Βρεθήκαμε στο κατάμεστο Piraeus Academy (εγώ συγκεκριμένα για πρώτη φορά) για την πολυαναμενόμενη sold out εμφάνιση των Rotting Christ. Οι θεοί του ελληνικού, παγκόσμιου πλέον, black metal ιδιώματος δίνουν συνεχώς σεμινάρια live εμφανίσεων κάτι που σίγουρα κρατά τον πήχη ψηλά και σε κάνει να έχεις μεγάλες προσδοκίες για το οπτικοακουστικό θέαμα που πρόκειται να παρουσιάσουν σε κάθε τους εμφάνιση.
Οι πόρτες άνοιξαν για το κοινό νωρίτερα από την προβλεπόμενη ώρα (λίγο πριν τις 7), με τους οπαδούς της μπάντας να έχουν ήδη μαζευτεί σε μέγαλο αριθμό από το μεσημέρι. Οι Rotting Christ, χωρίς καμία καθυστέρηση και υπό τη συνοδεία την αποθέωσης των παρευρισκόμενων ανεβαίνουν στην σκηνή στις 9:30 το βράδυ με το Ze Nigmar, από τον τελευταίο τους δίσκο "Rituals", να έχει το ρόλο του εναρκτήριου λακτίσματος. Ο υπερβολικά εκκωφαντικός ήχος και οι υψηλές εντάσεις τράβηξαν αμέσως την προσοχή, καθώς οι μπροστινοί ιδιαίτερα φαίνονταν να αντιμετωπίζουν μεγάλο θέμα. Ήταν τόσο υψηλές οι εντάσεις που σε πολλά σημεία αλλοίωναν τις μελωδίες και τα riffs των κομματιών, κάτι που σίγουρα με έκανε να μην μπορώ να ευχαριστηθώ όσο περίμενα τη συναυλία. Η συναυλία συνεχίστηκε με τα κλασσικά "Κατα τον Δαίμονα Εαυτού" και "Αθάνατοι Εστέ", οπού εκεί κυριολεκτικά, όπως φώναξε και ο Σάκης, εγιναν...πουτάνα όλα. Ανελέητα headbangs, mosh-pits, πολύ ξύλο και τρελαμένος κόσμος να φωνάζει τους στίχους. Οι Rotting Christ θυμίζουν σε όλους ποιοι πραγματικά είναι. Ακούραστοι, με σύμμαχο τους την φοβερά προσεγμένη σκηνική τους παρουσία και την ατελείωτη ενέργεια που τους διακατέχει, παίζουν το πολυαγαπημένο "Nemecic", για να ακολουθήσει το απόλυτο live-track κατ'εμέ, "Έλθε Κύριε" από το τελευταίο τους αλμπουμ. Η απαγγελία της Δανάης Κατσαμένη όπως πάντα ανατριχιαστική φορτίζει την ατμόσφαιρα καθώς η μπάντα παίρνει κεφάλια με το ρυθμικό και μελωδικό refrain. Και φτάνει η ώρα της live τελετής, επίσης απο το "Rituals" που δεν είναι άλλο από τον on-stage εξορκισμό που ακούει στο όνομα "Άπαγε Σατανά". Οι κραυγές του Σάκη διαπεραστικές, ανατριχιαστικές, μαχαιριές κυριολεκτικά στην ψυχή του κοινού, που με δέος παρακολουθεί αυτό το έπος.
Κάπου εδώ, η μπάντα αποφασίζει να μας ταξιδέψει σε παλαιότερες εποχές, από όπου ξεκίνησε. Είχε έρθει η ώρα του Thy Mighty Contract, ένα άλμπουμ σταθμός για την παγκόσμια black metal σκηνή, το οποίο τίμησαν όπως του πρέπει με τα αριστουργήματα "Εxiled Archangels", "Transform all Suffering Into Plagues" και "Fgmeth, Thy Gift". Το ταξίδι συνεχίστηκε με τις απαρχές της μπάντας, καθώς ακούστηκαν κομμάτια μέχρι κι από το Passage To Arcturo. Hail oldschool! Σίγουρα είναι όμορφη εμπειρία να ακούει κανείς τραγούδια 30 περίπου χρόνων να αποδίδονται live σήμερα, καθώς έχουν και αυτά πολλά να μας πουν. Τόσο για τα εφηβικά χρόνια της μπάντας, όσο και για τη μουσική προσέγγιση και τον αυθορμητισμό της σκηνής εκείνης της εποχής.
Δε θα μπορούσαν να λείψουν από το setlist κομματάρες απο το "Dead Poem", όπως είναι τα "Sorrowful Farewell", "After Dark I Feel" και το αθάνατο "Among Two Storms". Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι fans, όσο κι αν αρέσκονται στις νέες δουλειές της μπάντας, νοσταλγούν κάπως την αισθητική των συνθέσεων που έχει μέσα αυτό το άλμπουμ. Χαιρόμαστε σίγουρα που τιμούν το παρελθόν τους και τα αποδίδουν όλα με τόση ενέργεια και ευχαρίστηση. Η Θεογονία έκανε την εμφάνιση με το "Sign Of Prime Creation" και το "Phobos Synagogue", δύο αγαπημένα κομμάτια από το άλμπουμ που, εγώ προσωπικά, θεωρώ ως το συνθετικό και δημιουργικό ταβάνι των Rotting Christ. Η βραδιά έφτανε σιγά σιγά στο τέλος όπου η μπάντα επέλεξε να μας αφήσει με τα "Archon" και φυσικά "Non Serviam", υπενθυμίζοντας για ακόμη μια φορά πόσο δυνατή πρέπει να παραμείνει η τοπική σκηνή.
Εις το επανιδείν!
Για το RockOverdose,
Νικήτας Μάνδωλας
Φωτογραφίες/Video: Γιάννης Λιβανός - John Metalman Photography
Comments
