Σαν σήμερα 57 χρόνια πριν, γεννήθηκε ο μεγάλος CLIFF BURTON…

Αν ήταν κοντά μας, θα ήταν σήμερα 57 ετών και το πιο πιθανόν θα ήταν να μιλάγαμε για έναν από τους σπουδαιότερους μπασίστες εν ζωή, αφού το ταλέντο του ήταν τόσο που δεν χωράει αμφιβολία. Δυστυχώς όμως, η μοίρα είχε άλλα σχέδια και του στέρησε τη ζωή σε ηλικία μόλις 24 ετών. Ο λόγος, όπως οι περισσότεροι θα έχετε καταλάβει, για τον Cliff Burton, από τη γέννηση του οποίου συμπληρώνονται σήμερα 57 χρόνια.

Το Rock Overdose θυμάται τον μεγάλο μουσικό μέσα από ένα πλήρες αφιέρωμα με πληροφορίες για τη ζωή του και τις λεπτομέρειες από το τραγικό συμβάν του δυστυχήματος της 27ης Σεπτεμβρίου, παρακάτω:

 

Ο Cliff Burton γεννήθηκε στην Καλιφόρνια στις 10 Φεβρουαρίου του 1962 και ήταν ο μικρότερος από τα δύο αδέρφια του, τον Scott και την Connie. Από μικρή ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον του για τη μουσική, ενδιαφέρον που του καλλιέργησε και ο πατέρας του, που τον παρότρυνε να ασχοληθεί με την κλασσική μουσική. Από έξι ετών ξεκίνησε να παίζει πιάνο και στα δεκατρία του χρόνια καταπιάστηκε με το μπάσο. Αν και εκείνη την εποχή έδειξε ενδιαφέρον για τη ροκ, λάτρευε την κλασσική μουσική, τη blues, τη jazz και την country, ήχοι που δε συμβαδίζουν τόσο με μπασίστα thrash μπάντας, αλλά σίγουρα με έναν καλό μουσικό. Μάλιστα μέχρι και μεγάλος άκουγε λίγα πράγμα από το είδος μουσικής που έπαιζε. Η επιθυμία του να ασχοληθεί έντονα με το μπάσο, του γεννήθηκε μετά το θάνατο του αδερφού του. Είχε δηλώσει μάλιστα στους γονείς τους πως θα γινόταν ο καλύτερος μπασίστας για τον αδερφό του. Εξασκούνταν περίπου έξι ώρες  ημερησίως και έκανε μαθήματα για σχεδόν ενάμιση χρόνο. Κατά διάρκεια της φοίτησης του στο Castro Valley High School, σχημάτισε την πρώτη του μπάντα, τους EZ-Street. Το πρώτο αναγνωρισμένο συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε ήταν οι Trauma, το 1982, με τους οποίους ηχογράφησε και το κομμάτι "Such A Shame", που υπάρχει στη δεύτερο μέρος της συλλογής Metal Massacre.

  Την ίδια χρονιά, οι Metallica ψάχνουν για ένα μπασίστα δημιουργικό που να μπορεί να συνεισφέρει όσο το δυνατόν περισσότερο. Μία βραδιά που οι Trauma παίζουν στο “Whisky a Go Go” του Los Angeles, o James Hetfield με τον Lars Ulrich βρίσκονται μεταξύ των θεατών και κοιτούν γοητευμένοι τον Burton να σολάρει, πιστεύοντας ότι πρόκειται για έναν πολύ ικανό κιθαρίστα. Η έκπληξη τους όταν μαθαίνουν πως το σόλο ήταν από μπάσο και όχι κιθάρα είναι τόσο μεγάλη που σπεύδουν να τον προσκαλέσουν να ενσωματωθεί στους Metallica. Μετά από αρκετή επιμονή πείθεται, υπό τον όρο η μπάντα να μετακομίσει από το L.A., το οποίο ο Burton σιχαινόταν, στο San Francisco. Ήταν τέτοια όμως η επιθυμία τους να τον έχουν στις τάξεις του που ούτε αυτό στάθηκε εμπόδιο. Στο ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος, “Kill ‘em All” υπάρχει το περίφημο σολάρισμα του Burton "(Anesthesia) Pulling Teeth" στο οποίο χρησιμοποιεί εφέ από  wah-wah pedal, πετάλι που εκτός από τον Geezer Butler και τον Chris Squire, χρησιμοποιούνταν μόνο από κιθαρίστες. Η συνέχεια έρχεται με το “Ride the Lightning” και ο μπασίστας βλέπει το όνομα του να αποκτά μεγάλη φήμη πια, μαζί με το όνομα της μπάντας, φήμη που εκτοξεύεται με το τρίτο και τελευταίο άλμπουμ τους, με τον Burton στη σύνθεσή τους, το “Master of Puppets”.

 

 Κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στην Ευρώπη για την προώθηση του άλμπουμ, τα μέλη της μπάντας τσακώνονται και παραπονιούνται για το γεγονός ότι τα κρεβάτια του πούλμαν που τους μεταφέρει, είναι εντελώς άβολα. Για να αποφασίσουν ποιος θα κοιμηθεί που, ο Cliff Burton με τον Kirk Hammett τραβούν χαρτιά. Το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 1986, ο Burton κερδίζει με άσο μπαστούνι το παιχνίδι και είναι αυτός που διαλέγει κουκέτα. Λέει με στόμφο στον Hammett: «Θέλω την κουκέτα σου!» και ο κιθαρίστας του απαντάει: «Εντάξει, πάρε την κουκέτα μου, θα κοιμηθώ μπροστά που έτσι κι αλλιώς θα είναι μάλλον καλύτερα».  Ο μουσικός κοιμόταν λίγο πριν τις 6, το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου, όταν ο οδηγός του λεωφορείου ισχυριζόμενος ότι γλίστρησε σε πάγο, έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα αυτό να αναποδογυρίσει πολλές φορές. Οι Ulrich, Hammet και Hetfield δεν τραυματίστηκαν σοβαρά, ο Burton όμως έφυγε από το παράθυρο και στη συνέχεια καταπλακώθηκε απ’ το λεωφορείο, ξεψυχώντας.

 Ο Hetfield θυμάται: «Είδα το λεωφορείο που είχε πέσει πάνω του με τα πόδια του να προεξέχουν. Φρίκαρα. Ο οδηγός, θυμάμαι, προσπαθούσε να τραβήξει απότομα την κουβέρτα που ήταν κάτω απ’ το σώμα του Burton για να τη χρησιμοποιήσουν άλλοι άνθρωποι. Πήγα προς το μέρος του και του φώναξα: ‘Μην το κάνεις αυτό γαμώτο!’ Ήθελα πραγματικά να τον σκοτώσω. Δεν ξέρω αν ήταν μεθυσμένος ή γλίστρησε σε πάγο. Το μόνο που ήξερα ήταν πως ο Cliff δεν ήταν πλέον ζωντανός.» Προσπάθησαν να τον σώσουν σηκώνοντας λίγο το λεωφορείο με τη βοήθεια γερανού, προτού όμως προλάβουν να τον τραβήξουν, το όχημα προσγειώθηκε και πάλι στο έδαφος, λόγω του μεγάλου βάρους του. Για την ιστορία παρά το γεγονός ότι δε βρέθηκε πάγος σε κανένα σημείο του δρόμου εν τέλει, δεν απαγγέλθηκε καμία κατηγορία εις βάρος του οδηγού, αφού δεν κρίθηκε υπαίτιος για το ατύχημα.  

 Η είδηση του θανάτου του, συγκλόνισε το μουσικό κόσμο. Ο Dave Mustaine όταν ενημερώθηκε για το τραγικό συμβάν, έκατσε και έγραψε επί τόπου τη μουσική του κομματιού “In my Darkest Hour” που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Burton. Οι Anthrax έχουν αφιερώσει σε εκείνον το άλμπουμ τους “Among the living”, κάτι που συνέβη και με το δίσκο “The Dark” των Metal Church. Τον Απρίλη του 2009, ο μπασίστας εισήχθη στο  Rock and Roll Hall of Fame μαζί με το υπόλοιπο συγκρότημα. Αξίζει τέλος να αναφερθεί, ότι σε σχετική ερώτηση για το πώς βλέπει το μέλλον των Metallica, ο Burton είχε προβλέψει πως θα γινόντουσαν μια πιο hard rock μπάντα με χαμηλότερες ταχύτητες και πιο ήπια εμφάνιση. 

 

 

 

Comments