Οι Mayfair δεν έγιναν ποτέ ένα από τα μεγάλα, εμπορικά συγκροτήματα. Ίσως να έφταιγε η χώρα καταγωγής τους (Αυστρία), ίσως η πολύ ιδιαίτερη μουσική τους, ή οι συγκυρίες. Δεν έχει σημασία. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μετά από πολύ προσπάθεια μερικών, το συγκρότημα επανενώθηκε και βρέθηκε στη χώρα μας για δύο συναυλίες σε Λάρισα και Αθήνα για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια που πέρασαν από τη κυκλοφορία του πρώτου τους demo “Live For The King”.
Το Rockoverdose.gr φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από ένα τέτοιο γεγονός και ο συντάκτης Απόστολος Πανταζόγλου ταξίδεψε μέχρι την Λάρισα για να μας το περιγράψει.
Την συναυλία άνοιξαν στις 22:00 ακριβώς, όπως ήταν προγραμματισμένο, οι Λαρισαίοι Innosense. Το συγκρότημα πατάει πάνω σε progressive μονοπάτια με εμφανείς επιρροές από μεγάλα ονόματα του είδους όπως Fates Warning και Conception. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η φράση “ρε συ αυτός ακούγεται σαν τον Roy Kahn” ακούστηκε αρκετές φορές το βράδυ του Σαββάτου. Το συγκρότημα μπήκε αρκετά δυνατά και κατάφερε από την αρχή να τραβήξει την προσοχή του κοινού. Το setlist όπως είναι λογικό βασίστηκε στον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος με τίτλο “Outcast” που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2011. Συνολικά ακούσαμε εννέα από τα 10 κομμάτια του ενώ την δεκάδα του setlist και τα 50 λεπτά που διήρκησε η εμφάνιση τους, συμπλήρωσε η πολύ καλή διασκευή που κάνανε στο “Roll The Fire” των Conception. Γενικά το συγκρότημα φαίνεται πολύ δεμένο και έχει τα φόντα να προχωρήσει μακριά. Μοναδική μου ένσταση ήταν η σχεδόν ανύπαρκτη επαφή με τον κόσμο κάτι που ιδιαίτερα σε τέτοιες “οικογενειακές” συναυλίες παίζει πολύ μεγάλο ρόλο κατά την άποψη μου.
Setlist:
At The Edge Of The World / On And On / Revolution Rise / Utopia / Where Darkest Thoughts / Roll The Fire (Conception) / Mystify / Release / The Cradle Of My Soul / The Fall
Περίπου μισή ώρα αργότερα, τα φώτα σβήνουν και εμφανίζονται στη σκηνή οι Mayfair με τελευταίο το Mario. Πρώτο κομμάτι το “Behind” και ο frontman έχει βαλθεί να κάνει όλα τα βλέμματα να είναι στραμμένα πάνω του από το πρώτο δευτερόλεπτο. Από την αρχή φάνηκε ότι θα γινόμασταν μάρτυρες μίας πολύ ιδιαίτερης συναυλίας. Μία συναυλία που όπως είπα και πιο πάνω ήταν “οικογενειακή” από την άποψη ότι γενικά δεν μαζευτήκαμε και πάνω από 100 άτομα όπως υπολογίζω, αλλά κυρίως γιατί οι περισσότεροι μέσα στο Stage ήταν φίλοι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Συμπεριλαμβανομένων και των μελών του συγκροτήματος φυσικά. Ίσως αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για αυτή την εμπειρία. Μία εμπειρία που πραγματικά όσοι την έζησαν μάλλον θα την θυμούνται για πολύ καιρό. Πολύ βασικό ρόλο σε αυτό έπαιξε το όλο feeling που απέπνεε το συγκρότημα. Όταν έπαιζαν τα κομμάτια τους, ήταν σαν να μην ήταν στο ίδιο μέρος που ήμασταν εμείς. Ήταν σαν να είχαν φύγει, σαν να βρίσκονταν αλλού, σαν να μην τους ένοιαζε τίποτε άλλο εκείνη την ώρα εκτός από το να παίξουν τη μουσική τους. Όπως μου είπε και ο Mario αργότερα, μετά το τέλος της συναυλίας, “όταν παίζουμε μουσική είμαστε σαν εξωγήινοι”. Ιδιαίτερα o συγκεκριμένος ήταν το λιγότερο ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ. Απίστευτη ενέργεια, θεατρικότητα, ερμηνεία. Και φυσικά η φωνή!!! Όπως είπε και ένας φίλος μου, ήταν σαν να την είχε βάλει σε ένα ντουλάπι τόσα χρόνια και να την έβγαλε τώρα για αυτές τις συναυλίες. Πραγματικά δεν περίμενα να είναι σε τέτοιο επίπεδο. Στα δεξιά του, ο στυλοβάτης του συγκροτήματος, Rene, ναι μεν πιο συνεσταλμένος και ήρεμος αλλά και αυτός ζούσε κάτι άλλο όταν έπαιζε. Σπάνιες ήταν οι φορές που υπήρξε κάποια επαφή με τον κόσμο κατά τη διάρκεια των κομματιών.
Φυσικά αυτό που ζούσαμε δε θα μπορούσε να είναι εφικτό χωρίς τα άλλα δύο μέλη Jolly και Hannes οι οποίοι απαρτίζουν την Attacking Love Brigade. Ο Jolly πίσω από τα drums, πάντα χαμογελαστός, φαινόταν να μη μπορούσε να πιστέψει τις αντιδράσεις του κόσμου μετά από κάθε τραγούδι αλλά και στη διάρκεια τους. Λίγο μπροστά και αριστερά του το έτερο μέλος του ρυθμικού κομματιού της μπάντας, Hannes, εκπλήρωσε με απόλυτη επιτυχία την αποστολή του ολοκληρώνοντας το παζλ.
Το setlist ίσως μπορεί να θεωρηθεί λίγο περίεργο καθώς το συγκρότημα αποφάσισε να αφήσει εκτός του δίσκο “Fastest Trip To Cyber-Town” και επικεντρώθηκε στα υπόλοιπα. Μάλιστα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και αρκετά κομμάτια από το νέο τους δίσκο, ο οποίος αναμένεται το 2013. Κομμάτια τα οποία ταίριαξαν πολύ όμορφα με τα υπόλοιπα και σου έδιναν μία αίσθηση ομοιογένειας με τα κλασσικά κομμάτια και όχι κάτι ξένο.
Η ώρα δυστυχώς όταν περνάς ωραία, έχει την τάση να φεύγει γρήγορα. Και έτσι περίπου 1 ώρα και 40 λεπτά αργότερα το συγκρότημα αφού μας ευχαρίστησε για νιοστή φορά (αντί να γίνεται το αντίθετο) μας χαιρέτησε αλλά μόνο για λίγο. Πριν φύγει εντελώς είχε ετοιμάσει μία έκπληξη για εμάς. Ένα από τα άτομα που συνέβαλαν για να γίνει αυτή η συναυλία, ο Βασίλης Καραγκιόζογλου, ανέβηκε στη σκηνή μαζί με το συγκρότημα για το όπως αποδείχθηκε τελευταίο κομμάτι τις βραδιάς, “Advanced In Years”. Ήταν μία πολύ ιδιαίτερη σκηνή που σίγουρα για κάποιους θα μείνει αξέχαστη. Δυστυχώς για κάποιος έξω-συναυλιακούς λόγους δεν ακούσαμε το τελευταίο κομμάτι που ήταν προγραμματισμένο να παιχτεί και δεν ήταν άλλο από το “Penny For A Poor Man” των Warlord. Θα ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή αλλά δεν πειράζει. Ίσως την επόμενη φορά;
Λίγα λεπτά μετά τη 1 τελείωσε η συναυλία αφήνοντας τον γράφοντα γεμάτο συναισθήματα και ιδιαίτερα χαρούμενο που μπόρεσε και ήταν εκεί. Κάπως έτσι θα πρέπει να ένιωθαν και όλοι όσοι βρέθηκαν στο Stage το Σάββατο 27 Οκτωβρίου.
Βέβαια για αποχώρηση κόσμου και συγκροτήματος ούτε λόγος καθώς το συγκρότημα αμέσως μετά έκατσε για να μιλήσει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει με όλους όσους ήθελαν να ανταλλάξουν κάποιες κουβέντες μαζί τους.
Γενικά θα έλεγα ότι ήταν μία πανέμορφη συναυλία με πολύ καλό ήχο και κυρίως με πολύ καλή διάθεση από κόσμο και συγκρότημα. Μακάρι να μας ξαναέρθουν σύντομα.
Setlist:
- Behind
- Advanced In Years
- Tric Trac
- Wwwrong
- Generation Isolated
- Madame Pest
- Die Flucht
- Schlage Mein Herz, Schlage
- Sunlight
- Last Spring
- Firestorm
- Die Schlacht In Mir
- Bitter Or Sweet
- Der Abschied
- One Night And A Dream
- Daily Screams
- Abend**orno
- Drei Jahre Zuruck
Encore:
- Advanced In Years
Για το Rockoverdose.gr
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
Comments
