουσιάσει ξανά το πρώτο τους άλμπουμ, γιορτάζοντας τα 21 χρόνια από την κυκλοφορία του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται λοιπόν και οι Φινλανδοί τσελίστες επέστρεψαν για να μας χαρίσουν ένα Metallic-ό κονσέρτο.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

 

Φτάνοντας στο Piraeus Academy περίπου μία ώρα πριν την έναρξη της συναυλίας, ο κόσμος ήταν σχετικά λίγος, αλλά σταδιακά άρχισε να γεμίζει το χώρο. Η σκηνή ήταν έτοιμη από νωρίς και οι πιο φανατικοί οπαδοί είχαν ήδη πάρει τη θέση τους στο κάγκελο. Πιστοί στο ραντεβού τους, λίγα λεπτά μετά τις 21:30, οι Eicca Toppinen, Perttu Kivilaakso, Paavo Lötjönen και Lauri Kankkunen ανεβαίνουν στη σκηνή.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

 

“Enter Sandman” και “Master of Puppets” για το καλωσόρισμα και η βραδιά ξεκινά ήρεμα -συγκριτικά με το τι ακολούθησε στη συνέχεια- με τον αρχηγό να καλησπερίζει το κοινό, καλώντας το να αναλάβει τα φωνητικά κι εκείνο να ανταποκρίνεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση. Η συνέχεια δίνεται με τα κλασσικά “Harvester of Sorrow”, “The Unforgiven” και “Sad But True”, ενώ στο “Creeping Death” ο ηλεκτρισμός είναι πλέον διάχυτος και οι παραμορφώσεις των τσέλο ανεβάζουν τη θερμοκρασία. Το πρώτο μέρος της συναυλίας κλείνουν τα “Wherever I May Roam” και “Welcome Home (Sanitarium)”, με τους Φινλανδούς να μας συστήνουν τον εικοσάχρονο Lauri Kankkunen, που τους συνοδεύει στην παρούσα περιοδεία από τον Απρίλιο του 2019 και τον οποίο δηλώνουν ότι «έκλεψαν» από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Tampere, όπου ήταν πρώτος σολίστ.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

 

Μετά το «ζέσταμα» ακολουθεί μια ολιγόλεπτη διακοπή για να αποκαλυφθεί το …παλαβιάρικο drumkit του Mikko Sirén και η πεντάδα -πλέον- επιστρέφει δριμύτερη με το διαχρονικό “Fade to Black” και τα τύμπανα να δίνουν μεγαλύτερη ένταση και παλμό στη βραδιά. “For Whom The Bell Tolls”, με τα δοξάρια και το κοινό να έχουν ζεσταθεί για τα καλά, ενώ στο “Fight Fire With Fire” τα τσέλο thrash-άρουν ασύστολα, παρασύροντας τους πάντες στο ρυθμό τους.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα

 

Κάπου εδώ, ο Perttu αφιερώνει λίγα λεπτά για να παρουσιάσει τα μέλη της μπάντας που ακολούθως μας χαρίζει το υπέροχο “Orion” και δονεί το Academy, καθώς τα δοξάρια πυροβολούν ασταμάτητα στα “Escape” και “Battery”. Το κυρίως μέρος κλείνει με το εκρηκτικό “Seek & Destroy” με δωράκι-έκπληξη το θρυλικό σόλο του “Thunderstruck” των AC/DC.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα

 

Οι Apocalyptica αποχωρούν από τη σκηνή, ευχαριστώντας θερμά το κοινό, για να επιστρέψουν με ένα encore-μαγεία, προκαλώντας ρίγη ανατριχίλας με τα “Nothing Else Matters” και “One”, που τραγουδήθηκαν σχεδόν από όλους και δημιούργησαν μια μοναδική ατμόσφαιρα.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: 6 άτομα, , τα οποία χαμογελούν, πλήθος και κοντινό πλάνο

 

Συνολικά, οι Φινλανδοί είχαν πολύ καλό ήχο, άψογη σκηνική παρουσία, ήταν ευδιάθετοι, επικοινωνιακοί και με αρκετή δόση χιούμορ και απέδωσαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο τη βαριά κληρονομιά ενός από τα μεγαλύτερα metal συγκροτήματα παγκοσμίως. Οι μεταλλικές τους δοξαριές κέρδισαν επάξια το παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου, που χωρίς αμφιβολία έφυγε ευχαριστημένος.

 

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα

 

Συμπερασματικά, οι σπουδαίοι Apocalyptica απέδειξαν ακόμη μια φορά ότι είναι μια μοναδική μπάντα, που «παντρεύει» δύο φαινομενικά ασύνδετα είδη μουσικής με μεγάλη επιτυχία. Ευχή μας, να τους υποδεχτούμε ξανά σύντομα (όπως υποσχέθηκαν άλλωστε) και να έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε δικές τους συνθέσεις, από την ξεχωριστή δισκογραφία που μας έχουν χαρίσει στα 26 χρόνια της μουσικής τους πορείας.

 

Για το Rock Overdose,

Χριστίνα Κατσαρού

Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, εσωτερικός χώρος

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

Η εικόνα ίσως περιέχει: ένα ή περισσότερα άτομα και εσωτερικός χώρος

Δεν υπάρχει διαθέσιμη περιγραφή για τη φωτογραφία.

Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο

Η εικόνα ίσως περιέχει: 4 άτομα, , τα οποία χαμογελούν

Comments