Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2017
Κι ενώ μέχρι τώρα οι Γερμανοί Xenogramm δημιουργούσαν άλμπουμ τα οποία δε ξέφευγαν από το σωρό και το μέσο όρο του μελωδικού death metal ήχου, ο ιθύνων νους τους, Christoph Volbers, το μοναδικό μέλος του one-man project σχήματος, αποφάσισε να δοκιμάσει ένα ενδιαφέρον πείραμα. Ένα instrumental δίσκο, με την ίδια ηχητική βάση.
Βέβαια, αυτή η ηχητική βάση δεν παραμένει ακριβώς όμοια και απαράλλαχτη, διότι προφανώς γνωρίζει και ο ίδιος πως το αποτέλεσμα θα ακουγόταν επαναλαμβανόμενο και μονότονο. Γι αυτό λοιπόν δανείστηκε τις φόρμες και τις μελωδίες του post-rock, τα ανακάτεψε με τις συνθέσεις και τον ήχο του μελωδικού death, και θέλησε να δημιουργήσει κάτι πρωτοποριακό και ξεχωριστό.
Δεν τα κατάφερε ωστόσο. Μπορεί σαν ιδέα να είναι ενδιαφέρουσα, η εκτέλεση όμως πάσχει στα γνωστά σημεία, δηλαδή έλλειψη ομογένειας και συνοχής. Οι διάσπαρτες ωραίες ιδέες στις συνθέσεις χάνονται μέσα στο κυκεώνα της ασύνδετης δουλειάς. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα αυτό που επιχείρησε ο τύπος. Και από τη στιγμή που μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό στις 'κανονικές' του δουλειές, ήταν σχεδόν σίγουρο πως δεν θα τα κατάφερνε σε κάτι πιο απαιτητικό και δύσκολο, κάτι που θέλει πολύ μελέτη και αφοσίωση για να συνδυαστεί σωστά.
Αυτές οι διάσπαρτες ωραίες στιγμές που αναφέραμε παραπάνω, αποδεικνύουν πως αν κάποιος θελήσει να αφοσιωθεί και να μελετήσει καλύτερα αυτή την παράδοξη και παράτολμη ένωση μουσικών, έχει τη δυνατότητα να πετύχει κάτι πολύ πιο συνεκτικό. Πρόκειται όμως για κάτι που απαιτεί πολύ προσπάθεια και μελέτη, δε μπορεί να βγει έτσι βιαστικά όπως έγινε με αυτό εδώ το άλμπουμ.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
