Κατά την εμφάνισή τους στο podcast Talk Is Jericho, ο ντράμερ των ANTHRAX, Charlie Benante, και ο κιθαρίστας Scott Ian μίλησαν με τους οικοδεσπότες Chris Jericho και Eddie Trunk για τον δεύτερο και τρίτο δίσκο της μπάντας, το ‘’Spreading The Disease” του 1985 και “Among The Living” του 1987.
“Το Fistful Of Metal (1984) ήταν ο πρώτος μας δίσκος αλλά για μένα το Spreading ήταν ο πρώτος πραγματικός μας δίσκος με το κλασσικό lineup’’ λέει ο Charlie.
“… κοίτα το Among μας έδωσε μια καριέρα. Αν δεν ήταν το Spreading δεν θα υπήρχε το Among. Αυτούς του δύο τους έχω σε υψηλή θέση όσον αφορά την καριέρα μας. Αγαπάω και τους δύο δίσκους. Υπήρξαν στιγμές, υπήρξαν πράγματα που γινόντουσαν, υπήρχε αυτή η συντροφικότητα. Ήμασταν νέοι. Ήμασταν γύρο στα 20 και ακόμα γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον και ξαφνικά Μπαμ. Γεια σας. Είστε πλέον για πάντα μαζί για πάντα. Πάτε για τουρ και να τα πηγαίνετε καλά μεταξύ σας. Και ξαφνικά βλέπεις ότι αυτός έχει αυτό το θέμα και ο άλλος έχει εκείνο το θέμα αλλά όλοι προσπαθείτε να τα βρείτε και να πάει καλά γιατί αγαπάτε αυτό που κάνετε’’.
O Scott προσθέτει:
“Όντας οι τύποι της μπάντας βλέπουμε τα πράγματα με άλλο τρόπο. Σίγουρα η περίοδος ’85 – ’87 είναι ο λόγος που μιλάμε σε αυτή την εκπομπή, τώρα. Καταφέραμε να αφήσουμε το στίγμα μας στον κόσμο. Ο κόσμος αγάπησε αυτό που κάναμε και ακόμα συνεχίζει μετά όλα αυτά τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή κάπου στον πλανήτη υπάρχει ένα παιδί - κυριολεκτικά ένα παιδί – που πιθανώς ακούει το Among The Living για πρώτη φορά επειδή ο μεγαλύτερος του αδελφός του έδειξε, για οποιοδήποτε λόγο ή το ανακάλυψε ο ίδιος online. Είναι ένα συναίσθημα ικανοποίησης και συνάμα και επιβεβαίωσης. Οπότε ναι… πρέπει να ευχαριστήσουμε αυτούς τους δίσκους για τη καριέρα μας”.
“Θα ήταν πολύ εύκολο πιστεύω – δεν ξέρω αν το ‘εύκολο’ είναι η κατάλληλη λέξη – για μία μπάντα σαν εμάς, με το δικό μας κατάλογο, να μην κυκλοφορήσουμε άλλους δίσκους πλέον. Φτάσαμε σε ένα σημείο στην καριέρα μας όπου θα μπορούσαμε να βγαίνουμε κάθε δύο χρόνια και να παίζαμε τα κομμάτια που όλοι θέλουν να ακούσουν – τα ίδια 14 με 18 κομμάτια που όλοι θέλουν να ακούσουν, θα μπορούσαμε απλά να κάναμε αυτό. Αλλά δεν είναι είμαστε τέτοιοι. Όποτε όταν ο κόσμος λέει ωραία λόγια για το Worship Music και το For All Kings, νιώθω πραγματικά ωραία γιατί κάναμε τόση σκληρή δουλειά και δώσαμε πραγματικά τον εαυτό μας και τη ζωή μας για αυτούς τους δίσκους. Γνωρίζοντας ότι ο κόσμος συνδέεται και με αυτούς τους δίσκους όπως έκανε και 30 χρόνια πριν σε κάνει να νιώθεις καλά. Να νιώθεις καλά και σαν καλλιτέχνης. Έτσι δεν επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Πάντα προχωράμε μπροστά” .
Για το RockOverdose,
Πάρις Καραγιαννόπουλος
Comments
