Ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ στην ιστορία της punk, συμπληρώνει σήμερα 24 χρόνια από την κυκλοφορία του. Σε μια εποχή που το alternative ροκ κυριαρχεί, εμφανίζονται Green Day και κάνουν ένα ξαφνικό δυνατό punk χτύπημα, φέρνοντας έναν φρέσκο ήχο στα μουσικά δρώμενα της εποχής. Μέχρι την εποχή του “Keplunk”, τρία χρόνια νωρίτερα, οι Αμερικανοί, είχαν καταφέρει να κάνουν όνομα κυρίως στην underground σκηνή, γεγονός που προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών μεγάλων δισκογραφικών. Η πρώτη δουλειά τους όμως, σε μεγάλη δισκογραφική, με τη σημαντική συμβολή του παραγωγού Rob Cavallo,το μνημειώδες Dookie, φέρνει την αναβίωση του punk και το συγκρότημα στο απόγειο της δόξας του, αποτελώντας τη μεγαλύτερη σύγχρονη punk rock μπάντα. Το άλμπουμ, σημειώνει τεράστια εμπορική επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο, κατακτώντας τη δεύτερη θέση του Billboard 200 και μπαίνοντας στα chart επτά χωρών, θέτοντας το συγκρότημα στο επίκεντρο των μουσικών εξελίξεων. Μέχρι σήμερα, είναι η καλύτερη δουλειά τους από εμπορικής άποψης, με πωλήσεις γύρω στα 16 εκατομ. αντίτυπα παγκοσμίως, ενώ κέρδισε και το βραβείο Grammy για το καλύτερο alternative άλμπουμ, το 1995.Ο Billie Joe Armstrong, έχει δηλώσει πως η μπάντα ήθελε να δημιουργήσει έναν ξερό ήχο, παρόμοιο των Sex Pistols ή των πρώτων άλμπουμ των Black Sabbath. Αυτό που μας προσέφεραν τελικά οι Green Day, είναι δεκατέσσερα κομμάτια γραμμένα σε απλές δομές, σε ήχο punk με rock και pop στοιχεία, ικανά να μείνουν στο μυαλό με μεγάλο ατού τους, τους χιουμοριστικούς και εξαιρετικά έξυπνους στίχους του Armostrong, που κουβαλούν την επανάσταση της εποχής. Συγκεκριμένα όσον αφορά τους στίχους, το άλμπουμ αγγίζει διάφορες εμπειρίες των μελών της μπάντας με θέματα όπως, το άγχος και οι κρίσεις πανικού, το διαζύγιο, η πλήξη, η σεξουαλική αποπλάνηση και οι μαζικές δολοφονίες. Εκτελεστικά, το κάθε μέλος της σύνθεσής τους, αποδεικνύει την αξία του, από το πολύ καλό και δυνατό παίξιμο στα τύμπανα του Tré Cool, μέχρι το ευκρινές μπάσο του Mike Dirnt και το ακριβές παίξιμο της κιθάρας του Billie Joe Armstrong. Δεδομένου ότι τα από τα δεκατέσσερα τραγούδια του “Dookie”, υπάρχουν κάποια πραγματικά συναρπαστικά και ορισμένα, ευτυχώς λιγότερα, πιο μέτρια, θα μπορούσαμε να πούμε, πως δεν πρόκειται για μια αριστουργηματική κυκλοφορία. Η συμβολή του όμως, στην ανάπτυξη του μοντέρνου punk κινήματος που άνθισε στη συνέχεια, ήταν καθοριστική.
Comments
