Νίκος Μελισσουργός (SUICIDAL ANGELS) στο Rock Overdose:’Tο αναμάσημα ιδεών μόνο και μόνο για να βγει ένας μέτριος δίσκος, δεν είναι κάτι που μας αντιπροσωπεύει’

Το Rock Overdose και ο Δημήτρης Αλόρας είχαν τη χαρά να συνομιλήσουν με τον κιθαρίστα/τραγουδιστή των Suicidal Angels,Νίκο Μελισσουργό. Χειμαρρώδης κι ενθουσιώδης όπως πάντα, ο Νίκος εξέφρασε την πίστη του στο νέο υλικό και τη νέα σύνθεση του συγκροτήματος, ανανέωσε το ραντεβού των οπαδών με το συγκρότημα στις προσεχείς συναυλίες στην Ελλάδα και υποστήριξε ότι η λύση για τη μπάντα είναι να θέσει εκ νέου τη βάση της στο εξωτερικό.

 

 

 

Rock Overdose: Καταρχήν, θα θέλαμε να μας πεις πως έχει αντιμετωπιστεί το ''Division Of Blood'' από το κοινό παγκοσμίως σ ‘αυτή την 9μηνη πορεία του ως τώρα. Είσαι πλήρως ευχαριστημένος με το πως βγήκε, η θα αλλάζατε 1-2 πραγματάκια αν ήταν δυνατόν;

 

Νίκος Μελισσουργός: Γεια χαρά, πριν ξεκινήσουμε θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτή την συνέντευξη και να στείλω ένα μεγάλο χαιρετισμό σε όλους τους αναγνώστες σας. Το “Division of Blood”, προσωπικά μιλώντας, είναι ένας δίσκος ο οποίος είναι ο ωριμότερος στην έως τώρα πορεία μας, χωρίς σε καμία των περιπτώσεων να σημαίνει πως οι προηγούμενοι στερούταν κάτι.

 

Γενικότερα, ο κάθε δίσκος είναι, θα μπορούσα να πω, ένας καθρέφτης της ψυχολογίας της μπάντας εκείνη την περίοδο. Είναι άκρως αντιπροσωπευτικό. Μάλιστα αυτή την φορά, δοκιμάσαμε πράγματα τα οποία ήταν ¨απαγορευμένα¨ στο παρελθόν κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων ως αναφορά το τεχνικό κομμάτι τα οποία αποδείχθηκαν πως στο συγκεκριμένο δίσκο ταίριαξαν απόλυτα.

 

 

Rock Overdose: Θεωρώ ότι με κάθε κυκλοφορία, το συγκρότημα βάζει ένα λιθαράκι στον τομέα εξέλιξη. Συγκεκριμένα για το νέο άλμπουμ, μου ακούγεται σαν μία τέλεια μίξη ειδικά των τριών προηγούμενων άλμπουμ, όπου όλα είναι εκεί, ταχύτητα, ‘παικτική’ βελτίωση και ωριμότητα, χωρίς να χάνεται  ο βασικός σας χαρακτήρας. Είναι κάτι που βγαίνει φυσικά ή θέλετε να προσθέτετε έστω λίγα στοιχεία με κάθε άλμπουμ;

 

Νίκος Μελισσουργός: Σε ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σου σχόλια. Η εξελισημότητα από δίσκο σε δίσκο, είναι κάτι το οποίο το αποζητούμε κ εμείς οι ίδιοι. Όσο κλισέ κ αν ακούγεται αυτό που θα πω, το αναμάσημα ιδεών μόνο και μόνο για να βγει ένας μέτριος δίσκος, δεν είναι κάτι που μας αντιπροσωπεύει. Αν τα κομμάτια δεν μας ικανοποιούν, απλά δεν ηχογραφούμε.

 

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να βγάλεις ένα δίσκο γεμάτο filler τραγούδια κ να το προωθείς σα να είναι ένα σπάνιο διαμάντι. Είναι σα να κοροϊδεύεις τους ανθρώπους που σε στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια.

 

Εμείς σαν μπάντα προσπαθούμε, στα πλαίσια της μουσικής που μας αρέσει, να προχωράμε κ να εξελισσόμαστε. Αυτή η αναζήτηση βέβαια είναι άγνωστο το που θα καταλήξει κάθε φορά, αλλά νομίζω πως αυτή είναι κ η μαγεία του πράγματος.

 

 

Rock Overdose: Είχατε μία σημαντικότατη προσθήκη αυτή τη φορά, με τον ερχομό του Gus Drax στο συγκρότημα. Επέτρεψε μου την άποψη ότι κιθαριστικά τουλάχιστον, ο δίσκος είναι ο κορυφαίος που έχετε κάνει μέχρι σήμερα. Πόσο σας έχει λύσει τα χέρια του η παρουσία του και τι διαφορετικό έχει φέρει στο συγκρότημα σε σχέση με το παρελθόν;

 

Νίκος Μελισσουργός: Θα συμφωνήσω σε όσα είπες. Κοίταξε, ο Κώστας είναι ένας φανταστικός μουσικός, με γνώσεις, τεχνική κατάρτiση, όρεξη για δουλειά αλλά πἀνω απ’όλα είναι ένας άνθρωπος συνεννοήσιμος και με ξεκάθαρους στόχους στη ζωή του. Δε θα ήθελα να προβώ σε συγκρίσεις, δεν είναι σωστό άλλωστε, το παρελθόν είναι κει για μας δείχνει το μέλλον. Το βασικότερο είναι πως υπάρχει συνεννόηση, κοινοί στόχοι, δυο πράγματα τα οποία δεν είναι εύκολο να βρεθούν κ να αποτελέσουν κοινό παρονομαστή. Βέβαια, ο χρόνος είναι αυτός που αποδεικνύει ή αναιρεί τα πάντα.

 

 

Rock Overdose: Πρόκειται να εμφανιστείτε στην Ελλάδα μετά από αρκετό καιρό, με Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Κρήτη να είναι στο πρόγραμμα εμφανίσεων. Πως νιώθετε γι'αυτό και τι πρέπει να περιμένουν οι φίλοι σας από αυτές τις εμφανίσεις; Υπάρχει άγχος, προσμονή ή απλά όλα αυτά σβήνουν όταν πατάτε επί σκηνής;

 

Νίκος Μελισσουργός: Κοίτα, τα live στην Ελλάδα έχουν πάντα ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα, παίζεις σπίτι σου, καταλαβαίνεις τι εννοώ. Ιδιαίτερα στην Αθήνα για παράδειγμα, υπάρχουν άνθρωποι στο κοινό όπου τους ξέρεις προσωπικά, έχω πιει καφέ μαζί τους ή μπύρες. Δε ξέρω πως να το περιγράψω όλο αυτό. Δεν είναι άγχος, είναι κάτι άλλο. Θεσσαλονίκη, τα ίδια. Το μεσημέρι βόλτα και καφές στα λαδάδικα, το βράδυ στο live και με το τέλος του live μπύρες όλοι μαζί. Είναι πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα όλο αυτό. Κρήτη έχουμε ξαναπάει πριν κάποια χρόνια, είναι θεοπάλαβοι εκεί κάτω…

 

Όσο αφορά στα Γιάννενα και την Λάρισα, δεν έχουμε ξαναπάει, αλλά μαρτυρίες αναφέρουν πως η τρέλα καλά κρατεί και εκεί (γέλια).

 

Έχουμε ετοιμάσει ένα setlist που περιλαμβάνει κομμάτια από τη δισκογραφία της μπάντας και κυρίως από τον τελευταίο μας δίσκο. Θα είναι σίγουρα αξιομνημόνευτες βραδιές!

 

 

Rock Overdose: Μου φαίνεται σαν χθες, αλλά φέτος θα κλείσουν 10 χρόνια από την κυκλοφορία του ''Eternal Domination''. Ποιό ήταν το συναίσθημα όταν το πήρατε στα χέρια σας; Περίμενες την επιτυχία του συγκροτήματος στην αρχή και πόσος κόπος χρειάζεται για να φτάσεις ψηλά και πόσο εύκολο είναι να πέσεις από εκεί;

 

Νίκος Μελισσουργός: Άνοιξες ένα μεγάλο κεφάλαιο αυτή τη στιγμή. Το συναίσθημα τότε ήταν απερίγραπτο. Δεν ήταν εύκολο να βρεις εταιρεία, το thrash δεν ήταν όσο δημοφιλές είναι τώρα, οι εταιρείες δεν υπέγραφαν, το thrash ήταν μουσειακό είδος. Περίεργες εποχές. Όταν ξεκινάς με μια μπάντα πάντα έχεις προσδοκίες να παίξεις παντού, να κάνεις περιοδείες, φεστιβάλ, τα πάντα όσα έβλεπες όταν ήσουν 15 ετών σε βιντεοκασέτες τότε εμείς.

 

Βέβαια, στις βιντεοκασέτες δε φαίνονται οι κόποι και οι θυσίες που χρειάζεται κάποιος να κάνει για να μπορέσει να κάνει το βήμα παραπάνω. Μάλιστα τώρα οι εποχές που ζούμε είναι κ δυσκολότερες, διότι υπάρχουν χιλιάδες στυλ metal και μπαντών που είναι στο δρόμο κ στη δισκογραφία.

 

Αν ο τρόπος που ανεβαίνεις είναι υγιής κ σταδιακά, βήμα βήμα και με συνέπεια, τότε το κοινό συγχωρεί, έχει αποδειχτεί αυτό πολλές φορές. Όπως πάντα, αυτά που ανεβαίνουν γρήγορα κ γίνονται μόδες, αυτά συνήθως περνούν στη λήθη του χρόνου πολύ γρήγορα, επίσης έχει αποδειχθεί. Γενικότερα, χρειάζεται υπομονή, χρειάζεται πείσμα κ συνέπεια. Οι προχειρότητες κ οι μετριότητες δεν συγχωρούνται.

 

 

Rock Overdose: Νομίζω ότι ένα από τα σημαντικότερα που έχει καταφέρει το συγκρότημα, είναι να εμπνεύσει νέα παιδιά στο να ξεκινήσουν να παίζουν το είδος, ή γενικά να ασχοληθούν με τη μουσική. Χάρη στη δική σας επιτυχία, ξεπήδησαν αμέτρητες thrash bands στη χώρα μας που μάλιστα παίζουν εκπληκτικά οι περισσότεροι. Ποιά η γνώμη σου για τη σκηνή της χώρας μας γενικότερα και ειδικότερα γι'αυτή την έξαρση του thrash;

 

Νίκος Μελισσουργός: Αυτό το οποίο έχω πει κ στο παρελθόν είναι πως η ελληνική σκηνή δεν έχει να ζηλέψει τίποτα απολύτως από την ευρωπαϊκή και ευρύτερα την παγκόσμια. Υπάρχουν μπάντες εδώ που έχουν να πουν πολλά περισσότερα μουσικά, σε σύγκριση με την Ευρώπη κ την Αμερική. Απλά δυστυχώς η Ελλάδα είναι απομονωμένη από την κεντρική Ευρώπη, οπότε αυτό καθιστά αρκετά δύσκολο για μια ελληνική μπάντα να βγει παραέξω. Τα έξοδα είναι πολλά. Βέβαια, δεν τίθεται θέμα δικαιολογιών εδώ. Γι’αυτο ανέφερα παραπάνω πως χρειάζονται θυσίες κ πείσμα για να μπορέσεις να μπεις στο χάρτη του metal.

 

 

Rock Overdose: Θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το συγκρότημα είναι κοινώς αποδεκτό και από μεγάλες προσωπικότητες του εξωτερικού. Ο Mille απο τους Kreator, ο Maurice από τους Legion Of The Damned, ο Martin από τους Asphyx και πρόσφατα ο Blitz των Overkill είναι μερικοί από τους οποίους έχουν υμνήσει τους Suicidal Angels κατά το παρελθόν. Εσείς ποιά συγκροτήματα έχετε στην καρδιά σας αντίστοιχα -παλιότερα και πιο πρόσφατα- και πόσο κίνητρο σας δίνει ένα θετικό σχόλιο ενός ενδεχομένως παλιού σας ήρωα για τη συνέχεια;

 

Νίκος Μελισσουργός: Το γεγονός αναφοράς του ονόματος μας από ανθρώπους οι οποίοι υπήρξαν, κ ακόμα είναι, επιρροές μας, είναι κάτι το οποίο είναι τουλάχιστον ενθαρρυντικό για την έως τώρα πορεία μας, καθώς επίσης μας δίνει χαρά κ δύναμη να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά για το μέλλον. Μπορείς να φανταστείς πως είναι να αναφέρεται σε σένα, άνθρωποι οι οποίοι είχες στην εφηβεία σου, αφίσες στο τοίχο; Και μάλιστα να σε επιβραβεύουν για αυτό που κάνεις, είναι κάτι το οποίο νομίζω είναι ανεκτίμητο.

 

 

Rock Overdose: Συνεχίζοντας από πριν, ο Blitz των Overkill είπε κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ πρόσφατα. Συγκεκριμένα δήλωσε ''Καλά τα παλιά μεγάλα συγκροτήματα, αλλά μπάντες όπως οι Suicidal Angels, οι Lost Society και οι Desecrator κρατάνε το είδος ψηλά, πρέπει πάντα να υπάρχει νέο αίμα γιατί δίνει ζωή στο είδος''. Με τόσα γκρουπ σε τόσα είδη και με τη μουσική γενικά να εξελίσσεται γύρω από το metal, πως βλέπεις το νέο αίμα που συνεχώς έρχεται και πόσο διαχειρίσιμο είναι όλο αυτό το πλήθος κυκλοφοριών από τον μέσο μεταλά σήμερα;

 

Νίκος Μελισσουργός: Όπως προ είπες και μάλιστα πολύ σωστά, οι κυκλοφορίες ανά τον κόσμο και σε όλα τα είδη είναι πάρα πολλές. Εκ των πραγμάτων είναι δύσκολο έως αδύνατο να μπορείς να είσαι πλήρως ενημερωμένος για όλα αυτά. Θεωρώ πως χρειάζεται συνέπεια από μια μπάντα, σταθερή δισκογραφική παρουσία, ούτως ώστε να παραμείνει ζωντανή στο μουσικό στερέωμα αυτή τη στιγμή. Έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλά είδη κ παρακλάδια που το metal έχει σπάσει σε πολλά πολλά μικρά κομμάτια.

 

 

Rock Overdose: Πρόσφατα σχετικά βρεθήκατε επί μονίμου στο εξωτερικό και απ'όσο ξέρω, σκοπεύετε να το ξανακάνετε σχετικά σύντομα. Πόσο πιο βελτιωμένες είναι οι συνθήκες εκεί έξω για σας σε σχέση με την Ελλάδα; Κατά τη γνώμη σου τι θα έπρεπε να αλλάξει στη χώρα ώστε να μπορούν τα δικά μας συγκροτήματα να δουλέψουν σε πιο σταθερή επαγγελματική βάση;

 

Νίκος Μελισσουργός: Όπως ανέφερα κ προηγουμένως, η Ελλάδα είναι κάπως απομακρυσμένη από τα metal δρώμενα της Ευρώπης. Αυτός ήταν κ ο λόγος που φύγαμε και θα ξαναφύγουμε. Η ταλαιπωρία και τα έξοδα του αεροδρομίου είναι ανυπόφορα. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, εκεί είναι το η αγορά του metal. Για μια ελληνική μπάντα, τα έξοδα είναι τουλάχιστον διπλάσια από κάποια της κεντρικής Ευρώπης για να μην μιλήσουμε για την σκανδιναβική χερσόνησο, όπου εκεί το metal επιδοτείται κιόλας. Βέβαια πολλές φορές, όλοι αυτοί οι ανασταλτικοί παράγοντες δουλεύουν ανάποδα απ’ότι νομίζουμε. Το πείσμα γίνεται εντονότερο κ οι πιθανότητες επιτυχίας αυξάνονται.

 

 

Rock Overdose: Ήδη υπήρξε μία περιοδεία για το δίσκο και υποθέτω μετά και τις Ελληνικές ημερομηνίες θα βγείτε πάλι στο δρόμο. Θα θέλαμε να μάθουμε λεπτομέρειες σχετικά με το πλάνο των επερχόμενων εμφανίσεων σας.

 

Νίκος Μελισσουργός: Έχουμε ανακοινώσει ήδη την περιοδεία στη Λατινική Αμερική, μια συναυλία στην Σμύρνη που δεν έχουμε ξαναπάει ποτέ, έχουμε κλείσει κάποια φεστιβάλ για τον Ιούνιο κ Ιούλιο κ βρισκόμαστε στη διαδικασία που κλείνουμε διαρκώς. Δε μας αρέσει να καθόμαστε, ο δρόμος είναι η ζωή μας.

 

 

Rock Overdose: Αν και ίσως νωρίς ακόμα, αλλά επειδή οι κυκλοφορίες σας δεν απέχουν πολύ πάντα κι επειδή με τον Gus Drax στη μηχανή σας βλέπω να παίρνετε φωτιά, υπάρχει κάτι καινούργιο σαν υλικό ή έστω σαν σκόρπιες ιδέες σχετικά με νέο άλμπουμ; Πότε το βλέπεις να έχουμε κάτι νέο, προλαβαίνετε μέσα στο 2017 ή πάμε από του χρόνου;

 

Νίκος Μελισσουργός: (Γέλια) κιόλας μέσα στο 2017;;;  Όχι, αυτό δε θα ήταν ‘πήραμε φωτιά’, θα ήταν ζεματιστήκαμε (ξανά γέλια). Κοίτα, σκόρπιες ιδέες υπάρχουν και μάλιστα αρκετές. Αλλά δε θέλουμε να βιαστούμε. Έχουμε αρκετά live μπροστά μας και θέλουμε να ετοιμαστούμε όσο καλύτερα γίνεται για τις επερχόμενες συναυλίες. Νομίζω του χρόνου είναι ένα πιο ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα, εφόσον βέβαια τα κομμάτια μας ικανοποιούν.

 

 

Rock Overdose: Κλείνοντας τη συνέντευξη κι αφού σε ευχαριστήσουμε θερμά κι επί προσωπικού, θα θέλαμε να μας τονίσεις ένα ωραίο σκεπτικό που υπάρχει όσον αφορά τη σχέση κοινού-συγκροτήματος και την ενέργεια που πρέπει να παίρνει ο ένας από τον άλλο και να την επιστρέφει περίσσεια κατά την διάρκεια μιας συναυλίας. Σας έχει τύχει ποτέ κοινό που να μην ''ξυπνάει'' παρά την δεδομένη δική σας ενέργεια; Καλή τύχη σε ότι κι αν κάνετε από'δω κι εμπρός και ευχαριστούμε για όλα όσα έχετε προσφέρει μέχρι σήμερα!

 

Νίκος Μελισσουργός: Αυτό που συμβαίνει σε μια συναυλία είναι φανταστικό. Κοίτα όλοι, λίγο έως πολύ κ ειδικότερα στις αρχές, που ο κόσμος δεν γνωρίζει τη μπάντα, είναι λογικό να είναι κάπως ψυχροί. Παρόλα αυτά όμως, όταν τους δώσεις την ενέργεια, στη δίνουν πίσω, πάντα. Τα ευρωπαϊκό κοινό είναι κάπως ¨κακομαθημένο¨ διότι βλέπει όλες τις μπάντες πάρα πολύ συχνά, λόγω γεωγραφικής θέσης που συζητούσαμε και πριν. Παρόλα αυτά όμως, έχουν τον τρόπο τους να αποδείξουν τη συμμετοχή τους. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια δεν αντιμετωπίζουμε αυτό το φαινόμενο της ψύχρας και της έλλειψης συμμετοχής στις συναυλίες. Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και για τα καλά σου λόγια. Η υποστήριξη όλων είναι αυτή που κρατάει τη σκηνή ζωντανή.

 

 

 

Για το Rock Overdose

 

Δημήτρης Αλόρας

Comments