Έχουν συμπληρωθεί ήδη δύο ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του ‘’The Quantum Enigma’’, ενός δίσκου που έμελλε να αλλάξει όλη τη θεωρία μου γύρω από τις δυνατότητες μιας Symphonic Metal μπάντας. Ήταν το χτύπημα που ποτέ δεν κατάφεραν να δώσουν άλλα μεγάλα συγκροτήματα του είδους, μια προσεγμένη κυκλοφορία που κουβαλά μέσα της μια ξεχωριστή μουσική αύρα. Έφτασε ο καιρός για τον διάδοχο της όμως (κι ας μην έχω χορτάσει ακόμα το προηγούμενο, όπως και πολλοί από εσάς φαντάζομαι), με το ‘’The Holographic Principle’’ να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο προηγούμενος δίσκος και η περιέργεια να στοιχειώνει ολοένα και περισσότερο τους ακόλουθους των Epica.
Η πορεία που ακολούθησαν αυτή τη φορά δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από την τελευταία, αφού λαμβάνοντας υπόψη τη δομή του δίσκου, τα θεματικά μοτίβα αλλά και τη συνθετική προσέγγιση και απόδοση, θα μπορούσε κανείς εύλογα να θεωρήσει πως ο νέος δίσκος αποτελεί το δεύτερο μέρος του ‘’The Quantum Enigma’’. Ακόμα και στη ζωή μας όμως, η κάθε διαδρομή που κάνουμε (κι ας την κάνουμε κάθε μέρα) είναι ξεχωριστή. Στα πρόσωπα, τα πράγματα ή τις καταστάσεις, πάντα θα υπάρχει μια διαφοροποίηση που θα κάνει κάθε μας βίωμα μοναδικό. Έτσι και εδώ, το ‘’The Holographic Principle’’ διαμορφώνει το δικό του μονοπάτι στην δισκογραφία των Epica.
Η ενεργή συνεισφορά όλων των μελών στην διαδικασία της δημιουργίας του ‘’The Holographic Principle’’ απέδωσε και αυτή τη φορά, καθώς ο δίσκος παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία και γραπώνει τον ακροατή από την πρώτη στιγμή σε μια νέα μουσική περιπέτεια, βυθίζοντας τον σε βαθύτερες σκέψεις με σκοπό να ανακαλύψει νέους φιλοσοφικούς ορίζοντες.
Ολόκληρος ο νέος δίσκος, από το εξώφυλλο έως και το περιεχόμενο του, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια υπερπαραγωγή. Αυτή τη φορά, οι κιθάρες είναι πιο άμεσες στο αυτί του ακροατή και ταυτόχρονα ακούγονται πιο τραχιές στο σύνολο. Τα brutal φωνητικά φέρουν λαμπερές εναλλαγές με τα καθαρά της Simone Simons, συνοδεύοντας τις συνθέσεις οι οποίες εκτοξεύουν την αδρεναλίνη. Τα ορχηστρικά σημεία, τα χορωδιακά αλλά και τα πλήκτρα, καταφέρνουν να συγκροτήσουν μια στιβαρή δομή, στην οποία τα κάθε στοιχείο διακρίνεται, ξεδιπλώνεται και αναπνέει μέσα στο δίσκο.
Μέσα σ’ όλα τα παραπάνω κυριαρχεί μια ισορροπία, την οποία ο ακροατής θα νιώσει να επιδρά επάνω του. Αυτό που συνιστώ είναι να αφήσετε τον δίσκο να σας δείξει τον δρόμο σε μια από τις πιο ευχάριστες ακροάσεις που επρόκειτο να κάνετε για φέτος. Και πιστέψτε με, η μία ακρόαση θα διαδέχεται την άλλη, αφού κάθε φορά θα ανακαλύπτετε και κάτι διαφορετικό που θα σας τραβήξει την προσοχή. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει για τους στίχους, οι οποίοι για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνουν πως η δισκογραφία των Epica φέρει κάτι το ξεχωριστό. Στα πλαίσια της προσωπικής αναζήτησης του καθενός μας, μερικές φορές είναι απίστευτο το πόσα πράγματα μπορείς να διδαχτείς από έναν δίσκο.
Το ‘’The Holographic Principle’’ έρχεται να συμπληρώσει ένα εκπληκτικό σερί κυκλοφοριών από τους Epica, καθιστώντας τους ηγέτες του είδους. Η ελευθερία έκφρασης επιτρέπει την μπάντα να κινηθεί σε διάφορα μουσικά πεδία, αποδίδοντας μια πιο cinematic προσέγγιση από κάθε άλλη φορά. Σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες μέσα στη χρονιά.
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Περικλής Σιβρής
Comments
