12 Σεπτεμβρίου του 1975, οι Pink Floyd κυκλοφορούν την ένατη κατά σειρά δουλειά τους, η οποία τιτλοφορείται Wish you were here και έρχεται να διαδεχτεί το θρυλικό “Dark Side of the moon”. Εδώ δεν πρόκειται για έναν δίσκο αλλά για ένα μεγαλούργημα, ένα μουσικό θαύμα ικανό να προκαλέσει χείμαρρο συγκινήσεων και ένα συναισθηματικό παραλήρημα. Μπορεί να αποτελείται από πέντε μόνο κομμάτια, πρόκειται όμως για πέντε ατμοσφαιρικές συνθέσεις τόσο τεραστίου επιπέδου, που τα λόγια είναι ανεπαρκή να τις περιγράψουν. Εμπνευσμένο βασικά από τη ζωή του πρώην συνεργάτη τους στην μπάντα, Syd Barrett, λέγεται πως τις μέρες που η μπάντα δούλευε για το δίσκο, ο Barrett με δική του πρωτοβουλία, επισκέφθηκε το στούντιο, κάθισε για λίγο και έφυγε. Η εμφάνιση του είχε αλλάξει τόσο που οι υπόλοιποι στην αρχή δεν τον γνώρισαν. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδαν. Τι να πρωτοπεί κανείς όταν αναφέρεται στο συγκεκριμένο έργο; Για το χιλιοτραγουδισμένο γεμάτο νοσταλγία “Wish you were here”, μια ποιητική σύνθεση του Waters για την απώλεια της άλλοτε ψυχής του συγκροτήματος, Syd Barrett, την ψυχρή και συνάμα καθηλωτική μελωδία του “Welcome to the machine” με στίχους κατηγορηματικούς εναντίον της μουσικής βιομηχανίας ή το δυνατό ροκ ήχο του “Have a cigar”, χτισμένο γύρω από ένα άκρως πιασάρικο κιθαριστικό riff; Και φυσικά στην κορυφή όλων, το επικό “Shine on you Crazy Diamond”, ένα από τα σπουδαιότερα κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ. 26 ανατριχιαστικά λεπτά, με το αλησμόνητο κορυφαίο σολάρισμα του Gilmour και τις νότες να αναδύουν μια ατελείωτη γλυκιά μελαγχολία που συνεπαίρνει ολοκληρωτικά τον ακροατή. Το εξώφυλλο του δίσκου είναι σχεδιασμένο από τον Storm Thorgenson και το concept του βασίζεται στην ιδέα του ότι οι άνθρωποι τείνουν να αποκρύπτουν τα πραγματικά τους συναισθήματα από φόβο μήπως «καούν». Έτσι και οι δύο επιχειρηματίες που απεικονίζονται κάνουν μια χειραψία και ο ένας φλέγεται. Οι κριτικές που έλαβε ήταν διθυραμβικές και έφτασε στην κορυφή των βρετανικών και αμερικανικών chart.
Comments
