Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Απριλίου 2017
Τρίτο άλμπουμ για το sludge ντουέτο από το Ντένβερ, το οποίο κινείται αποκλειστικά στα underground καταφύγια της Αμερικής, καθώς πολλοί τους θεωρούν ένα τυπικό sludge/doom συγκρότημα. Με μια πιο λεπτομερή ανάλυση όμως θα διαπιστωθεί πως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.
Παρέα με αυτόν τον τυπικό sludge/doom σκελετό, υποβόσκουν πράγματα που δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά, παρ' όλο που βρίσκονται εκεί ξεκάθαρα. Παρ' όλα αυτά όμως, είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο που να ενισχύει το βασανιστικό αίσθημα της ακρόασης και να μη γίνονται αντιληπτές οι λεπτομέρειές του.
Πιο αναλυτικά, τα τρία μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια ακολουθούν αυτό το τυπικό, ρυπαρό και βρώμικο sludge/doom που γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με το είδος. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Στα άλλα τρία, σύντομα σε διάρκεια κομμάτια όμως, το σκηνικό αλλάζει δραματικά, σε σημείο παράνοιας, καθώς κυριαρχούν οι ακουστικές κιθάρες, επηρεασμένες από το bluegrass, αλλά και διάφορα άλλα στοιχεία της παραδοσιακής Αμερικάνικης μουσικής, δημιουργώντας μια εντελώς αλλόκοτη μετάβαση από το sludge στα blues και τούμπαλιν. Και εκεί ακριβώς είναι που παίζεται όλη η ουσία στο παιχνίδι τους με τις ατμόσφαιρες.
Μπορεί το ανακάτεμα να μην είναι ακριβώς ονειρικό ή άριστα συνδεδεμένο, η μετάβαση όμως από τα blues πίσω στο σκληρό sludge δε γίνεται απότομα, καθώς χρησιμοποιούν ακουστικές εισαγωγές στην αρχή των μεγάλων κομματιών που ακολουθούν μετά τα μικρά, ούτως ώστε να είναι πιο ομαλή και στιβαρή αυτή η μετάβαση πίσω στην 'κανονικότητα'. Και στη συνέχεια, χρησιμοποιούν κάποιες από τις επιρροές αυτές μέσα στα μεγάλα και βαριά κομμάτια. Λένε πως η λεπτομέρεια κάνει των πρωταθλητή. Στην προκειμένη περίπτωση, η λεπτομέρεια (που αναλύσαμε) τους χαρίζει την αποφυγή της μετριότητας και της επαναληψιμότητας
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος