“Υψηλά στάνταρ απόδοσης ακόμα και ντεφορμέ”
Το προηγούμενο άλμπουμ των Circus Maximus, το "Nine", όταν είχε κυκλοφορήσει πριν 4 χρόνια είχε δημιουργήσει ένα σχετικό θόρυβο, γιατί οι Νορβηγοί έδειξαν ότι κατάφεραν επιτέλους να σπάσουν και τα τελευταία στεγανά επιρροών και να παρουσιάσουν κάτι αποκλειστικά δικό τους. Όχι βέβαια πως τα 2 πρώτα ήταν αντιγραφές, αλλά όπως και να το κάνουμε είχαν ξεκινήσει σαν συγκρότημα διασκευών και αυτό φαινόταν για καιρό στον ήχο τους. Για να επανέλθουμε στο τώρα λοιπόν, το "Havok" είναι ηχητικά μια προέκταση του "Nine", αλλά σε αρκετά πιο βατό ύφος.
Όταν λέμε βατό ύφος πάντως, δεν εννοούμε πως μαλάκωσαν ή ότι έγιναν εντελώς εμπορικοί. Δεν υπάρχουν τραγούδια που φτιάχτηκαν για να παίζονται στο ραδιόφωνο. Απλά δεν είναι τόσο βαρύ όσο το προηγούμενο άλμπουμ. Αυτό βέβαια δε σημαίνει αυτόματα πως θυσιάστηκε η ποιότητα των συνθέσεων. Οι Circus Maximus έχουν τη δυνατότητα ατομικά και ομαδικά να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα που δε ξεπερνάει μεν το προκάτοχό του, παραμένει όμως συνθετικά σε πολύ υψηλά στάνταρ απόδοσης.
Υπάρχουν βέβαια στιγμές στις οποίες έχει προστεθεί αρκετό βάρος στις συνθέσεις, όπως στο ομώνυμο για παράδειγμα, ή το προηγούμενό του, το "Highest bitter". Ακόμα κι εκεί όμως, είναι εμφανής η επιρροή των πλήκτρων στις συνθέσεις, κάτι που εδώ υπάρχει σε μεγαλύτερες ποσότητες από τις προηγούμενες δουλειές τους, και μάλιστα σε σημεία οι συνθέσεις είναι βασισμένες πάνω τους. Ηχητικά βέβαια οι κιθάρες συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν, ενώ έχει γίνει και πολύ καλή δουλειά στο μπάσο, το οποίο αγκαλιάζει μαεστρικά τον ήχο και τις συνθέσεις, παραμένει όμως το γεγονός ότι είναι η πρώτη φορά που διακρίνεται τόσο πολύ εκτεταμένη χρήση των πλήκτρων.
Γενικότερα, ολόκληρος ο δίσκος κυμαίνεται από συνδυασμούς σκληρότητας και μελωδίας, power metal ψήγματα ανακατεμένα με jazz fusion, κιθαριστικές αρμονίες με rock groove, όλα αυτά επεξεργασμένα και δουλεμένα αρμονικά και συνδυασμένα με την υπέροχη μελωδική φωνή του Michael Eriksen, ο οποίος έχει την ικανότητα να προσθέτει βάθος στις συνθέσεις.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι Circus Maximus έχουν το ταλέντο ώστε να μην παρουσιάσουν ένα άλμπουμ κάτω από τα όρια των στάνταρ τους, τα οποία είναι πολύ μεγάλα, αλλά ταυτόχρονα δεν φτάνουν το αριστούργημα που είναι το "Nine". Ίσως κάποιοι τους κατηγορήσουν ότι η προσπάθειά τους είναι safe. Το θέμα όμως είναι ότι ακόμα και η safe απόδοση ενός τέτοιου συγκροτήματος είναι αρκετή για να τους βάλει στην elite του progressive ήχου.
Βαθμολογία: 82/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
