Πού είναι η ανταμοιβή των αληθινών καλλιτεχνών???

Παραθέτω αυτούσιο από βιβλίο (30+ χρόνων) τον ορισμό της λέξης ""Μουσική"":
""Μουσική είναι η τέχνη και η επιστήμη, με την οποία εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, με το συνδιασμό και την πλοκή των ήχων.""

Κατ" αυτή λοιπόν την άποψη, μπορούμε να ""σκεφτούμε"" πως όσοι τυχόν ασχολούνται με την συγγραφή τραγουδιών, αν μη τι άλλο θα έπρεπε να το κάνουν εθελοντικά ή έστω να έπαιρναν μια ελάχιστη αμοιβή (διότι είναι στην μέση τα λεφτά που δίνονται για ηχογραφήσεις, παραγωγές κλπ). Άρα, σε έναν ιδεατό κόσμο, θα έπρεπε η Τέχνη να δίνεται απλόχερα στις μάζες και ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ.
ΟυτοπίαModeOff

Στον γελοίο κόσμο που ζούμε και (ευτυχώς για ένα σεβαστό ποσοστό, δυστυχώς για την πλειονότητα) αναπνέουμε, τα πάντα έχουν εκφυλιστεί στο όνομα του χρήμΑτος (με ""Άλφα"" κεφαλαίο). Τώρα βέβαια, θα μου πείτε: ""Ωραίο άρθρο για ηλικίες 5-10 χρονών, μπράβο μακάκα"", ""Άντε να μαζέψεις ελιές"" κι άλλες αντίστοιχες εκφράσεις που ενέχουν αγάπη, αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο, δημοκρατικές συζητήσεις, μα πάνω απ" όλα, εκφράζουν τις σοβαρές απόψεις όλων των αυριανών βατραχάνθρωπων. Ενιγουέι, συνεχίζω. Έστω κι έτσι όπως είναι τα πράγματα στην εποχή μας, δυστυχώς δεν μπορούμε να το αλλάξουμε και να βάλουμε σε εκατομμύρια ανθρώπους αυτές τις απόψεις. Άσχετα, όμως, που κι αυτά τα εκατομμύρια θα έπρεπε να έχουν δικές τους απόψεις και όχι να πηγαίνουν και να δίνουν τα όμορφα λεφτάκια τους (σε cd, συναυλίες, βινύλια, merchandise κλπ) εκεί που τους κατευθύνουν οι δισκογραφικές και οι μεγαλο-εταιρίες.

Πως να το κάνουμε, απλά δεν μπορώ να πιστέψω πως κάποιος θα έμπαινε σε ένα δισκάδικο και θα ρώταγε τον πωλητή: ""Καλημεράααα! Έχουμε το νέο DJ Pauly D cd-άκι??"" Και αφού ο πωλητής έξυνε το κεφάλι του, να έδινε στον φίλο μας ένα cd που θα περιείχε ΑΥΤΟ:



Και μάλιστα ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕ 15-20 ΕΥΡΩ!!!
Οκ, πάω πάσο, μπορεί στο τύπο αυτό όντως να έχει να πει κάτι το κομμάτι, ο ρυθμός του να τον εξιτάρει, ίσως πάλι να του ανασύρει μνήμες από το υποσυνείδητο, να τον κάνει να κλαίει στο άκουσμά του... Αλλά ΟΧΙ! ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ" ΟΛΑ ΑΥΤΑ! Το είδε στο MTV, είπε να κάνει καζούρα σε καμιά γκόμενα, μπορεί να είναι και wannabe-DJ σε κάνα club και να το βάλει, ξέρω "γω?
Το ζήτημα είναι, όμως, πως αυτός ο αφηνιασμένος που ""τραγουδάει"" στο βίντεο πήρε πόσα εκατομμύρια από πωλήσεις. Οκ, πάλι πάω πάσο. ""Γούστο του είναι"", ""Καλά έκανε και τό" κανε"", ""Κάνε κι εσύ το ίδιο αν θες λεφτά"" κι άλλα αντίστοιχα που ΟΚ, έχουν και το δίκιο τους για να λέμε την αλήθεια.

Μα εδώ έρχεται και μπαίνει στο μυαλό η ερώτηση: ""Γιατί κάτι τέτοιοι με τραγουδάκια που ακούγονταν σε στέκια παχύδερμων για μια βδομάδα (τόσο κράτησε η επιτυχία του κομματιού αυτού) πουλάνε και ο ""δημιουργός"" τους χύνει λεφτά, ενώ τόσοι και τόσοι Μουσικοί με κομμάτια που περάσαν στην αιωνιότητα είναι ΚΑΙ σχετικά άγνωστοι (εκτός από το εξειδικευμένο στο είδος τους κοινό) και λεφτά δεν είδαν ΠΟΤΕ στην ζωή τους???""

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για έναν τεχνίτη ο οποίος άλλαξε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την μουσική και εισήγαγε ένα όργανο που είχε δευτερεύοντα ρόλο. Τον Μέγιστο Jaco:

Για όποιον δεν γνωρίζει, μπορεί να βρει αμέτρητες πληροφορίες για την ζωή του και τον τρόπο που κατέληξε να αλλάξει κόσμο αυτός ο άνθρωπος στο ίντερνετ. Δεν είναι δύσκολο.
Εννοείται, όμως, πως τώρα μπαίνει η ερώτηση ""Οκ, διαφορετική εποχή, διαφορετικά είδη, διαφορετικά τα πάντα."". Είναι όμως σωστό και λογικό να γίνεται κάτι τέτοιο? Καλλιτέχνες με άποψη, γνώση, τεχνική, συναίσθημα και με οτιδήποτε συνεπάγονται αυτά, να μένουν στην αφάνεια ενώ τα περαστικά hits να μπαίνουν στο Γκόσμο του ""γκλάμουρ""?
Το κακό δεν είναι απαραίτητα πως άτομα δίχως ίχνος μουσικότητας και έκφρασης γίνονται πλούσια εν μία νυκτή και παγκοσμίως γνωστοί. Το κακό είναι πως άνθρωποι που έχουν όλα τα παραπάνω που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο μένουν άγνωστα για τον απλούστατο λόγο πως δεν συνάδουν με την εκάστοτε μόδα.
Ίσως, βέβαια, να έχω εγώ το πρόβλημα που δεν μου λένε κάτι τα ""ουάν-γουίκ-χίτς"". Ίσως, πάλι, να έχουν οι άλλοι πρόβλημα που δίνουν λεφτά για κάτι το ανέκφραστο. Εννοείται πως δεν έχω πρόβλημα με τους καλλιτέχνες, ότι είδος κι αν παίζουν κι ούτε έχω κάποια κόντρα με τις μόδες που πλασάρουν οι εταιρίες.
Το πρόβλημά μου είναι στους καταναλωτές.
Τέλος πάντων, αρκετά το κούρασα. Μπορεί να έχω κι άδικο. Απλά, πριν δώσετε λεφτά κάπου, ξανασκεφτείτε το διπλά. Τόσο απλά!

Υ.Γ. Εξυπακούεται πως δεν έχω την ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ άσχημη άποψη απέναντι στους δημιουργούς και στους καλλιτέχνες που δεν μου λένε κάτι (προσωπικά). Όπως ξαναείπα, οι καταναλωτές είναι το πρόβλημα...
Υ.Γ.2 Εννοείται πως μιλάω αποκλειστικά για την μερίδα των καλλιτεχνών που ενώ άξιζαν, δεν πήραν εν τέλει τίποτα ή κάτι το ελάχιστο.
Υ.Γ.3 Σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω τον Pauly DJ D με τον Jaco... Ο Χριστός, η Παναγία και το Περιστέρι...

Για το RockOverdose.gr,
Jimmakos Kechris
[email protected]

Comments