DIZZINESS, LORD IMPALER & HELL POEMER – “Carved by the Winds Eternal” Review

dizziness

Μπορεί ακόμα να βρισκόμαστε στο δεύτερο μόλις μήνα του 2016, όμως φαίνεται ότι και φέτος θα είναι η χρονιά του Ελληνικού Black Metal. Θα έλεγε κανείς ότι η χρονιά του ήταν το 2015, που είδαμε κυκλοφορίες από συγκροτήματα όπως Varathron, Archemoron, Dizziness, Acherontas, Vigour και Lucifer's Child, όμως και το 2016 ξεκίνησε δυναμικά, με καινούργιες δουλειές από τους Rotting Christ και τους Primeval Mass, ενώ τους επόμενους δύο μήνες περιμένουμε νέες κυκλοφορίες από Kawir και Goetic Equivalent. Και μέσα σε όλα αυτά περιμένουμε και το split album “Carved by the Winds Eternal”, που περιέχει καινούργια κομμάτια από 3 δυνατά ονόματα της εγχώριας Black Metal σκηνής: τους Dizziness, τους Hell Poemer και τους Lord Impaler.

Το “Carved by the Winds Eternal” περιέχει 6 συνολικά τραγούδια, αφού κάθε μπάντα συμμετέχει με δύο δικές της συνθέσεις (οι Lord Impaler συμμετέχουν με ένα καινούργιο κομμάτι και μία διασκευή), ενώ η διάρκεια του άλμπουμ αποδεικνύεται χορταστική, αφού φτάνει στα 36 λεπτά. Αν μπορούμε να πούμε πως υπάρχει ένα κοινό σημείο στα τραγούδια των τριών συγκροτημάτων, είναι πως και τα έξι τραγούδια είναι εμπλουτισμένα με υπέροχα μελωδικά μέρη, με το ξύλο και τις τυπικές παγωμένες μελωδίες, που συναντώνται συνήθως στα Black Metal άλμπουμ, να μην έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτόν το δίσκο. Φυσικά, θα συναντήσουμε γρήγορα ξεσπάσματα, με άφθονα blast beats και γρήγορες παγωμένες κιθάρες σε όλα τα τραγούδια (με εξαίρεση το “My Dreams will Stay Frozen on the Mountains” των Hell Poemer), αλλά όλα αυτά δεν είναι εκείνα, για τα οποία θα θυμόμαστε αυτά τα τραγούδια.

Ας δούμε όμως τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά. Το “Goddess of the Moon”, των Dizziness, ξεκινάει επιθετικά και μέχρι τη μέση πάει σχεδόν συνεχόμενα με καταιγιστικούς ρυθμούς και blast beats. Μετά τη μέση, όμως, τα πράγματα αλλάζουν απότομα, οι ρυθμοί πέφτουν κατακόρυφα, και από εκεί και πέρα ακούγονται μόνο πανέμορφες καταθλιπτικές μελωδίες, οι οποίες φέρνουν σε Post-Rock και οι οποίες παντρεύονται υπέροχα με τα έντονα high-pitched φωνητικά και τις αγωνιώδεις κραυγές, δημιουργώντας έτσι μια ατμόσφαιρα που είναι ταυτόχρονα μελαγχολική και ζοφερή. Το δεύτερο τραγούδι των Αθηναίων, το “Αρπυίες”, μπορεί να μην είναι τόσο καταθλιπτικό ή τόσο γρήγορο όσο το προηγούμενο, έχει όμως τις μελαγχολικές στιγμές του, έχει και αυτό πολύ ωραίες μελωδίες ενώ ταυτόχρονα έχει και ένα πολύ ωραίο επικό χαρακτήρα, που καταφέρνει και διατηρείται έντονος ακόμα και στα μελωδικά περάσματα.

Στη συνέχεια, ακολουθούν οι Lord Impaler, των οποίων το, A Fire that Burns είναι μεν το πιο straightforward Black Metal κομμάτια του δίσκου, αλλά δεν στερείται καθόλου μελωδιών. Σε αυτή τη σύνθεση, οι καταιγιστικές up tempo στιγμές διαρκούν περισσότερο, απ’ ότι στα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου, και υπάρχουν αρκετές έντονες και βαριές στιγμές, που χαρίζουν στον ακροατή άφθονες ευκαιρίες για headbanging. Όμως οι Καστοριανοί, δεν παραλείπουν να βάζουν φρένο στις γρήγορες ταχύτητες, και να εισχωρούν απότομα σε μελωδικά και ατμοσφαιρικά μονοπάτια, διανθίζοντας τη μουσική τους με πολύ όμορφα μελαγχολικά περάσματα, ενώ σε ένα από αυτά τα ατμοσφαιρικά σαπίσματα θα ακουστούν και αργά, σχεδόν αφηγηματικά, φωνητικά. Όσον αφορά τη διασκευή, οι Lord Impaler επέλεξαν να αποδώσουν φόρο τιμής στους Bathory, διασκευάζοντας με πολύ ωραίο τρόπο το Call from the Grave,  μεγαλώνοντας τη διάρκεια κατά ένα λεπτό και καθιστώντας το πιο μελωδικό και λιγότερο σκοτεινό και απόκοσμο, όπως είναι το πρωτότυπο.

Από την άλλη, τα τραγούδια των Hell Poemer, “The Sacral Know of Hierophnat” και “My Dreams will Stay Frozen on the Mountains”, κινούνται σε πολύ πιο λυρικά μονοπάτια, καθώς εδώ οι μελωδίες έχουν ξεκάθαρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όπως ανέφερα πριν, στο My Dreams will Stay Frozen on the Mountains δεν έχουμε καθόλου up tempo ξεσπάσματα, ενώ σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του κομματιού υπάρχει συνοδεία πιάνου, το οποίο μαζί με τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, αλλά και τα μελωδικά, ατμοσφαιρικά σπασίματα, δίνουν στο τραγούδια μία σχετικά Gothic αισθητική. Το “The Sacral Know of Hierophant”, από την άλλη, αναμειγνύει το πιο ξεκάθαρο Black Metal με μια πιο λυρική διάθεση. Ξεκινά σκοτεινά και καταιγιστικά, με γρήγορες κιθάρες και τύμπανα, τα οποία συνοδεύονται με γρήγορε μελωδίες πλήκτρων, ενώ μετά τη μέση οι καταιγιστικοί ρυθμοί θα κοπάσουν και θα ακούσουμε περισσότερη μελωδία και μελαγχολία στη μουσική τους, αλλά κι ένα ωραίο τεχνικό σόλο.

Γενικά, το Carved by the Winds Eternal είναι ένας πάρα πολύ καλός split Black Metal δίσκος, από 3 εξαιρετικά ελληνικά συγκροτήματα, που καθένα από αυτά μας προσφέρει τη δικιά του αντίληψη και προσέγγιση προς αυτό το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Και παρόλο που έχουμε να κάνουμε με 3 διαφορετικές μπάντες, που κάλλιστα θα μπορούσαν να κάνουν το δίσκο να ακούγεται εντελώς ετερόκλητος, ωστόσο τα άφθονα μελωδικά μέρη, που συναντώνται σε όλα τα τραγούδια, μας δίνουν ένα σχετικά ομοιόμορφο αποτέλεσμα, το οποίο θα το ευχαριστηθεί ο ακροατής στο φουλ. 5 καλογραμμένες και συμπαγείς συνθέσεις (και μία διασκευή), που πλαισιώνονται από ωραίες παραγωγές και που κάνουν το Carved by the Winds Eternal να πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος της συλλογής σας.


Βαθμολογία 83/100

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος

Comments

No Comments Yet.

Leave a comment

You must be Logged in to post a comment.