Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Ιανουαρίου
Φανταστείτε για λίγο ένα μέρος στο οποίο σχεδόν κάθε βράδυ μπορείς να συναντήσεις καλούς φίλους, επί το πλείστον μουσικούς ή απλά λάτρεις της μουσικής. Πολλούς από αυτούς τους ξέρεις χρόνια και σας συνδέει μακρά φιλία, κάποιους άλλους σίγουρα κάπου τους έχεις “τρακάρει” στο παρελθόν καθώς οι φυσιογνωμίες τους σου είναι ιδιαίτερα γνώριμες. Το όλο θέμα ακούγεται σαν το τοπικό bar/στέκι της γειτονιάς ή της πόλης, σωστά; Και αν σας πω ότι αυτό το μέρος δεν είναι “εμπορικού” περιεχομένου μέρος/bar ή κερδοσκοπική επιχείρηση, παρά ένα στέκι ανθρώπων που αγαπάνε πάνω από όλα την μουσική τους; Ένα μέρος στη περιοχή της Θεσσαλονίκης, γνωστής ως “Λαδάδικα” και εκεί μέσα συμβαίνουν “μαγικά” πράγματα. Γιατί στο δικό μου μυαλό μόνο μαγικό μπορώ να περιγράψω ένα μέρος που μαζεύονται μουσικάρες για να χαλαρώσουν με καλή παρέα, τα ποτάκια τους και παράλληλα τα όργανα τους έτοιμα, στημένα για ατελείωτο jam, για την πάρτη τους, για την αγάπη τους πάνω από όλα. Τι συμβαίνει λοιπόν όταν μέσα σε αυτό το κλήμα του χαλαρού, ελεύθερου jam ξεπηδάν κομμάτια, συνθέσεις, με μόνο γνώμονα την χημεία και την αλληλεπίδραση μεταξύ μουσικών; Αν μπορούσαμε κάθε φορά να πατάμε rec στις ατελείωτες αυτές μουσικές περιπλανήσεις και να αποτυπώνουμε όλα αυτά τα διαμάντια που γεννιούνται τότε η μουσική μας θα ήταν κατά πολύ πλουσιότερη.
Μέσα από ένα τέτοιο μέρος γεννήθηκαν οι Downtown Association (εξ ου και το όνομα υποθέτω) και μας παρουσιάζουν την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά υπό τον τίτλο “City Guide” . “Και γιατί τονίζεις τόσο το background και δεν μπαίνεις απευθείας στο ψητό; “ θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος πολύ εύστοχα. Γιατί αγαπητέ φίλε αναγνώστη, σε μία εποχή που όλα είναι μετρημένα, κομμένα και ραμμένα, που η μουσική πλέον έχει γίνει μαθηματικός αλγόριθμος και γράφεται με νοοτροπία τριτοβάθμιας μαθηματικής εξίσωσης, υπάρχουν μπάντες και μουσικοί που ακολουθούν ακόμα το παλιό, ξεχασμένο τρόπο της ελευθερίας και της αυθόρμητης, από καρδιάς έκφρασης και το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές είναι εξαιρετικό. Μόνο έτσι θα μπορούσα να περιγράψω το Hard Rock των Downtown Association, εξαιρετικό και ελεύθερο. Ελεύθερο από “πρέπει”, ελεύθερο από περιορισμούς και εύκολες λύσεις. Εξαιρετικό συνθετικά, εξαίρετα αληθινό, εξαιρετικά μεστό και απλό που ξυπνάει όμως όλη αυτήν την αλητεία που κρύβεις καιρό μέσα σου, γιατί πλέον είναι “γραφική”.
Μέσα σε μόλις εννέα συνθέσεις αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η μπάντα δεν επέλεξε απλά από θέμα γούστου να εκφραστεί μέσα από Classic Hard Rock μονοπάτια. Τα riff, το attitude, η γενική αισθητική του album προδίδει ανθρώπους που ζουν την ζωή τους κάτω από αυτό το “κάτοπτρο”, καθώς όσο μελετημένος και αν είσαι αυτό το vibe δεν μπορείς να το κλέψεις ή να το αναπαραγάγεις επιτηδευμένα.
Το “City Guide” είναι ένας δίσκος γεμάτος Blues/Rock στιγμές, άλλοτε γεμάτες τσαμπουκά και ατόφια αλητεία, άλλοτε με ευδιάθετη διάθεση και σε κάποιες περιπτώσεις με ευαισθησία. Ο George Matikas (Shock Absorber – Forbidden Seed) όταν δεν σκαρφίζεται riff-αρες τσακίζει κόκαλα σολάροντας σαν να μην υπάρχει αύριο. Πίσω από τα τύμπανα βρίσκουμε έναν άνθρωπο που μετράει πολλές εργατοώρες και χιλιόμετρα σε αυτήν την μουσική και δεν είναι άλλος από τον Taso D (Prassein Aloga) ο οποίος βαστάει το groove στην πλάτη του στήνοντας εξαιρετικά περάσματα και δίνοντας τα μέγιστα στις δυναμικές των κομματιών. Σαν βάζει ο Ντούτσε την “στολή” του και την μπότα την διπλή του για να συναντήσει τον μπασιστικό καταιγισμό από slap-ιες του Nik Danielos, (Blue Flames – Forbidden Seed – Bend For Eleven) ο οποίος είναι απολαυστικότατος , τότε το αποτέλεσμα μόνο ως εκρηκτικό μπορώ να το περιγράψω. Ο καλύτερος τρόπος για να πλαισιώσεις ένα τέτοιο μουσικό team είναι με την χαρακτηριστική φωνή του Dean Mess (W.A.N.T.E.D) που πλέον αποτελεί μία από τις καλύτερες φωνές σε αυτό το είδος, κάνοντας την διαφορά αυτήν την φορά, δοκιμάζοντας μερικά “καινούργια” φωνητικά μονοπάτια και ηχοχρώματα που μπορώ να πω πως του ταιριάζουν ιδιαίτερα. Τρομερές συμμετοχές από Kosta Vreto (Wardrum) στο “Braindead” , Athan “Lyssa” Kazaki (Redrum) και Κώστα Ταλταμπάνη στο “Predictable Chaos” σε κιθάρα και μπάσο αντίστοιχα και δεύτερα φωνητικά από τον Alex Kidd στο “Media Dope”. Οι ηχογραφήσεις όπως και η εξαιρετική παραγωγή έγιναν στο Prassein Aloga Studio από τον Taso D και τον Kosta Vreto με τον δεύτερο να αναλαμβάνει και το mastering του album. Τι ακόμα χρειάζεται για να πεισθείς ότι εδώ μιλάμε για μάζωξη “τεράτων”;
Πρέπει να κλείσω όμως γιατί θα με “απολύσουν” στο τέλος. Κάντε μια μικρή χάρη στον εαυτό σας. Βάλτε ένα Jack Daniels (κατά προτίμηση) και πατήστε το play. Αυτή η απότομη αύξηση ενέργειας και η τσίτα που θα σας πιάσει (γιατί σας εγγυώμαι ότι θα σας πιάσει) λέγεται ατόφια Rock ψυχή.
Βαθμολογία: 82/100
Για το Rock Overdose
Κωνσταντίνος Μάρης
Comments
