Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017 και κατευθυνθήκαμε προς το Six d.o.g.s, όπου θα εμφανιζώντουσαν ζωντανά οι Alternative/Post-Rock/Ambient Autumn Machinery και οι Progressive/Alternative/Experimental Biotech. Στην αρχή δεν είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος, αλλά σιγά σιγά όλο και περισσότερα άτομα ερχόντουσαν, με αποτέλεσμα να μη γεμίσει το μέρος, αλλά να υπάρχει παρόλα αυτά αρκετός κόσμος για να απολαύσει την εμφάνιση των δύο αθηναϊκών συγκροτημάτων.
Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Autumn Machinery, των οποίων η εμφάνισή ξεκίνησε μεν με χαλαρούς ρυθμούς, αλλά μας χάριζαν δε ωραίες μελωδίες που μας ταξίδευαν σε πολύ όμορφα μουσικά ηχοτοπία. Βέβαια, ήδη ήταν εμφανής η διάθεσή τους να ανεβάζουν την ένταση στη μουσική τους και αυτό ήταν εμφανές και στα υπόλοιπα τραγούδια. Μετά το τέλος του δεύτερου τραγουδιού, πήρε το μικρόφωνο ο Κώστας και με χιουμοριστική διάθεση μας παρουσιάστηκαν ως τα παιδιά απ’ τη Λειβαδειά που παίζουν παραδοσιακά κομμάτια και ότι το επόμενο κομμάτι είναι παραδοσιακό των Θρακομακεδόνων και ότι το είχε γράψει ο Σωτήρης στην τουαλέτα όταν ήταν εφτά χρονών!
Η εμφάνιση συνεχίστηκε με την ένταση να ανεβοκατεβαίνει συνεχώς στη μουσική, ενώ έμπαιναν και στοιχεία απο διαφορετικά μουσικά είδη, πέρα από το Post-Rock, που είναι και το είδος που χαρακτηρίζει περισσότερο τη μουσική τους. Έτσι είχαμε κάποιες πιο 70ς μελωδίες στις κιθάρες, κάποια πιο progressive στοιχεία, υπήρξαν κάποιες σύντομες πιο metal στιγμές, ενώ στα πλήκτρα ακούστηκε σε κάποια στιγμή ένας πιο synth / 80ς ήχος. Τα πλήκτρα ήταν και υπεύθυνα για ορισμένες πιο space μελωδίες, που ταίριαζαν ωραία με την ταξιδιάρικη διάθεση της μουσικής.
Γενικά η εμφάνισή τους ήταν πολύ ωραία και πολύ δεμένη και η μελωδική και ατμοσφαιρική μουσική τους μάγεψε το κοινό που δεν έχανε ευκαιρία να τους χειροκροτάει ζεστά. Μετά το τελευταίο κομμάτι, το συγκρότημα απλά αποχώρησε από τη σκηνή χωρίς κάποιος να πει κάτι.
Η αρχή της εμφάνισης των Biotech φάνηκε σαν μια συνέχεια της εμφάνισης των Autumn Machinery, καθώς και εδώ είχαμε πολλές μελωδίες που ήταν ήρεμες και ατμοσφαιρικές. Βέβαια, σε αντίθεση με το προηγούμενο συγκρότημα, υπήρχε τώρα η παρουσία της Χρύσας, που αποτελεί κλασική αξία, και με τη δυναμική φωνή της εκτοξεύει τα τραγούδια. Επίσης, και εδώ τα πλήκτρα δημιουργούσαν μια space ατμόσφαιρα, που ήταν πιο έντονη, καθώς πιο έντονη ήταν και η χρήση των ηλεκτρονικών στοιχείων. Ήταν πάντως ξεκάθαρο ότι η μουσική των Biotech κυριαρχείται από μελωδία, σε τέτοιο βαθμό που η Χρύσα είπε ότι είναι “σε ευαίσθητο mood, γιατί είναι ευαίσθητες ψυχές”, δήλωση που αμέσως ακολουθήθηκε από το “μη γελάτε ρε”, όταν ακούστηκαν γέλια από το κοινό.
Γενικά, υπήρχε και εδώ ένα διαρκές ανέβασμα της έντασης, και φαινόταν ότι τα παιδιά ελκύοναν από αυτήν, στην οποία και ενέδιδαν δίχως δεύτερη σκέψη. Και αυτό έβγαινε και στη μουσική τους, που σε πολλές φάσεις γινόταν δυναμική και αυτό με τη σειρά του έκανε και τη φωνή της Χρύσας να γίνεται πιο έντονη, παρόλο που φυσικά η μελωδία ήταν πανταχού παρούσα. Υπήρξαν και κάποια πιο προς το metal περάσματα, ενώ ο Ηλίας επιδόθηκε αρκετές φορές σε πιο φρενήρη γυρίσματα στα τύμπανα.
Από ‘κει και πέρα, υπήρχαν πολλά στοιχεία alternative στη μουσική και πιο μοντέρνα προσέγγιση στο ροκ τους, τα πλήκτρα έδιναν πολλές φορές μια 70ς αισθητική, ενώ υπήρξαν επίσης και πιο ambient περάσματα. Η Χρύσα διατηρούσε διαρκή επαφή με το κοινό και φαινόταν ότι ήταν ορεξάτη. Πρίν το τελευταίο κομμάτι, μας ανακοίνωσε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι γράφτηκε πριν 15 χρόνια, όταν τα παιδιά είχαν ψυχολογικά προβλήματα, αλλά τώρα που δεν έχουν πια, αποφάσισαν να το παίξουν ζωντανά. Και κάπως έτσι ξεκίνησε η έκπληξη της βραδιάς, η οποία άλλαξε εντελώς το κλίμα, αφού ήταν το πιο ξεσηκωτικό κομμάτι που ακούστηκε. Ξεκίνησε με εντελώς industrial ρυθμούς, θυμίζοντας ξεκάθαρα Rammstein, ενώ μετά γύρισε σε πιο βαρύ, με μεταλο-πανκ, αλλά και extreme ρυθμούς. Προσωπικά προς το τέλος, μου ήρθαν στο μυαλό οι Maximum the Hormone και το “What’s up People”.
Γενικά ήταν μια όμορφη βραδιά, που ως επί το πλείστον κύλησε σε χαλαρούς ρυθμούς, αλλά και με αρκετές πιο ανεβαστικές στιγμές. Ο κόσμος φάνηκε ότι το διασκέδασε, αφού επυφημούσε και χειροκροτούσε διαρκώς και τα δύο συγκροτήματα και αυτά ανταπώδωσαν με την ωραία μουσική τους και τη δεξιοτεχνία τους.
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Υ/Γ Θα ήθελα να μας πει επίσημα η κα. Τσαλταμπάση πόσα λεφτά πήρε από τον κο. Μαλεζίδη, για να διαφημίσει τους Anal Veritas, ώστε να τους θυμηθεί και πάλι ο κόσμος.
Comments
