Με αφορμή την συναυλία τους στην Θεσσαλονίκη με τους In The Woods, την επερχόμενη headline τους εμφάνιση στο Temple της Αθήνας (Ιάκχου 17, Γκάζι) την Παρασκευή 20 Απριλίου αλλά και την ευρωπαϊκή τους περιοδεία που ξεκινάει αμέσως μετά, το Rock Overdose και ο Κωνσταντίνος Σωτηρέλης μίλησαν με τον Θεοχάρη (κιθάρα/φωνή) των Hail Spirit Noir, ο οποίος άνοιξε τα χαρτιά του.
Απολαύστε τον:
Rock Overdose: Καλησπέρα παιδιά, καλώς ήρθατε στο Rock Overdose. Αρχικά θα ήθελα να μου πείτε πώς νιώθετε που σε λίγες μέρες θα παίξετε στο Roadburn Festival στην Ολλανδία και πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στο εν λόγω festival.
Θεοχάρης: Είναι φοβερό το συναίσθημα το ότι συμμετέχουμε σε ένα τοσο καταξιωμένο φεστιβάλ και , για να το πουμε χαριτολογώντας, το ότι είμαστε η πρώτη ελληνική παρουσία στα τόσα χρόνια παρουσίας του. Δεν είχα την τύχη να βρεθώ ως θεατής λόγω υποχρεώσεων αλλά κάθε χρόνο το Line-up κατάφερνε να με εκνευρίσει που δεν θα ήμουν εκεί. Οπότε ενθουσιασμένοι και κάτι παραπάνω. Η συμμετοχή μας προέκυψε μέσω offer από το fest αφού φυσικά είχαμε χτυπήσει κι εμείς την πόρτα του. Αλλά τίποτα δεν ήταν σίγουρο με την πληθώρα των καλλιτεχνών και των ονομάτων που έχει φέτος οπως οι Godspeed! You Black Emperor, οι Wormlust, οι Cult Of Luna με την Julie Christmas Που θα παίξουν για τελευταία φορά ολόκληρο το “Mariner”. Βρέθηκε όμως μια θέση και για εμάς!
Rock Overdose: Δύο μέρες πριν το show σας στο Roadburn θα δώσετε το πρώτο σας headline show στην Αθήνα. Πώς αισθάνεστε και τι να περιμένει το αθηναϊκό κοινό να δει;
Θεοχάρης: Έχουμε λίγο το τρακ μας, η αλήθεια να λέγεται. Κυρίως γιατί θέλουμε να αποδώσουμε το show όπως το έχουμε σκεφτεί και να μην δυσαρεστήσουμε κανέναν. Και φυσικά γιατλι αποτελεί την αρχή της πρώτης μας ευρωπαϊκής εριοδείας! Οπότε επικρατεί ένα κλίμα ενθουσιασμού. Θέλαμε να κάνουμε ένα πολύπλευρο Live ¨οπως είναι και ο χαρακτήρας της μπάντας γι αυτό και οι Spineless και οι Mock The Mankind ήταν άψογες επιλογές. Το headline από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα απολύτως αν δεν συνοδεύεται από καλή εμφάνιση της μπάντας και το θέμα δεν είναι ο κόσμος να διασκεδάσει ή να περάσει καλά. Είναι και να φύγει και να λέει ότι άκουσα κάτι διαφορετικό ακόμα κι απ αυτό που είχε στην αρχή στο μυαλό του.
Rock Overdose: Το “Mayhem in Blue” άνοιξε αρκετούς δρόμους για την μπάντα, μιας και πήρε εξαιρετικές κριτικές από όλο τον κόσμο. Σας αγχώνει το τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια; Από την άποψη του αν θα καταφέρετε να γράψετε ένα άλμπουμ που θα ικανοποιήσει τις προσδοκίες ή δεν σας απασχολεί κάτι τέτοιο;
Θεοχάρης: Μας αγχώνει αν θα καταφέρουμε να ικανοποιήσουμε τους εαυτούς μας για αρχή και μετά, αλλά αρκετά μετά είναι και ο κόσμος. Φυσικά και θέλουμε το τελικό αποτέλεσμα να αρέσει στον κόσμο αλλά μέχρι τώρα δεν είχαμε τύχει καθολικής αποδοχής. Πάντα τα πράγματα ήταν λίγο love/hate. Τις προσδοκίες καταρχάς τις βαζουμε εμείς στον εαυτό μας και το γούστο μας γίνεται όλο και πιο αυστηρό στα δικά μας θέματα. Γι’ αυτό, άλλωστε, μας παίρνει και τόσο χρόνο να ολοκληρώσουμε τον εκάστοτε δίσκο. Αλλά το αποτέλεσμα μας δικαιώνει, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Αλίμονο όμως. Αν δεν παραχθούμε ότι στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει και το άγχος για τους ακροατές, ειδικά αυτούς που μας ακολουθούν από την αρχή, θα λέγαμε ψέμματα.
Rock Overdose: Το τρίτο άλμπουμ της μπάντας λένε ότι είναι το πιο σημαντικό για τον ήχο της και για την μετέπειτα πορεία της. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη; Κι αν ναι, ο ήχος του “Mayhem in Blue” είναι ο ήχος που καθορίζει την ταυτότητά σας από δω και στο εξής ή θα υπάρξουν πειραματισμοί;
Θεοχάρης: Το τρίτο άλμπουμ είναι η αλήθεια ότι συνήθως είναι το make-or-break για κάθε μπάντα. Νομίζω όμως ότι δεν αφορά τόσο τον ήχο της όσο την μακροβιότητά της. Δηλαδή αν πετύχουν να σχηματίσουν έστω έναν μικρό πυρηνα οπαδών που θα ενδιαφέρονται για την επόμενη κυκλοφορία. Ή που τα περισσότερα μέλη αποφασίζουν αν έχει νόημα να συνεχίσουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις ισχύει και για τον ήχο, όπως ανέφερες και συ. Οι πειραματισμοί είναι η αλήθεια ότι αποτελούν χαρακτηριστικό μας, χωρίς βέβαια να αποτελούν αυτοσκοπό. Αν θες, αυτοί είναι και μέρος της ταυτότητάς μας. Κι επειδή κι εμείς αλλάζουμε σαν άνθρωποι μάλλον θα υπάρξουν και αλλαγές στον ήχο. Το πόσο δραστικές θα είναι απομένει να το δούμε κι εμείς οι ίδιοι.
Rock Overdose: Σχετικά με το επόμενο άλμπουμ, έχετε ξεκινήσει να δουλεύετε πάνω σε ιδέες; Ξέρετε ποιος θα είναι ο προσανατολισμός του καθώς και το πότε περίπου να το περιμένουμε ή είναι νωρίς ακόμη;
Θεοχάρης: Πολύ θα ήθελα να σου απαντήσω με κάτι καλύτερο από το παρακάτω αλλά ακόμα δεν μπορώ να πω τίποτα. Με το να έχουμε επικεντρωθεί επιτέλους στα Live μετά από 3 δίσκους, είμαστε αυτή τη στιγμή στο στάδιο συλλογής ιδεών. Είναι πολύ πολύ νωρίς. Θα έλεγα το 2019 αλλά χωρίς να μπορώ να είμαι πιο σαφής γιατί κι εμείς δεν ξέρουμε!
Rock Overdose: Αποκαλείτε την μουσική σας psychoprog αλλά ακόμη κι αν δεν το ονομάζατε έτσι, ο καθένας που θα άκουγε λίγα λεπτά από τα τραγούδια σας, θα καταλάβαινε ότι το progressive παίζει σημαντικό ρόλο στην μουσική σας. Πώς αντιλαμβάνεστε εσείς τον όρο progressive;
Θεοχάρης: Πιστεύω ότι ο όρος progressive έχει να κάνει περισσότερο με την ελευθερία. Δηλαδή το θάρρος να δοκιμάσεις πράγματα που μπορεί στην αρχή να ακούγονται παράτερα ή να μην ακούγονται ακόμα και σε σένα τον ίδιο τόσο οικεία. Είναι και η τεχνική ικανότητα που επιτρέπει να κάνεις τους συνδιασμούς που ακούς στο μυαλό σου. Είναι, όμως, και το όραμα που έχει ο κάθενας και το πως θα προσπαθήσει να το αποδώσει. Και η πολυπλοκότητα είναι μέρος του prog, κακώς όμως έχει ταυτιστεί μόνο με αυτήν.
Οι King Crimson για παράδειγμα είναι σε γενικές γραμμές από τις πιο δυσκολοάκουστες μπάντες όταν ξεκινά κανείς να εξερευνα τον χώρο αυτό. Όμως το Epitaph είναι ένα κομμάτι που μέσα στην σχετική απλότητά του είναι πιο ευκολοάκουστο. Η δικιά μας περίπτωση είναι κάπου στη μέση. Ή έτσι νομίζω. Η ψυχεδέλεια των 60s και των ιταλικών ταινιών τρόμου, το prog του 70, το black metal μας δίνουν αυτό τον χαρακτηρισμό. Συν το ότι μερικά απο τα κομμάτια είναι κοντά ή πάνω από 10 λεπτά, χεχ. Απέχουμε ακόμα όμως από το Supper’s Ready.
Rock Overdose: Η μουσική και ο ήχος σας είναι κάτι που έχει αγκαλιαστεί στην Ελλάδα εξίσου όπως στο εξωτερικό ή εδώ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα;
Θεοχάρης: Οι ελληνικές μπάντες είχαν μια πιο δύσκολη σχέση με το ελληνικό κοινό. Ή έτσι πίστευα. Μη με ρωτήσεις γιατί. Ματαιοδοξία, ζήλεια, η κατσίκα του γείτονα; Όλα παίζουν. Προοδευτικά αυτό άλλαξε όμως και συνεχίζει να αλλάζει. Αυτό μάλλον οφείλεται στις ίδιες τις μπάντες αλλά και σ’ αυτούς που τις προωθούν. Νομίζω ότι για κάποιο λόγο αρκετός κόσμος εδώ δεν μας έμαθε με το ντεμπούτο μας αλλά με τους Μάγους, το 2ο μας δίσκο. Άρα μάλλον είχαμε καλύτερο ξεκίνημα στο εξωτερικό. Φυσικά, φταίμε κι εμείς σ’ αυτό γιατί εκείνη την περίοδο δεν κάναμε καθόλου live με αποτέλεσμα να είμαστε ένα παντελώς άγνωστο όνομα, αφού δεν ήμασταν και οι καλύτεροι στο να αυτοδιαφημιζόμαστε, χεχ.
Σιγά σιγά όμως, νομίζω ότι κερδίσαμε και το ελληνικό κοινό. Να είμαι ειλικρινής πάντως, πάντα μου άρεσε να μην αντιμετωπίζουν τους Hail Spirit Noir, ή πιο σωστά την κάθε ελληνική μπάντα που προσπαθεί σοβαρά, με την φράση «πολύ καλό για ελληνικό». Την μισούσα πραγματικά, γιατί νομίζω ότι όποιος το λέει αυτό πιστευει ότι στην Ελλάδα δεν βγαίνουν αξιόλογα πράγματα.
Rock Overdose: Ομολογώ πως μέχρι πρόσφατα δεν είχα έρθει σε σημαντική επαφή με την μουσική σας και πάντοτε νόμιζα πως πρόκειται για μπάντα του εξωτερικού. Νομίζω πως το επίπεδο της «σκηνής» έχει ανέβει αρκετά, ωστόσο η θέση «η ελληνική σκηνή δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το εξωτερικό», δικαιολογείται; Πώς βλέπετε εσείς την ελληνική σκηνή;
Θεοχάρης: Α! Έρχεσαι στα λόγια μου. Η ελληνική σκηνή σαφως κι έχει βελτιωθεί και καλό θα ήταν να σταματήσει ο κόσμος και πολλές φορές και οι ίδιες οι μπάντες να το χρησιμοποιούν ώς πρόσχημα για προχειρότητα. Χαίρομαι γιατί παρατηρώ ότι αυτό τείνει να εκλείψει. Όπως είπα και πριν αυτό οφείλεται και στις ίδιες τις μπάντες που παίρνουν πιο σοβαρά, καταρχάς, την δουλειά τους και τον κόπο τους και 2ον το ίδιο το κοινό τους. Και κάτουν και τα καταλληλα βήματα και τις απαραίτητες θυσίες, όπως live στο εξωτερικό.
Όσο για το αν έχουμε κάτι να ζηλέψουμε δεν ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος να απαντήσω. Με μπάντες όπως οι Sacral Rage, οι Thy Darkened Shade, οι Wardrum, οι Doomocracy, οι Allochiria, οι Universe217 γιατί να μην μπορούμε να συναγωνιστούμε; Αλλά και πάλι, από εμάς τους ίδιους εξαρτάται να κάνουμε αυτήν την απορία να εξαφανιστεί.
Rock Overdose: Αν και έχετε το black metal στοιχείο στην μουσική σας, δεν λείπουν οι μελωδίες και τα καθαρά φωνητικά. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να συνδυάζετε αυτά τα δύο;
Θεοχάρης: Χμ, δεν είναι κάτι το οποίο το σκεφτόμαστε. Το υπαγορεύει το κομμάτι και το τι προσπαθούμε να πούμε με αυτό. Θα είναι πάντα μέρος του ήχου μας γιατί , ιδίως το black metal, είναι και κομμάτι της προσωπικότητας μας. Η δυσκολία πάντως έγκειται περισσότερο στο να κάνουμε όπως το θέλουμε στο μυαλό μας και δεν το εξετάζουμε με αναλογίες.
Rock Overdose: Τι να περιμένουμε στο κοντινό μέλλον από τους Hail Spirit Noir;
Θεοχάρης: Το show μας στην Θεσσαλονίκη στις 14/4 με τους In The Woods…! Μια μπάντα που πάντα ήθελα να δω. Είναι σαν προπομπός του tour στην Ευρώπη. Και μετά φυσικά την πρώτη μας Ευρωπαική περιοδεία που ξεκινάει στις 20/4 στο Temple και μετά θα περάσουμε απο το Roadburn, την Γαλλια, τη Γερμανία και άλλες χώρες. Κάποια μεμονωμένα Live ακόμα στπ εξωτερικό και μετά θα επικεντρωθούμε στην σύνθεση του νέου άλμπουμ.
Rock Overdose: Ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη, ο τελευταίος λόγος ανήκει σε σας.
Θεοχάρης: Εμείς ευχαριστούμε το Rock Overdose για την φιλοξενία και την υποστήριξη. Θα χαρούμε να σας δούμε στο Temple και μέχρι την επόμενη φορά, beware the Spirit Noir.
https://www.youtube.com/watch?v=IFbyb5wvG_M
Για το Rock Overdose,
Κωνσταντίνος Σωτηρέλης
Comments
