Tετάρτη, 11 Οκτωβρίου 2023, μια ακόμα Τετάρτη που θα παρακολουθήσουμε μια συναυλία. Ναι ή μήπως όχι; Η συγκεκριμένη μέρα ίσως θεωρείται μελλοντικά από τις σημαντικότερες συναυλιακές ημερομηνίες της χώρας μας. Κι αυτό διότι οι BLIND GUARDIAN θα έδιναν την 4η (τέταρτη) συναυλία τους στη χώρα μας, σε διάστημα μόλις 6 ημερών, την 3η (τρίτη) επί αθηναϊκού εδάφους κι ενώ έχουν προηγηθεί 3 (τρία) συνεχόμενα sold out. Aποτέλεσμα της μεγάλης ζήτησης ήταν να προστεθεί η συγκεκριμένη ημερομηνία στο κενό που είχαν οι Γερμανοί στο πρόγραμμά τους και μάλιστα με σημαντική έκπτωση, κάτι σαν ευχαριστώ της διοργάνωσης, προς τους κατόχους εισιτηρίων της Παρασκευής και του Σαββάτου. Όσοι δεν καταφέραμε να τους δούμε λοιπόν, να η ευκαιρία μας και με έναν καλό δίσκο σαν το “The God Machine” στις αποσκευές τους.
Η έναρξη ήταν για τις 21.00 και πράγματι οι πρώτες νότες του “Imaginations From the Other Side” άρχισαν να δονούν το Floyd και να μας χαρίζουν στιγμές συμφωνικού, speed-άτου heavy/power metal. Tι κι αν το ίδιο κομμάτι άνοιξε και τις δύο προηγούμενες βραδιές στον ίδιο χώρο, οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν ξανά αποθεωτικές και μοναδικές. Ένα κοινό που αλληλοεπιδρούσε με το συγκρότημα κι έδινε δύναμη σε έναν κεφάτο Hansi Kürsch, που τα έδωσε ξανά όλα, παρά τη λογική κούραση και τη φωνητική του καταπόνηση. Συνέχεια με το φρέσκο “Blood of the Elves”, το αιώνιο “Nightfall” και 14 ακόμα συνθέσεις, με πολλά αγαπημένα, εκπλήξεις και συναυλιακή πρεμιέρα για το “Secrets of the American Gods”. To setlist ήταν παρόμοιο με τις προηγούμενες νύχτες, με το “Skalds and Shadows” να ηρεμεί ευχάριστα το κοινό, με τους André Olbrich και Marcus Siepen να συνοδεύουν τον Hansi με δυο ακουστικές κιθάρες, το “The Bard's Song - In the Forest” να αποδεικνύει γιατί πάντα θα είναι συναυλιακό highlight στη χώρα μας και το “Lost in the Twilight Hall” να κλείνει το κυρίως μέρος μέσα σε αποθέωση.
Τα “Violent Shadows”, “Majesty”, “The Script for My Requiem” και “Time Stands Still (At the Iron Hill)” αποτέλεσαν κοινούς παρονομαστές στη ραχοκοκαλιά του βασικού set των Blind Guardian, μικρή παύση και ξεκινάμε ένα γεμάτο encore 6(!!) κομματιών. Η μπάντα μπαίνει με το “Sacred Worlds” και παρότι το “At The Edge Of Time” δεν θεωρείται και από τους καλύτερους δίσκους των Γερμανών, το συγκεκριμένο κομμάτι τυχαίνει θερμής υποδοχής. Το “Guardian Of The Blind” μάς γυρίζει στο ντεμπούτο του 1988 και το speed metal των Βάρδων από το Krefeld και αποτελεί μια αναπάντεχα ευχάριστη έκπληξη, έναν ξεχασμένο θησαυρό που προστέθηκε πολύ έξυπνα στο πρόγραμμα. To “Lord of the Rings” ταξίδεψε τους διαβασμένους σε παραμυθένιους κόσμους, ενώ το “Valhalla” έκανε το Floyd να σειστεί συθέμελα. Το συγκρότημα παίζει λυσσασμένα, ο κόσμος αναλαμβάνει το τραγούδι παθιασμένα κι άλλη μια ιστορική στιγμή καταγράφεται στις επισκέψεις των Guardian στη χώρα μας. Το κλείσιμο ήρθε με τα “Mirror Mirror” (τον ιδανικό power metal δυναμίτη) και "Welcome to Dying”, όπου μετά από 2 ώρες και 10 λεπτά κόσμος και συγκρότημα έμοιαζαν μια γροθιά.
Οι Blind Guardian κατάφεραν κάτι που δεν είχε προηγούμενο στα χρονικά, ανανέωσαν τους όρκους ΑΙΩΝΙΑΣ και αμοιβαίας λατρείας με το ελληνικό κοινό, που τους έχει πιο πάνω κι από θεούς και ανακοίνωσαν την επιστροφή τους στα Χανιά το προσεχές καλοκαίρι.
Χωρίς να έχω μέτρο σύγκρισης με τα 2 προηγούμενα βράδια, θα έλεγα πως ο ήχος άγγιξε το τέλειο. Ίσως θα μπορούσαν τα πλήκτρα να βρίσκονται πιο ψηλά σε ένταση, αλλά ας μη σταθούμε εκεί. Τα χτυπήματα του Frederik Ehmke κόντεψαν να ρίξουν τα τσιμέντα, ενώ τι να πούμε για τον αγαπημένο και πάντα χαμογελαστό Hansi; Tέλος, μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και το Floyd, σαν ένας άνετος χώρος με σωστές προδιαγραφές, καθαριότητα και πλήρη ορατότητα. Εύχομαι να ζήσουμε τις καλύτερες συναυλιακές στιγμές εκεί μέσα και να γίνει ένα ακόμα στέκι που θα ζωντανεύουν τα μουσικά μας όνειρα.
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος