Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Το όνομα Venom Prison ακούγεται οικείο σε όλο και μεγαλύτερη μερίδα οπαδών του σκληρού ήχου και όχι άδικα. Με επικεφαλής την –εικονική θα έλεγα- Larissa Stupar, το περσινό “Samsara” βρήκε την πεντάδα να περπατάει επιθετικά και χωρίς ενδοιασμούς - παρά τις δυσκολίες- στο δεύτερο δίσκο, ο οποίος ανταποκρίθηκε επάξια στο ντόρο που είχε δημιουργηθεί ήδη γύρω από την μπάντα. Και καθόλου άδικα.
Το “Primeval” είναι μία επιστροφή του συγκροτήματος στις ρίζες τους. Η επανηχογράφηση παλιών EP όπως “Defy The Tyrant” και “The Primal Chaos” υπάρχουν μέσα στο “Primeval”, όπως επίσης και μερικά καινούρια κομμάτια. Αρκετά ριψοκίνδυνη η επανηχογράφηση για πολλά συγκροτήματα και μάλιστα κάποια στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, όμως για τους Venom Prison αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα βήμα μπροστά.
Υπάρχει πολύ βελτιωμένο και ισοπεδωτικό υλικό την τελευταία πενταετία για να μην του δοθεί η εκτέλεση που του αξίζει. Πόσο μάλλον όταν το αποτέλεσμα είναι -ειλικρινά- τρομακτικά κτηνώδες. Για παράδειγμα, όπως είναι ήδη ομόφωνη η γνώμη εδώ και βδομάδες στο διαδίκτυο, το “Babylon The Whore” επωφελείται από αυτήν την επανάληψη και εξελίσσεται σε ένα κλασικό brutal death metal κομμάτι, το οποίο μπορεί κάλλιστα να γίνει σημείο αναφοράς για το είδος.
Ουσιαστικά, το ρεκτιφιέ ήταν αναγκαίο για την ολοκλήρωση της εικόνας του συγκροτήματος. Το αρχικό όραμά τους ήταν πολύ καλό, ώστε να μη βελτιωθεί στο έπακρο. Η παραγωγή είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένη, αποτυπώνοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία της βλοσυρής ατμόσφαιρας, η οποία αρμόζει στους Venom Prison. H Stupar αναδεικνύεται άνετα ως μία από τους καλύτερους vocalists συνολικά και όχι απλά όσον αφορά το γυναικείο φύλο, καθώς βρυχάται με τέτοιο τρόπο που καθιστά δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πώς αυτή η φωνή προέρχεται από αυτό το άτομο.
Τελειώνοντας, οι πρωτότυπες συνθέσεις του “Primeval”, αποτελούν απόδειξη της αδιάκοπης δέσμευσης της μπάντας στην ακραία μεταλλική αισθητική και την επιθυμία τους να ωθήσουν τα όριά της στο έπακρο. Το “Defiant To The Will Of God” ξεκινά ξεκάθαρα στα μέτρα των Venom Prison, αλλά σταδιακά μεταμορφώνεται με καθαρά φωνητικά να αναλαμβάνουν με τρόπο που να δένει κατάλληλα με το περιβάλλον, χωρίς να χάνει στο ελάχιστο. Το “Slayer Of Holofernes” προχωρά στα ίδια πλαίσια με ένα χείμαρρο από riffs, κλείνοντας κατάλληλα ένα δίσκο/EP, που μόνο ως “εμπειρία” μπορεί να χαρακτηριστεί.
Θα μας απασχολήσουν πολύ τα επόμενα χρόνια οι Venom Prison και μακάρι.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου