Μία από τις σημαντικότερες thrash metal μαζώξεις πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής στον Ναό του Κεραμεικού. Τρία συγκροτήματα της ελληνικής σκηνής έδωσαν το παρών σε ένα event γεμάτο ένταση και ενέργεια, θυμίζοντας για μία ακόμα φορά ότι το thrash είναι εδώ, ζωντανό και επίκαιρο.
Η πρώτη μπάντα που ανέβηκε στη σκηνή και μας πήρε τα μυαλά ήταν οι Devil Rolling Dice, οι οποίοι παρόλο που υπάρχουν από το 2007, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους το 2019 με τίτλο “The Catastrophic Sequence”. Σκηνικά ήταν πολύ δυνατοί και με ένταση. Ο ήχος τους είναι πιο αμερικάνικος έχοντας όμως και ψήγματα από την ευρωπαϊκή thrash κουλτούρα, όλα αυτά αλεσμένα με το προσωπικό τους στυλ. Μακάρι να τους ξαναδούμε σύντομα και να υπάρχει μια δισκογραφική συνέχεια, τώρα ειδικά που είναι σε φόρμα, γιατί πραγματικά είναι κρίμα τέτοιες αξιόλογες μπάντες να χάνονται από το προσκήνιο. Ότι και να πούμε βέβαια αυτό είναι στο χέρι των παιδιών. Ένα από τα highlight της βραδιάς ήταν η διασκευή στο “Propaganda” των Sepultura η οποία ήταν αξιοπρεπέστατη.
Με γρήγορο ρυθμό λοιπόν η σκυτάλη πέρασε στους τεράστιους Released Anger. Από την ώρα που ανέβηκαν στη σκήνη υπήρχε μια 80’s αλήτικη μπόχα στον αέρα. Ως γνήσια παιδιά των τεράστιων Kreator μας ξεβίδωσαν το κεφάλι και δεν έδειξαν κανένα έλεος. Τραγούδια σαν το “Parasite”,“Faces of Fates”,“Selfish Bastard”, “Wasted” θες να τα ακούς ζωντανά ξανά και ξανά και ξανά! Είχα καιρό να τους δω και ομολογώ γούσταρα άσχημα. Αυτό γιατί κάθε φορά με γυρίζουν πίσω στο χρόνο, στην old school νοοτροπία που τόσο αγαπώ και τιμώ γιατί όπως και να το κάνουμε η μουσική αυτής της δεκαετίας με μεγάλωσε στα γόνατά της. Το μενού είχε ανελέητα κιθαριστικά riffs, οργιαστικά μπασοτύμπανα και έναν frontman ο οποίος μας έφτυνε στη μάπα. Γενικά η σκηνική παρουσία της μπάντας ήταν σκληροπυρηνική. Και όπως είπε και μια ψυχή μεγάλης ηλικίας που ήταν το κοινό και τους άκουγε πρώτη φορά: «Ρε αυτοί παίζουν thrash του κερατά!». Αυτός ακριβώς είναι οι Released Anger, ένα σχήμα που παρόλο που γεννήθηκε το 2005, ακούγεται σαν να υπάρχει από το 1985. Αλητεία και ηχητική επιθετικότητα για ατελείωτο headbanging.
Ήταν η ώρα των Flames, μιας μπάντας ορόσημο για την εγχώρια thrash σκηνή καθώς είναι και μία από τις παλαιότερες metal μπάντες της Ελλάδας (από το 1982). Παρά τα 41 σχεδόν χρόνια της ύπαρξής τους, μπορώ να πω ότι παραμένουν ακμαίοι, κοτσονάτοι και γεμάτοι ενέργεια. Το set τους ξεκίνησε με κάποια θέματα λόγω τεχνικών προβλημάτων με αποτέλεσμα να μην ακούγεται καλά στα πρώτα κομμάτια η κιθάρα του Chris Kirk. Αν κατάλαβα καλά πρέπει να υπήρχαν και κάποια προβλήματα στην αρχή και με τα τύμπανα.
Μόλις διορθώθηκαν όμως όλα και γέμισε ηχητικά το σύνολο αισθανθήκαμε ότι θα φύγουμε από το μαγαζί με αυχενικό. Μπορεί όπως ήταν λογικό στην αρχή να υπήρχε μια μικρή αμηχανία στα παιδιά λόγω της κατάστασης αλλά τελικά φάνηκε ότι γουστάραν και ότι δεν πτοούνται από τέτοια θέματα. Είναι 40 χρόνια φουρναραίοι άλλωστε. Το κοινό δεν σταμάτησε να κάνει headbanging και pits και πώς να μη γίνει αυτό άλλωστε όταν ακούς thrash κομματάρες όπως το “Red Terror”, “Summon The Dead”, “Legions Of Death”, “Sea of Blood” αλλά και τα “Resurgence”, “War In Mind” και “Rotten Life” από το τελευταίο τους άλμπουμ που βγήκε το 2022 με τίτλο “Resurgence”.
Χαμογελαστοί σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισής τους, αστειευόντουσαν και πειραζόντουσαν μεταξύ τους αλλά και με το κοινό όπως τη στιγμή που είπαν ότι αν δεν πιούν επειγόντως μπύρα δεν μπορούν να συνεχίσουν. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στα παιδιά.
Κλείνοντας, η βραδιά αυτή θα μείνει στην ιστορία καθώς θα τη θυμόμαστε και θα τη συζητάμε στο μέλλον. Και οι τρείς μπάντες έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, μας διέλυσαν τα μυαλά και μας απέδειξαν ότι η ψωροκώσταινα είχε και συνεχίζει να έχει δυνατά χαρτιά στον χώρο του παραδοσιακού σκληρού ήχου. Από τη δική μας πλευρά ως κοινό, αν θέλουμε να ζούμε και να απολαμβάνουμε τέτοιες βραδιές όπως της Παρασκευής, ας στηρίζουμε τις αγαπημένες μας μπάντες ώστε και αυτές με τη σειρά τους να μας προσφέρουν δυνατές στουντιακές δουλειές και συναυλιακές στιγμές. Support your local bands!
Για το RockOverdose,
Νικόλας Καλογήρου
Comments
