Τρίτη σερί ανά χρόνο επίσκεψη για τους Αμερικανούς stoner πατέρες Monster Magnet και η αλήθεια είναι ότι η προσμονή για την εμφάνιση τους τούτη τη φορά δεν άγγιξε κόκκινα. Αν το συνδυάσεις και με το γεγονός ότι συναυλία και Κυριακή βράδυ αποτελούν αταίριαστο ζευγάρι στη συνείδηση των περισσοτέρων, δεν έπεσα κι από τα σύννεφα όταν μπαίνοντας στο Piraeus Academy αντίκρισα αρκετές “τρύπες” στον κυρίως χώρο του.
Υπόκρουση στο παραπάνω θέαμα αποτέλεσαν οι πατρινοί Void Droid, οι οποίοι πάντως δεν έδειξαν να πτοούνται ιδιαίτερα από τη χαμηλή προσέλευση. Τουναντίον, “γέμισαν” το stage του Piraeus Academy με την κινητικότητα και τη δυναμική σκηνική παρουσία τους. Βαριά riffs, έντονο ρυθμικό παίξιμο και μια εξαιρετική φωνή αποτελούν το κυρίαρχο τρίπτυχο της εξαιρετικά δεμένης heavy/southern τετράδας. Δεν συνεπήραν κανέναν, αλλά τουλάχιστον τον “πάγο” τον έσπασαν.
Με τα πολλά, ο κόσμος σαν να πύκνωσε και κατά τις εννιάμισι ο χώρος έμοιαζε οριακά legit για να υποδεχθεί στη σκηνή του τους Monster Magnet. Εκείνοι, έπαιξαν τα ρέστα τους από την αρχή, επιλέγοντας για opener το “Dopes To Infinity” βάζοντας έτσι μονομιάς τον κόσμο στην πρίζα. Το “Radiation Day”, που ακολούθησε απέδειξε ότι κακώς είχε μείνει εκτός επιλογών τον τελευταίο καιρό, ενώ η πρόωρη εμφάνιση του “Powertrip” στο set τρίτωσε το “καλό”.
Το Detroit rock ανένηψε στο ολοκαίνουριο “Mindfucker” και στο “I Want More”, αλλά εκεί που κερδήθηκε το στοίχημα είναι σε κομμάτια όπως τα “Spine Of God” και “Dinosaur Vacuum”, τα οποία κατόρθωσαν να παρουσιάσουν ακόμη πιο ψυχεδελικά εν συγκρίσει με τις πρόσφατες επισκέψεις τους στα μέρη μας, πράγμα διόλου εύκολο, πιστέψτε με.
Το επίκεντρο της εμφάνισης τους δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Dave Wyndorf, ο οποίος εμφανέστατα αδυνατισμένος, έδειχνε να έχει ξανανιώσει. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι με τις κινήσεις και την εν γένει παρουσία του, θύμισε τον παλιό καλό Space Lord, που όλοι αγαπήσαμε. Άλλωστε εκεί οδηγούσε και το ίδιο το setlist, που ήταν σαφέστατα επικεντρωμένο στο τρίπτυχο “Spine Of God” - “Dopes To Infinity”-”Powertrip”.
Και να μου το έλεγε κανείς πριν το live ότι η εξέλιξη του θα ήταν τόσο πανηγυρική, δε θα τον πίστευα. Όλα τα άστρα έμοιαζαν να έχουν ευθυγραμμιστεί εναντίον τους, όμως επί σκηνής οι Magnet απέδειξαν ότι οι νεώτερες μπάντες του χώρου θέλουν πολλά ψωμιά για να τους φθάσουν. Οι τελευταίες νότες του “Space Lord” μας βρήκαν πλήρως ικανοποιημένους, αλλά όχι χορτασμένους από αυτό που ακούσαμε, μιας και η εμφάνιση τους άγγιξε με το ζόρι τη μιάμιση ώρα. Αυτό ήταν και το μοναδικό μείον της κυριακάτικης βραδιάς, μιας και από πλευράς απόδοσης ενδεχομένως και να ξεπέρασαν την αντίστοιχη -επίσης αποθεωτική- περυσινή στον ίδιο χώρο.
Τελικά, αυτό που χρειαζόμασταν για να ρεφάρουμε μια συννεφιασμένη ανοιξιάτικη Κυριακή ήταν ένα fuzz rock freakout. Ποιος να το λέγε;
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Καταστρόφος Αλέξανδρος
Comments
