Το 2022 μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί ως "έτος Maiden", για την Ελλάδα τουλάχιστον, καθώς οι Έλληνες maiden-αδες (και όχι μόνο) είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και να δούμε ζωντανά όλες τις διαφορετικές εποχές του τεράστιου συγκροτήματος που μας συντροφεύει μουσικά εδώ και 40 και πλέον χρόνια.
Η συγκυρία αυτή είχε τα σκαμπανευάσματά της, αρχής γενομένης της συναυλίας των Iron Maiden στο ΟΑΚΑ τον Ιούλιο, που αμαυρώθηκε τόσο από τις καφρίλες που προκάλεσαν τα "γαλλικά" του Bruce Dickinson αλλά και από το φιάσκο της διοργάνωσης ... Ακολούθησαν οι πρόσφατες επιτυχημένες εμφανίσεις του συμπαθέστατου Blaze Bayley τον περασμένο Νοέμβρη, που ήρθε να αποζημιώσει τους απανταχού φίλους αυτής της ιδιαίτερα υποτιμημένης εποχής του group, εκείνο όμως που απογείωσε και σάρωσε στο πέρασμά του κάθε αμφιβολία για τη δύναμη που έχει το brandname των Iron Maiden, από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης μέχρι και την θριαμβευτική πραγματοποίησή της είναι η επιστροφή στο σανίδι του PAUL DI ANNO!
Εκεί λοιπόν που νόμιζες ότι τα έχεις δει και τα έχεις ακούσει όλα για το 2022 (τουλάχιστον), ήρθε η αναπάντεχη είδηση πως o PAUL DI ANNO εμφανίζεται στην Ελλάδα για δύο (που έγιναν τελικά 3) αποκλειστικά shows, παίζοντας τραγούδια από τα δύο πρώτα Iron Maiden albums!
THE BEAST IS BACK bitches και δε χρειάστηκε δεύτερη σκέψη για να είμαστε εκεί! Η λαχτάρα του κόσμου να δει τον Paul ξανά μετά από σχεδόν 10 χρόνια ήταν μεγάλη κι αυτό φάνηκε από νωρίς καθώς τα εισιτήρια ξεπούλησαν και είχαμε SOLD OUT της πρώτης μέρας στην Αθήνα και προσθήκη δεύτερης για να ικανοποιήσει τη ζήτηση!
Η διοργάνωση φρόντισε να μας αιφνιδιάσει ευχάριστα βάζοντας στο πλευρό του Paul, τον "δικό μας" metal hero GUS G.. Ένα ανεπανάληπτο συναυλιακό πακέτο που δεν έπρεπε να χάσει κανείς!
Δε πρόλαβε καν να στεγνώσει καλά καλά ο ιδρώτας μας και στα καπάκια απ' την πρώτη μέρα - για την οποία μιλήσαμε περιληπτικά σε χθεσινή ανάρτηση - βρεθήκαμε ΞΑΝΑ στο Gagarin αυτή τη φορά πιο συνειδητοποιημένοι για το τι θα ζήσουμε και με την ελπίδα πως ο Paul - έχοντας πάρει το βάπτισμα του πυρός - θα έχει εγκλιματιστεί καλύτερα, ξεπερνώντας το άγχος και το φόβο που εκδήλωσε την πρώτη μέρα της επιστροφής του στο σανίδι!
Η μελωδία του "March from the River Kwai — Colonel Bogey” σήμανε την έναρξη του show και με το “The Ides of March” ως εισαγωγή οι μουσικοί μπαίνουν ένας - ένας στη σκηνή, με τελευταίο τον Paul αρκετά ευδιάθετο και χαμογελαστό να παίρνει θέση μπροστά στον κόσμο που δεν υπήρξε λεπτό που να μη τον αποθεώνει, εκφράζοντας την λατρεία του και δίνοντας του δύναμη να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.
Όσοι έχουμε ξαναδεί shows του Παυλάρα ξέρουμε τί να περιμένουμε, μια εμφάνιση ανεπιτήδευτη, χωρίς πολλά - πολλά... ΜΟΝΟ ιδρώτα και αλητεία!
Έναρξη με το "Wrathchild" που έβαλε φωτιά στο ήδη αναμμένο από έκσταση και κ@υλ@ Gagarin με τον κόσμο να κοπανιέται στους ρυθμούς του.
Η setlist δε χρειάζεται ανάλυση και συστάσεις ξέραμε τι θα ακούσουμε και αυτός ήταν ο λόγος που ήμασταν εκεί. Ο DiAnno επίσης δε χρειάζεται κανενός είδους κριτική για τη φωνή του σε αυτή τη φάση της ζωής του, δεν έχει να αποδείξει τίποτε σε κανένα, έδωσε ο,τι καλύτερο μπορούσε, έκανε κατάθεση ΨΥΧΗΣ κι αυτό από μόνο του αρκεί.
Όπως γράψαμε και χθες ο κόσμος ήταν ο MVP της βραδιάς καθώς δε σταμάτησε ούτε λεπτό να κοπανιέται και να τραγουδά ακόμα και τα instrumental! Όλοι μαζί μια φωνή, μια αγκαλιά, μια οικογένεια! Όλοι για τον Παυλάρα, που έχει να το λέει πως χάρη σε αυτή την λατρεία του κόσμου κρατιέται δυνατός.
Το φοβερό δίδυμο των Gus G. - Έλενα Κοτίνα στις κιθάρες θέρισε, και οι Κώστας Ταλταμπάνης στο μπάσο και Μηνάς Χατζημηνάς στα τύμπανα, μας πρόσφεραν απίστευτες και φοβερές εκτελέσεις των ύμνων από τα πρώτα 2 albums των maiden, που παρόμοιες τους δεν έχουμε ακούσει ξανά! Ήταν πράγματι μια πολύ καλά προετοιμασμένη ομάδα και εμφανώς με λιγότερη αμηχανία από την πρώτη μέρα, που σάρωσαν κυριολεκτικά τα πάντα!
Όπως είπε και ο ίδιος ο Paul παρουσιάζοντάς τους, είναι η καλύτερη μπάντα που θα μπορούσε να έχει μαζί του επί σκηνής. Και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός!
Άλλωστε για τις μουσικοτεχνικές τους ικανότητες όλοι τους έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια τους, αυτό όμως που σίγουρα είναι το μεγαλύτερο ατού τους, είναι το ήθος. Αξίζει να σταθούμε σε αυτό καθώς λίγοι μπόρεσαν σε όλα αυτά τα χρόνια να σταθούν με σεβασμό και επάξια, δίπλα στον άνθρωπο που τραγούδησε και έβαλε στις καρδιές μας μερικά από τα πιο all time classic τραγούδια, με τα οποία μεγαλώσαμε και ανδρωθήκαμε θα λέγαμε στον heavy ήχο και attitude. Εύγε για την επιλογή τους!
Θα το ξαναπούμε και θα το ξαναγράψουμε:
"Όσο υπάρχει μουσική, η ψυχή αντέχει!"
Οι προσδοκίες μας για την εμφάνιση του Paul επιβεβαιώθηκαν σε μεγάλο ποσοστό καθώς τη δεύτερη μέρα της εμφάνισής του στην Αθήνα, η διάθεσή του ήταν εμφανώς πιο καλή, έδειχνε ξεκούραστος και υπήρχε λιγότερη αμηχανία από μέρους του, γεγονός που τον έκανε να δείχνει πιο ευδιάθετος και ήρεμος. Μη ξεχνάμε πως κάθε live είναι πάντα απαιτητικό από πολλές απόψεις πόσο μάλλον όταν οι κινήσεις σου επί σκηνής είναι αναγκαστικά περιορισμένες, ενώ ταυτόχρονα η ψυχή σου θέλει να τα κάνει Π*Τ*Ν* ΟΛΑ.
Αυτός είναι ο Paul! Μπορεί να έχει μεγαλώσει ηλικιακά, μπορεί να έχει περάσει πολλές και πολύ σοβαρές δυσκολίες, που άλλοι στη θέση του θα τα είχαν παρατήσει ωστόσο εκείνος δε το βάζει κάτω και φυσικά παραμένει αυθεντικός, και ασυμβίβαστος!
Έχοντας λοιπόν την δύναμη αυτή μέσα του και με βοηθούς τους οπαδούς που τον στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, να τον ενθαρρύνουν κάθε στιγμή, ως άλλο "σκυλί του πολέμου" το πάλεψε κυριολεκτικά μέχρι τέλους, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του - δεδομένων των συνθηκών.
Το διήμερο αυτό στην Αθήνα ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές, που με δυσκολία θα επαναληφθούν. Είδαμε και γνωρίσαμε το απόλυτο Wrathchild, που η φωνή του μεγάλωσε γενιές μεταλάδων ανά τον κόσμο, έναν από τους ελάχιστους αυθεντικούς ανθρώπους στο χώρο που με τη στάση ζωής του τιμά το rock n roll - είτε αυτό αρέσει σε μερικούς είτε όχι.
Θα τολμήσω να τον συγκρίνω με τον Lemmy, που έζησε όπως γούσταρε παρέα με τα πάθη του και "έφυγε" with his boots on ως πραγματικός στρατιώτης του rock n roll.
Ο DiAnno δεν διστάζει να δείξει την αλήθεια του, και όχι αυτό δεν είναι καθόλου στενάχωρο. Είναι αυθεντικό, είναι true και για αυτό τον λατρεύουμε, βγάζουμε το καπέλο και υποκλινόμαστε σε έναν μαχητή με πείσμα και θέληση να ζήσει.
Αυτό που ευχόμαστε είναι η δύναμη της αγάπης μας να μεγαλώσει τη δική του δύναμη και να τον δούμε ξανά όπως του αξίζει!
Τέτοιες live-αρες γεμάτες ψυχή θέλουμε κάθε μέρα! Ζητάω πολλά;
Φωτογραφίες: John Metalman Livanos
Comments
