Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Πάντα δημιουργικοί και οι Γερμανοί μάστορες του τευτονικού metal και ειδικά μετά το “Blood Of The Nations” έχουν βάλει μπρος τις μηχανές και δουλεύουν ασταμάτητα. Τι κι αν ήρθε το σοκ με την αποχώρηση του Peter Baltes, οι Accept δηλώνουν πολύ σκληροί για να πεθάνουν μέσα από τις έντεκα συνθέσεις του νέου τους δίσκου. Στη φάση αυτή, η μπάντα από το Solingen παρουσιάζεται με τρεις κιθαρίστες στη σύνθεσή της, με τους Philip Shouse και Uwe Lulis να πλαισιώνουν τον Wolf Hoffmann. Αυτομάτως λοιπόν αποκτά ενδιαφέρον η ακρόαση του “Too Mean To Die”, κυρίως για τον εντοπισμό αλλαγών στον ήχο και στο ύφος των Γερμανών. Παραδόξως, ενώ περίμενα βαρύτερο και πιο ογκώδη ήχο, αυτό δεν εμφανίστηκε στο δίσκο, ενώ μόνο στις μέλλουσες ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας θα φανούν οι ρόλοι του κάθε κιθαρίστα.
Κατά τα άλλα, το γνωστό riff-άτο, κοφτό heavy metal των Accept κυριαρχεί στο άλμπουμ, με την πλειοψηφία των κομματιών να μένουν στο μυαλό μετά και την πρώτη ακρόαση κιόλας. Υπάρχουν κομμάτια που «χτίζουν» στο δίσκο μέχρι να έρθει η κορυφή. Ασφαλώς και υπάρχουν και συνθέσεις που είναι κι από μόνες τους κορυφαίες, σαν τα “Zombie Apocalypse”, “Too Mean To Die”, “Overnight Sensation” και “No Ones Master”, σύντομα κάποια από αυτά θα αγαπηθούν σαν κλασσικά. Τα “The Undertaker” και “Sucks To Be You” οδηγούν στο μεγαλειώδες “Symphony Of Pain”, για να περάσουμε στη μπαλάντα του “The Best Is Yet To Come”, ένα κομμάτι πολύ ξεχωριστό και ιδιαίτερο για κυκλοφορία των Accept. Η τριάδα των “How Do We Sleep”, “Not My Problem” και “Samson And Delilah”, που κλείνει και το δίσκο, δεν ξεφεύγει από το ύφος που μας έχει συνηθίσει το συγκρότημα, με καλή κιθαριστική δουλειά, groove και ρεφρέν. Οι κιθάρες ξεχωρίζουν περισσότερο στα “Zombie Apocalypse”, “Symphony Of Pain” και “Samson And Delilah”, με τους Accept να δοκιμάζουν (και να πετυχαίνουν εν τέλει) άλλα κόλπα, ειδικά στο τελευταίο. Ακούστε και θα καταλάβετε.
Κλείνοντας, θα δώσω και ένα trivia για τους συλλέκτες. Αν η τσέπη κουδουνάει και είστε και βινυλιάκηδες, επενδύστε στο κουτί με όλα τα καλά του θεού, αν θέλετε να έχετε και το “Life's A Bitch” (που είχε κυκλοφορήσει σαν ανεξάρτητο 7" το 2019) σε ζωντανή εκτέλεση βέβαια σαν bonus, τότε κάντε τη βόλτα σας στο eBay και κάτι θα βρείτε. Το κομμάτι αυτό δε, δίνει κι έναν rock αέρα στο “Too Mean To Die”, που αναμφίβολα θα ικανοποιήσει όλους. Στο σύνολό του είναι ένας πολύ καλός δίσκος, ίσως ανώτερος του “The Rise Of Chaos” και επί σκηνής θα ανέβει επίπεδο. Τα καλύτερα έρχονται…
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
