Συντάκτης: Χρήστος Παπαναστασίου
Οι Καλιφορνέζοι Devildriver μετά την ιδιαίτερη κυκλοφορία του “Outlaws 'til the End: Vol. 1” πριν δυο χρόνια, ενός άλμπουμ με διασκευές, τάραξαν τα νερά της metal κοινότητας ρισκάροντας και δείχνοντας ότι κάνουν το κέφι τους. Ωστόσο, φέτος επέστρεψαν με το νέο τους full-length “Dealing With Demons I”, το οποίο είναι το πρώτο μέρος από έναν διπλό δίσκο.
Όπως αναφέρει και ο τίτλος, το concept έχει να κάνει με αντιμετώπιση των προσωπικών, αλλά και των κοινωνικών δαιμόνων. Μάλιστα, ο frontman Dez Fafara έχει κυκλοφορήσει και ένα βίντεο που εξηγεί ποιoν “δαίμονα” αντιμετωπίζει σε κάθε κομμάτι. Στιχουργικά, σίγουρα ο κάθε ακροατής θα βρει κάτι για να ταυτιστεί και να νιώσει πιο προσωπικά την κάθε σύνθεση. Το “Dealing With Demons I” περιέχει δέκα κομμάτια λοιπόν, αρκετά δυναμικά και έντονα, γεμάτα σκληρή μουσική, στα πλαίσια που έχουμε συνηθίσει από τη μπάντα να μας προσφέρει.
Τα riffs είναι ατελείωτα και τα ρεφραίν διαδέχονται τα κουπλέ το ένα μετά το άλλο, εμπλουτισμένα με αρμονικά σόλο και ρυθμικές κρούσεις των drums. Όταν κάποιος βάζει να ακούσει Devildriver ξέρει πάνω κάτω τι να περιμένει ηχητικά. Έτσι και σε αυτόν τον δίσκο, το συγκρότημα δε ξεφεύγει έντονα από τα προβλεπόμενα, με τη μόνη διαφορά ότι δίνει ακόμα μεγαλύτερη προσοχή και ένταση στη μελωδικότητα, χρωματίζοντας κάθε σύνθεση του δίσκου και συνοδεύοντας τα σκληρά κιθαριστικά rhythm tracks. Μια ευχάριστη έκπληξη είναι η προσπάθεια του Dez να κάνει και καθαρά φωνητικά, η οποία από ό,τι φαίνεται είναι επιτυχημένη και ευχάριστα αποδεκτή, πηγαίνοντας το δίσκο σε άλλο επίπεδο.
Ποιοτικά το άλμπουμ είναι άψογο, καθώς έχει δοθεί πολύ μεγάλη σημασία στην ηχογράφηση και τη μίξη όλων των μουσικών οργάνων με το δέσιμο των φωνητικών και των εφέ, ώστε όλα να ακούγονται τελικά όπως ήταν σχεδιασμένα από τους συνθέτες.
Το “Dealing With Demons I” είναι ένας πλούσιος δίσκος, που προκαλεί αναταραχή και όπως φαίνεται είναι μια αρκετά αξιόλογη κυκλοφορία από τους αμερικανούς metallers. Ίσως από τις καλύτερες, που έχουν κάνει μέχρι σήμερα. Αν και παραμένει στα συνηθισμένα και ασφαλή μοτίβα του συγκροτήματος, διαθέτει εξαιρετικές λεπτομέρειες που τον καθιστούν ιδιαίτερο, αλλά σαφώς ανώτερο από τους προηγουμένους. Είναι μια κυκλοφορία, που τελικά κερδίζει την προσοχή μας και “ανοίγει” την όρεξη για το δεύτερο μέρος.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Χρήστος Παπαναστασίου
Comments
