A STAR IS BORN
Τα 58 του χρόνια κλείνει σήμερα ο Νεοϋορκέζος κιθαρίστας Jimmy Crespo. Σε νεαρή ηλικία, έχοντας ξεχωρίσει για το ταλέντο του και γίνεται πρώτος κιθαρίστας και συνθέτης της νεοσύστατης τότε μπάντας “Flame” με την οποία κυκλοφορούν δύο άλμπουμ ώσπου διαλύονται. Τότε, το 1979 πέφτει στην αντίληψη του μάνατζερ των Aerosmith που ψάχνουν τον αντικαταστάτη του Joe Perry. Οι ακροάσεις από τις οποίες περνάει είναι επιτυχημένες και ο Crespo ενσωματώνεται στους Aerosmith συμμετέχοντας από τη θέση του συνθέτη και κιθαρίστα τους σε έξι άλμπουμ. Το 1984 βλέπει την πόρτα της εξόδου από το συγκρότημα οπότε και ξεκινάει συνεργασίες με διάφορα ονόματα του χώρου.
ALBUM ANNIVERSARY
Σαν σήμερα, στις 5 Ιουλίου του 1983, οι Suicidal Tendencies κάνουν το πρώτο τους δισκογραφικό βήμα και γνωρίζουν με το «καλημέρα σας» μεγάλη επιτυχία. Έχοντας στραμμένα τα φώτα της (αρνητικής κυρίως ) δημοσιότητας στραμμένα πάνω τους από την πρώτη στιγμή, αφού πολλές φήμες διαδίδονταν τότε για την ανάμειξη της μπάντας με γκανγκστερικές συμμορίες, οι ST καταφέρνουν να επωφεληθούν από τον ντόρο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το όνομα τους. Κάτι τέτοιο όμως δε θα συνέβαινε αν δε μιλούσαμε για ένα πολύ καλό hardcore punk άλμπουμ, για κάποιους το καλύτερο που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Το”Suicidal Tendencies” είναι άλμπουμ παράτολμο και ειλικρινές, δυνατό, γεμάτο απόψεις, θυμό, πνεύμα και χιούμορ σε κάποιες περιπτώσεις κλείνοντας μέσα του και μεγάλες δόσεις μουσικότητας. Highlight του είναι αναμφίβολα “Institutionalized”, ίσως το δημοφιλέστερο κομμάτι της μπάντας, το βίντεο κλιπ του οποίου είναι από τα πρώτα skate punk βίντεο με μεγάλη αναμετάδοση από το MTV. Εν κατακλείδι, ο συγκεκριμένος δίσκος έγινε ένας από τους εμπορικότερους στο είδος του όλων των εποχών και έδωσε την απαιτούμενη ώθηση για την περαιτέρω μελλοντική επιτυχία του συγκροτήματος.
Είκοσι τρία χρόνια στη δισκογραφία συμπληρώνουν οι Σκωτσέζοι Gun. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Taking on the world” θεωρείται ένα πολύ καλό ξεκίνημα γι’ αυτούς που τους βοηθά να γίνουν γνωστοί στη χώρα τους πρωτίστως αλλά και παραέξω λίγο αργότερα. Το άλμπουμ αποτελούμενο από δέκα κομμάτια σε μελωδικούς alternative ήχους, αποπνέοντας το γνωστό αίσθημα των 80’s κάνει πολλούς να μιλούν για μια ελκυστική, πολλά υποσχόμενη μπάντα. Και όντως έναν χρόνο αργότερα οι Gun ανοίγουν την ευρωπαϊκή περιοδεία των Rolling Stones κάνοντας ακόμη πιο γνωστό το όνομά τους. Τέλος αξίζει να αναφερθεί, ότι το βρετανικό περιοδικό “Classic Rock” συμπεριέλαβε στη λίστα που δημοσίευσε το 2010, το “Taking on the world” στη λίστα του με τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ όλων των εποχών.
Ξαναγυρνώνντας στο 1988, οι Overkill κάνουν την τρίτη δισκογραφική τους απόπειρα με το “Under the influence”. Προχωρώντας προς μια πιο thrash metal κατεύθυνση, αφήνουν πίσω το έντονα speed ύφος των δύο προηγούμενων δίσκων τους. Το μπάσο έχει ισχυρή παρουσία στο δίσκο αυτό και αξιοσημείωτη είναι και η αλλαγή στον τρόπο ερμηνείας του τραγουδιστή τους, Bobby “Blitz” Ellsworth. Η φωνή του γίνεται πιο τραχιά, για πρώτη φορά αρχίζει να χρησιμοποιεί το χαρακτηριστικό του γρύλισμα και υιοθετεί ένα νέο στυλ που στις επόμενες κυκλοφορίες θα τελειοποιήσει. Οι κριτικές που δέχτηκε το “Under the influence” κυμάνθηκαν μεταξύ του μετρίου και του καλού. Αυτό το οποίο σχολιάστηκε αρκετά, με αρνητικά στην πλειοψηφία τους σχόλια, ήταν η παραγωγή του δίσκου που για πολλούς ήταν κατώτερης ποιότητας από το αναμενόμενο. Σίγουρα η συγκεκριμένη κυκλοφορία δεν αποτελεί μια κορυφαία στιγμή στην πορεία των Overkill, περιέχει όμως ένα από τα κορυφαία κομμάτια τους, το “Hello from the Gutter” που έχει προβληθεί με μεγάλη συχνότητα και από το MTV.
Είκοσι τέσσερα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του τέταρτου άλμπουμ των Slayer, του “South of heaven”. Με ένα αριστουργηματικό «Reign in blood» να έχει προηγηθεί η μπάντα καλείται να διατηρήσει ψηλά τον πήχη και αναμφισβήτητα το καταφέρνει. Οι Αμερικάνοι όντας ακόμα πιο ώριμοι συνθετικά και στιχουργικά, σοφά σκεπτόμενοι, προσπαθούν και επιτυγχάνουν να μην κάνουν μια επανάληψη της προηγούμενης δουλειάς τους. Έτσι, όπως αναφέρεται και στην επίσημη βιογραφία τους, αντί να δημιουργήσουν ξανά ένα άλμπουμ με επιθετικό χαρακτήρα ,συνειδητά επιβραδύνουν το τέμπο τους κάτι που τους κάνει αρεστούς και σε καινούρια μερίδα κόσμου. Το γεγονός δε, ότι συνθέτουν ένα λιγότερο speed metal άλμπουμ από πριν δίνει τη δυνατότητα στον Tom Arraya να αναδείξει και τις ερμηνευτικές του δυνατότητες, δίνοντας στα τραγούδια μια άλλη διάσταση. Το “South of heaven” έτυχε θερμής ανταπόκρισης από τους κριτικούς, έφτασε στην θέση 57 του Billboard 200, έγινε χρυσό στην Αμερική και για πρώτη φορά και στη Μ. Βρετανία.
Για το RockOverdose: Νέτη Χαρά
Comments
