Ανταπόκριση: SMOKE THE FUZZ FEST 2016 – Howler Edition @ Ιερά Οδός, Αθήνα (22/10/2016)

Ύστερα από το επιτυχημένο από όλες τις απόψεις Smoke The Fuzz – Fall Of Doom Edition, που σημαδεύτηκε από τη σαρωτική εμφάνιση των Yob, το Rock Overdose δε θα μπορούσε να λείψει και από τη Howler Edition, που έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο, αυτή τη φορά για μια γερή δόση ποιοτικού heavy/psych.

 

Οι Σουηδοί Yuri Gagarin αντικειμενικά αποτέλεσαν το μικρότερο όνομα της βραδιάς. Όχι ότι δεν τα έχουν κολλήσει τα ενσημάκια τους. Τρία full length μετρούν ως στιγμής, με το πιο πρόσφατο “At The Center Of All Infinity” να τους βάζει σιγά σιγά στα σαλόνια του heavy psych ήχου. Δεν αποτέλεσε επομένως έκπληξη ότι αρκετός κόσμος έδωσε το παρόν από νωρίς για να τους παρακολουθήσει. Και οι Σουηδοί δεν απογοήτευσαν. Με heavy υπόστρωμα, αλλά εντελώς space άποψη, θα μπορούσε να είναι και το σχήμα που θα έκλεινε τη βραδιά και κανείς δε θα έφερνε αντίρρηση. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον θα ξεπερνούσα και τη μανιέρα με τα εφέ να βγαίνουν μπροστά σε κάθε κομμάτι, ίσως το μόνο αρνητικό σημείο της εμφάνισης τους.

 

14711331_10210726818467991_7200138446434442598_o

 

Αλλαγή κλίματος, με τους συμπατριώτες των προηγηθέντων Siena Root. Η πεντάδα από τη Στοκχόλμη αγαπάει τα heavy blues περισσότερο από την ψυχεδέλεια και δεν το κρύβει. Αυτή την περίοδο φαίνεται επιτέλους να έχουν όλα τα προβλήματα τους λυμμένα. Έχουν βρει έναν ικανότατο σταθερό τραγουδιστή στο πρόσωπο του Samuel Björö, ο αντικαταστάτης στην κιθάρα του κομβικότατου για τον ήχο τους KG West, ονόματι Matte Gustavsson εντυπωσίασε τόσο με τον μεστό ήχο και παίξιμο του όσο και με τα πύρινα του solos, ενώ τα αλά Lord/Blackmore παιχνιδίσματα του με τον Erik "Errka" Petersson τοποθέτησαν το κερασάκι στην τούρτα μιας γεμάτης εμφάνισης. H Sanya λείπει, αυτό δεν αλλάζει, οι σημερινοί Siena Root όμως, έχουν μετατοπίσει την εστίαση τους προς διαφορετική κατεύθυνση και τα πάνε περίφημα, όπως αποδείχθηκε και επί σκηνής της Ιεράς Οδού.

 

14753943_10210726841628570_6038346338958224729_o

 

Επόμενοι οι Electric Moon, το πνευματικό παιδί της ανίερης συμμαχίας Sula Bassana και Komet Lulu. Εμμονικά ρυθμικοί -Γερμανοί άλλωστε, πώς θα μπορούσαν διαφορετικά;-, χωρίς όμως να είναι ιδιαίτερα motor-ικοί, έδιναν έμφαση στην επανάληψη του βασικού θέματος, ενώ ο Sula Bassana με αυστηρά εφεδιάρικο κιθαριστικό παίξιμο πλημμύριζε τα αυτιά μας με κάθε λογής ήχους. Καμία μελωδία, μόνο χάσιμο. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η μονοτονία της προσέγγισης τους, δύναται να κουράσει τον ακροατή μετά από λίγη ώρα. Καμία κούραση, επί 50 λεπτά με είχαν καρφωμένο πάνω τους. Ναι, τόσο καλοί ήταν. Αδιαμφισβήτητα, η έκπληξη της βραδιάς.

 

 

14556613_10210726943991129_2312088839203374194_o

 

Οι Causa Sui, δίχως αμφιβολία αποτελούσαν το μεγάλο απωθημένο του εγχώριου κοινού, από την εποχή ακόμα που μονοπωλούσαν τα καλοκαίρια μας -κι όχι μόνο- με εκείνα τα ανεπανάληπτα “Summer Sessions”. Από τότε έχει κυλήσει -δισκογραφικά & συναυλιακά- μπόλικο νερό στο αυλάκι για το συγκρότημα, οπότε περιμέναμε μεγάλα πράγματα από ένα φτασμένο πλέον σχήμα. Δυστυχώς η δανέζικη τετράδα απογοήτευσε ελαφρώς, κυρίως με την υποτονικότητα της, ενώ κι ο ήχος της κιθάρας ήταν πολύ πίσω στη μίξη για σεβαστό μέρος της εμφάνισης τους. Όταν γκάζωναν ήταν έως και εκπληκτικοί, αλλά αυτό δε συνέβη και πάρα πολλές φορές, τουλάχιστον στο πρώτο μισό του σετ τους. Το τελευταίο εικοσάλεπτο τους πάντως, υπήρξε σχεδόν σεμιναριακό, με σαφώς πιο heavy κατεύθυνση, άψογες εναλλαγές διαθέσεων και οργιαστικό drumming από τον Jakob Skøtt, τα γουστόζικα visuals του οποίου έδεναν εξαιρετικά με τα επί σκηνής τεκταινόμενα.

 

14753867_10210727042393589_7127168433191634059_o

 

Ακόμα πιο οργιαστικό drumming στάθηκε εκείνο του Mario Rubalcaba των Earthless. Εδώ που τα λέμε, ολόκληρη η εμφάνιση τους υπήρξε έναν ακατάπαυστο όργιο. Οι άνθρωποι μας έδωσαν τα μυαλά στο χέρι κανονικότατα. Το φαντεζί και αψεγάδιαστο παίξιμο του άξιου επιγόνου του Hendrix, Isaiah Mitchell οδηγούσε το τρίο από την Καλιφόρνια σε ασύλληπτα cosmic jams, όντας πάντα σε ανοιχτή γραμμή με το rhythm section, καθώς ανά πάσα στιγμή το κοσμικό ταξίδι ενδέχεται να έκανε κάποια απρόβλεπτη παράκαμψη. Ο Mario Rubalcaba είναι με κατεβασμένα χέρια στο top 5 των drummers που παίζουν αυτή τη στιγμή heavy μουσική, συνδυάζοντας απαράμιλλη τεχνική με μπόλικη ουσία, ενώ η ήρεμη δύναμη του τρίο, ο Mike Eginton, σιγοντάριζε συνειδητά τους άλλους δύο, θέλοντας και μη, αφού ήταν και αρκετά πιο πίσω στη μίξη. Σίγουρα το “ο ντράμερ μου παίζει παπάδες κι εγώ σολάρω από πάνω δίχως αύριο” στυλ δεν είναι για όλους, μα διάολε κάθε φορά που ο Mitchell ακουμπούσε την εξάχορδη κεντούσε. Η αποθεωτική εμφάνιση τους έκλεισε όπως συνηθίζουν με μια διασκευή, αυτή τη φορά του “Communication Breakdown” των Led Zeppelin, το οποίο έκοψαν και έραψαν στα “κοσμικά” μέτρα τους. Ασυζητητί, η εμφάνιση που σημάδεψε τη βραδιά.

 

14753753_10210727090154783_4209232814912719021_o

 

 

Αν και το φεστιβάλ θα μπορούσε να είχε λάβει τέλος με τους Earthless και κανείς να μην είχε παράπονο, υπήρχε ένα ακόμη σετ μπροστά μας , εκείνο των headliners του όλου εγχειρήματος All Them Witches, οι οποίοι κινούνται επιτυχώς εκτός της stoner πεπατημένης. Το εντελώς αντισυναυλιακό άνοιγμα με το ήρεμο “Talisman” δε φάνηκε να δούλεψε ιδιαίτερα και η αλήθεια είναι ότι τους πήρε ένα-δυο κομμάτια για να ανακάμψουν. Η συναυλία ουσιαστικά ξεκίνησε από το “When God Comes Back” κι έπειτα, όταν το fuzz κέρδισε έδαφος και τα γκάζια ανέβηκαν. Με έμφαση στα κομμάτια από τους δίσκους που τους ανέδειξαν “Lightning At The Door” & “Dying Surfer Meets His Maker” η εμφάνιση τους κύλησε δίχως απρόοπτα και δε νομίζω να άφησε κανέναν απογοητευμένο. Μέχρι και το “Elk.Blood.Heart” έπαιξαν, για τους θιασώτες του “Our Mother Electricity”, ενώ το “Swallowed By The Sea” αποτέλεσε το ιδανικότερο κλείσιμο, σβήνοντας μέσα του όλο το νόημα της βραδιάς. Άξιοι headliners η τετράδα από το Nashville, είναι σίγουρο ότι θα τους ξαναδούμε σύντομα από τα μέρη μας. Άλλωστε το δήλωσαν και οι ίδιοι: “Αυτή είναι η τελευταία ημερομηνία της περιοδείας μας, αλλά είναι και το μοναδικό μέρος που πραγματικά θέλαμε να παίξουμε”.

 

14590054_10210727062594094_5741232646119518637_o

 

Εν κατακλείδι, το Smoke The Fuzz στην Howler εκδοχή του, αποδείχθηκε η κορυφαία εγχώρια διοργάνωση heavy μουσικής για φέτος. Μπορεί να μη διέθετε την ανεπανάληπτη εμφάνιση των Yob ή τα hip ονόματα του Desertfest, όμως δεν είναι η αξία ενός μόνο καλλιτέχνη ή το πόσο εμπορικό όνομα είναι, αυτό που ορίζει την επιτυχία ενός φεστιβάλ, αλλά το όλο “πακέτο”. Άρτιος ήχος, πρόγραμμα που τηρήθηκε μέχρι κεραίας, εξαιρετικές εμφανίσεις από εκλεκτικά σχήματα και το σημαντικότερο: ένα live που ξεκίνησε στις 5 και κύλησε νεράκι, χωρίς την παραμικρή αίσθηση κούρασης.

 

 

 

Για το Rock Overdose,

Δημήτρης Σούρσος

Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος

 

14714841_10210726920990554_2219535142050687567_o

14712802_10210727090194784_6013741460115157161_o

13662051_10210727036953453_4017666584130919171_o 14556591_10210727061474066_4943165294584564367_o 14560143_10210726909110257_468843248079911383_o 14566328_10210726842108582_5774856631240117206_o 14589579_10210727037433465_419985833264471670_o 14590059_10210727007392714_5815879670297159542_o 14608836_10210726982872101_5287021626466964193_o 14608870_10210726692224835_3536303001934623256_o 14612638_10210726984672146_138632446652046414_o 14633669_10210726884509642_8292818982359052828_o 14711294_10210727142556093_994625639762391773_o 14711298_10210726695344913_7498691285767044766_o 14711322_10210726983192109_4150894481455613054_o 14711421_10210727009832775_827123014146737322_o 14711426_10210727003592619_112982613733023915_o 14713717_10210726840028530_779046199608157164_n 14714841_10210726920990554_2219535142050687567_o 14715024_10210727064234135_1173201835697628624_o 14715029_10210727097394964_2719058955019253268_o 14715616_10210727150996304_4542989518122819760_o 14715713_10210726815507917_5447004565353510990_o 14753227_10210727025473166_7123880286833633773_o 14753269_10210726703345113_4219856485968052749_o 14753470_10210726944791149_7110233605307951277_o 14853224_10210726804907652_878909684471220866_o 14853249_10210726958271486_5312974658392201114_o

Comments