Η θρυλική του φωνή, μια από τις κορυφαίες και πιο αναγνωρίσιμες στο metal είδος, έχει ξεχωρίσει για πάνω από τρεις δεκαετίες για το ασύλληπτο εύρος της και τα μοναδικά falsetto της, το σκηνικό θεατρικό του παρουσιαστικό, βγαλμένο από ταινία τρόμου, δεν σου επιτρέπει να τον ξεχάσεις. Ένας καλλιτέχνης που έχει επηρεάσει κατά κόρον, ιδιαίτερα τις ακραίες μορφές του είδους, ο King Diamond, έφτασε τα 67!
Ο Kim Bendix Petersen, όπως είναι το αληθινό του όνομα, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη της Δανίας και όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, ήταν πολύ τυχερός γιατί πέρασε πολύ ωραία παιδικά χρόνια. «Μόνο καλά λόγια έχω να πω για το πώς με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Αυστηροί αλλά έδιναν και πολλές ελευθερίες επίσης». Η μεγάλη του αγάπη ως παιδί, ήταν πάνω απ’ όλα το ποδόσφαιρο. Έπαιζε πολύ και για πολύ καιρό και μάλιστα ήταν κοντά και στο ν’ ασχοληθεί επαγγελματικά, αφού είχε ανακηρυχτεί και παίχτης της χρονιάς, στην ομάδα που συμμετείχε. Τον ενδιέφερε βέβαια ιδιαίτερα και η μουσική.
Παρακολούθησε την πρώτη του συναυλία, μία των Grand Funk Railroad, περίπου το 1970 και από τότε δεν έχανε καμία, ξοδεύοντας παράλληλα όλα του τα χρήματα σε δίσκους. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα για την πλάκα του και τελειώνοντας το σχολείο, έπιασε δουλειά ως βοηθός εργαστηρίου, συνεχίζοντας ταυτόχρονα την ενασχόλησή του με την μπάλα. Μην μπορώντας όμως να ανταπεξέλθει σε όλα, σταμάτησε το ποδόσφαιρο, προκειμένου ν’ αφοσιωθεί στη μουσική, η οποία πλέον ήταν ένα χόμπι του που έπαιρνε πολύ στα σοβαρά. Την πρώτη του μπάντα, την σχημάτισε με ένα παλιό φίλο του απ’ το σχολείο, που έπαιζε ντραμς και την ονόμασαν Brainstorm, το 1974.
Εκεί ο Petersen, έπαιζε κιθάρα και δύο χρόνια μετά ήταν που υιοθέτησε το ψευδώνυμο King Diamond. «Νιώθαμε όλοι ότι μια και θα γινόμασταν σταρ, έπρεπε να έχουμε ονόματα που ν’ ακούγονται διεθνή. Τώρα γιατί διάλεξα το “King Diamond”; Δεν έχω ιδέα πραγματικά. Δε γνωρίζω καθόλου τι είχα στο μυαλό μου. Πάντως ήταν αυτό που καθόρισε την καριέρα μου. Όλοι με γνωρίζουν έτσι και έτσι με αποκαλούν. Αν κάποιος φωνάξει “Kim! Kim!”, δε νομίζω καν να γυρίσω.»
Ρόλο ερμηνευτή, ανέλαβε το 1979, όταν εντάχθηκε στους Black Rose, με τους οποίους μπορεί να έκαναν κάποιες εμφανίσεις, όμως δεν μπόρεσαν ν’ αποφύγουν τη διάλυση αφού κανείς δεν ήταν όσο σοβαρός έπρεπε. Στη συνέχεια, του έγινε πρόταση να ενταχθεί στους Brats, ένα punk – metal σχήμα, την οποία δέχτηκε με την προϋπόθεση να παίζουν μόνο heavy metal. Στην διάρκεια της σύντομης παραμονής του στις τάξεις τους, γνωρίστηκε με τον Hank Shermann που επίσης έπαιζε εκεί. Όταν οι δυο τους, συνειδητοποίησαν πως το γκρουπ δεν είχε επαγγελματικές φιλοδοξίες, αποφάσισαν να φύγουν. Δέχθηκαν να συνεργαστούν με τον Michael Denner, επίσης πρώην μέλος των Brats, για ένα δικό του project, τους Danger Zone.
Η συνεργασία τους, που περιλάμβανε επίσης τον Timi Hansen, οδήγησε στο σχηματισμό των Mercyful Fate, το 1980. Σε λιγότερο από έναν χρόνο, ένα τραγούδι του συγκροτήματος, μπήκε σε μια συλλογή μια μικρής βρετανικής δισκογραφικής και σύντομα έλαβαν πρόσκληση να εμφανιστούν και να ηχογραφήσουν ακόμα μερικά κομμάτια, στο BBC Radio Friday Night Rock Show. Από κει και πέρα τα πράγματα εξελίχθηκαν γρήγορα, εξασφάλισαν δισκογραφικό συμβόλαιο και το ντεμπούτο τους, ανέβηκε στα ράφια των δισκοπωλείων τον Οκτώβρη του 1983.
Παρά το πολλά υποσχόμενο μέλλον των Mercyful Fate, μετά την κυκλοφορία και της δεύτερης επιτυχημένης δουλειάς τους, “Don’t Break the Oath”, ο Diamond, αποφάσισε να εγκαταλείψει την μπάντα, λόγω δημιουργικών διαφορών με τους υπόλοιπους, οπότε ήρθε και η διάλυσή τους. Χωρίς να το βάζει κάτω, ξεκίνησε με τους Hansen και Denner, ένα σόλο project, η προσέγγιση του οποίου μουσικά και οπτικά, ήταν σχεδόν πανομοιότυπη με των Mercuful Fate. Σταθερός συνεργάτης του όμως, η συμβολή του οποίου ήταν τεράστια στην επιτυχία των άλμπουμ που κυκλοφόρησε ως King Diamond, ήταν ο κιθαρίστας Andy LaRocque. Συνολικά, μέχρι το 2007, είδαν το φως, δώδεκα σόλο δουλειές του, εκ των οποίων όλες πλην δύο, ήταν concept άλμπουμ, την υπόθεση των οποίων πιστώνεται ο ίδιος.
Στη δεκαετία του ’90, το όνομα του, ενεπλάκη σε διαμάχη, όταν ο δημοσιογράφος Geraldo Rivera, τον κατηγόρησε για σατανιστικά στοιχεία στη μουσική του και κρυμμένα μηνύματα, ενώ λίγο αργότερα, ο Gene Simmons των Kiss, έκανε μήνυση εναντίον του, ισχυριζόμενος ότι ο σχεδιασμός του make up του προσώπου του Diamond ήταν σχεδόν ο ίδιος με τον δικό του. «Ακόμα και ένα παιδί, θα μπορούσε να πει ότι το βάψιμο μου δεν ήταν ίδιο με του Gene», απαντούσε ο Diamond, που τελικά πάντως αναγκάστηκε να τροποποιήσει το μακιγιάζ του. Το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, παράλληλα, βρήκε τους Mercyful Fate, να μνημονεύονται διαρκώς ως πρωταρχική επιρροή για κάθε νεοσχηματισμένη thrash ή death metal συγκρότημα της εποχής, γεγονός που οδήγησε στον εκ νέου σχηματισμό του αρχικού γκρουπ και κατά συνέπεια στην κυκλοφορία πέντε ακόμα δίσκων μέχρι το 1999.
Η νέα χιλιετία τον βρήκε να ηχογραφεί σόλο υλικό και να κάνει εμφανίσεις. Το Νοέμβρη του 2010, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου υποβλήθηκε σε τριπλό bypass, λόγω θρόμβων στις αρτηρίες του, που προκλήθηκαν από την βαριά καπνιστική του συνήθεια. Η επέμβαση στέφθηκε από επιτυχία και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, επανήλθε στην ενεργό δράση.
Μπορεί ο Diamond να έχει επηρεάσει πολλούς μελλοντικούς τραγουδιστές που θέλησαν να υιοθετήσουν στοιχεία της θεατρικότητας και γενικά του τρόπου ερμηνειών του και ο ίδιος όμως έχει πολλές επιρροές όπως λέει. Ο αγαπημένος του τραγουδιστής μέχρι σήμερα, ακόμα κι αν δεν βρίσκεται εν ζωή, είναι ο David Byron, των Uriah Heep. Κατά τα άλλα, δηλώνει πως έχει επιρροές απ’ τον Ian Gillan, τον Robert Plant, όπως και απ’ τον Ozzy Osbourne, ενώ ο Alice Cooper, ήταν σοβαρή επιρροή του τόσο φωνητικά όσο και ασφαλώς λόγω της θεατρικότητας του επί σκηνής.
Κατά τα άλλα, όπως είναι γνωστό, ο μουσικός, είναι μέλος της εκκλησίας του Σατανά γεγονός για το οποίο έχει εξηγήσει πως: «Ζούσα σ’ ένα διαμέρισμα στην Κοπεγχάγη που ήταν πραγματικά στοιχειωμένο και είχα πολλές εμπειρίες εκεί που ενέπνευσαν πολλούς μου στίχους. Όλα αυτά δεν τα ένιωθα μόνο εγώ αλλά και άλλοι πολλές φορές. Μην μπορώντας να εξηγήσω όσα συνέβαιναν, πήγα για πρώτη φορά στη ζωή μου σε μια βιβλιοθήκη και βρήκα πράγματα για τον αποκρυφισμό, αλλά όλα ήταν γραμμένα από χριστιανική σκοπιά. Και μετά ανακάλυψα ότι όλα αυτά συμβαίνουν ακόμα και στην ίδια την εκκλησία και πως δεν υπάρχει σαφής εξήγηση γιατί εξαρτάται από ποια οπτική γωνία τα εξετάζεις. Για μένα αυτό ακριβώς ισχύει για τη θρησκεία. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει πως υπάρχει ένας συγκεκριμένος Θεός, γι’ αυτό και υπάρχουν τόσες θρησκείες. Γι’ αυτό και γω δεν έχω καμία θρησκευτική πίστη, αν και σέβομαι όσους πιστεύουν. Τελικά, έπεσε στα χέρια μου σ’ ένα βιβλιοπωλείο, η Βίβλος του Σατανά και την αγόρασα για να δω τι έγραφε μέσα και να δω τα πράγματα απ’ την πλευρά τους. Δεν ήταν θρησκευτικό βιβλίο, αλλά γεμάτο φιλοσοφίες. Αυτά που περιέγραφε μέσα, ήταν ακριβώς ο τρόπος που ζούσα. Τα ίδια συναισθήματα που είχα για τη ζωή, σε φιλοσοφικό επίπεδο. Αργότερα, είχα την ευκαιρία να δεχτώ μια πρόσκληση της εκκλησίας αυτής και πέρασα εκεί μια ολόκληρη νύχτα. Γνώρισα τον LaVey, τον συγγραφέα της Βίβλου του Σατανά κα ξεκινήσαμε μια φοβερή φιλία. Ήταν μοναδική εμπειρία και έχω και ένα γράμμα δικό του, που το κουβαλάω στις περιοδείες.»
Στην προσωπική του ζωή, ο Diamond, είναι παντρεμένος εδώ και αρκετά χρόνια με την 36χρονη Ουγγαρή, Livia Zita, την οποία αποκαλεί αδερφή ψυχή του. Οι δυο τους διατηρούν ταυτόχρονα και επαγγελματική συνεργασία, αφού η Zita, κάνει δεύτερα φωνητικά για τον σύζυγό της, τόσο στο στούντιο, όσο και επί σκηνής.
Comments
