Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
O χρόνος είχε σταματήσει στο -μάλλον παραγνωρισμένο- “Curse Of The Hidden Mirror” πίσω στο 2001. Ακολούθησαν κάποια επετειακά, ζωντανά ηχογραφημένα άλμπουμ, όπως και μερικές εμφανίσεις στην Ελλάδα. Η σχέση και οι απόψεις των Blue Öyster Cult για τη σύγχρονη μουσική βιομηχανία, ήταν λίγο-πολύ γνωστές. Αυτό ενίσχυε και την άρνησή τους στο να μην ηχογραφούν δίσκο εδώ και 19 χρόνια. Το “The Symbol Remains” -ευτυχώς- δε δείχνει μια νοσταλγική μπάντα, που προσπαθεί να τσιμπήσει κι αυτή ένα ξεροκόμματο από την πίτα του 2020. Οι Donald Roeser και Eric Bloom, παλιές καραβάνες και έξυπνοι άνθρωποι, ήξεραν τι δημιουργούν και το έκαναν με μεράκι.
Hard rock, rock & roll (ακούστε το “Train True (Lennie's Song)” οπωσδήποτε) και κλασσικό rock, με heavy riffing από τους μετρ "Buck Dharma" κι Eric Bloom, μαζί με τον Richie Castellano, όλα απλώνονται στις 14 συνθέσεις του δίσκου, με σεβασμό στην ταυτότητα της μπάντας (“Florida Man”), αλλά με παραγωγή και προσέγγιση που κάνουν το “The Symbol Remains” να ακούγεται σημερινό και φρέσκο. Το πρωτοποριακό heavy metal στυλ των Blue Öyster Cult (σε συνθέσεις τύπου “Stand And Fight”), αυτό που τους έκανε ξεχωριστούς από τις πρώτες τους κυκλοφορίες, βρίσκεται και σε αυτήν, κάτι που θα μαγνητίσει και νεότερο κοινό.
Συνθέσεις για headbanging σαν το “That Was Me”, μπαλάντες όπως το “Tainted Blood”, ραδιοφωνικά κομμάτια (βλέπε “Nightmare Epiphany”), όλα όσα αγαπάει κάποιος σε αυτό το συγκρότημα, θα τα βρει εδώ. Για να ακριβολογούμε βέβαια, όταν αναφερόμαστε σε μία γεμάτη ώρα μουσικής, που μοιράζεται σε 14 τραγούδια, δε γίνεται το επίπεδο και η ποιότητα να παραμένουν σταθερά σε υψηλά επίπεδα. Πάρτε παράδειγμα τα “The Alchemist” και “Fight”, που προσωπικά τα θεωρώ ανώτερα από τα “Secret Road” και “There's A Crime”, που όμως κι αυτά παρουσιάζουν ενδιαφέρον.
Νομίζω πως το “The Symbol Remains”, βγαλμένο από την παρέα του Long Island, θα ικανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό παλαιούς και νέους οπαδούς, ενώ όποιος ακροατής δώσει στο δίσκο τις ευκαιρίες του, θα μάθει καλά τις ρίζες της μουσικής μας. Υπόκλιση λοιπόν στο γερο-δίδυμο και σεβασμός.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος