Βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, για την ακρίβεια 29 χρόνια πριν και η είδηση μιας διπλής κυκλοφορίας των Gus N Roses, προκαλεί απίστευτη ανυπομονησία σε εκατομμύρια κόσμο, αφού η μπάντα έχει ήδη καθιερωθεί στο χώρο, με συνεχή προβολή από τα Μ.Μ.Ε. κι ας έχουν περάσει μόνο τέσσερα χρόνια από το πρώτο, σαρωτικό της άλμπουμ. Αναμφίβολα μετά την εκκωφαντική επιτυχία του “Appetite for destruction” τα Use your Illusion συμπεριλαμβάνονται στα πλέον αναμενόμενα άλμπουμ στην ιστορία της ροκ.
Πρόκειται για το πιο φιλόδοξο εγχείρημα τους, για την επίτευξη του οποίου, χρειάστηκαν τρία χρόνια δουλειάς και υπομονής. Οι Αμερικανοί, δε διατηρούν στον ήχο τους την ωμή δύναμη που εξέπεμπε το ντεμπούτο τους και κάνουν μια στροφή κρατώντας ένα hard rock ύφος εμπλουτισμένο όμως με στοιχεία από blues, κλασσική ή punk μουσική. Σημαντικό ρόλο στην αλλαγή του μουσικού στυλ παίζει και η αντικατάσταση του ντράμερ τους Steven Adler, με τον πρώην ντράμερ των Cult, Matt Sorum. Η μουσική κατεύθυνση που θα ακολουθούσε το συγκρότημα αποτέλεσε μείζον ζήτημα που επέφερε εντάσεις μεταξύ των Slash, Izzy Stradlin,και Axl Rose, με τους δύο κιθαρίστες να επιθυμούν να κρατήσουν τις hard rock ρίζες του ήχου τους σε αντίθεση με τον Rose. Ο Slash στη βιογραφία του ισχυρίζεται πως, πέραν του ότι θα προτιμούσε να είχε κάνει ένα δίσκο με δέκα μόνο κομμάτια, με μεγαλύτερη αμεσότητα, η δική του βασική διαφωνία με τον Axl Rose, αφορούσε τα synthesizer, με την χρήση των οποίων πάντοτε διαφωνούσε. Αυτό ευτυχώς που υπερίσχυε τελικά των διαφωνιών ήταν ευτυχώς η καλή χημεία μεταξύ τους.
Το γεγονός πάντως ότι το Use Your Illusion I, έχει σκληρότερο ήχο από το II (που όμως είναι πιο συνεπές), είναι συμπτωματικό, αφού δεν υπήρξε μουσική διάκριση μεταξύ των δύο άλμπουμ και τα κομμάτια συμπεριλήφθηκαν τυχαία στο καθένα. Οι δίσκοι, παρουσιάζουν αμφότεροι αξιόλογα κομμάτια, που η πλειοψηφία τους ανήκει στα κλασσικά της μπάντας. Μερικά από αυτά μάλιστα είχαν γραφτεί στο ξεκίνημα της καριέρας τους και απλά δεν συμπεριλήφθηκαν στο “Appetite for destruction”. Όλοι στους κόλπους του συγκροτήματος, δείχνουν σημάδια εξέλιξης και ωριμότητας και πιάνουν υψηλή απόδοση. Από τον Slash που φέρνει εις πέρας τα κιθαριστικά του καθήκοντα στο έπακρο μέχρι τον Stradlin, η παρουσία του οποίου είναι ισχυρή, ιδίως στο πρώτο από τα δύο άλμπουμ, έχοντας σημαντική συμβολή στο συνθετικό τομέα και βάζοντας τις βάσεις για τη δημιουργία μερικών απίθανων σόλο που τελικά έπαιξε ο Slash. Ο Duff McKagan είναι επίσης πολύ καλός, αν και σε στιγμές φαίνεται να τον επισκιάζουν οι δύο κιθαρίστες ενώ ασφαλώς όλο το έργο αναδεικνύεται από τον Axl Rose που με το εύρος της φωνής του και την απόδοση του τόσο στα άλμπουμ όσο και στην τεράστια περιοδεία που ακολουθεί, αποδεικνύει πως δικαιολογημένα συγκαταλέγεται μέσα στους πιο σημαντικούς frontman της εποχής του.
Μπορεί τα Use your Illusion να πέρασαν από σαράντα κύματα για να ολοκληρωθούν, μεταξύ άλλων υπήρξαν και σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά την επίτευξη του τελικού ήχου κατά τη διάρκεια του μιξαρίσματος, η αποδοχή που εισέπραξαν όμως δικαίωσαν την μπάντα. Υπολογίζεται ότι σε δύο ώρες πουλήθηκαν περίπου 500.000 αντίτυπα από τους δύο δίσκους. Μέχρι σήμερα έχουν πουλήσει μαζί κοντά στα 35 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, με το II πάντως να έχει προβάδισμα, έχοντας και την υπεροχή στα chart αφού έπιασε την κορυφή τόσο σε Βρετανία όσο και σε Αμερική.