Συντάκτης: Βαγγέλης Κατσής
Είναι γεγονός ότι το post-rock έχει αρχίσει να ανθεί για τα καλά στη χώρα μας, σε βαθμό που οι μπάντες θα αρχίσουν να ανταγωνίζονται σε αριθμό αυτές του stoner ήχου. Ως fan και των δυο ειδών, δε με χαλάει και καθόλου! Ανάμεσα σε πραγματικά πάρα πολλές αξιοσημείωτες μπάντες του είδους στη χώρα μας (αναφέρω ενδεικτικά we.lost.the.sky, Halocraft, Tuber, Mojave Sky, I am no hero) που ήδη έχουν σημαντικές κυκλοφορίες, έρχονται τέλη του Απρίλη οι Αθηναίοι Egoera να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους με τίτλο “Fortuna”. Υπάρχει καλύτερος τρόπος να γνωρίσει κανείς μια μπάντα από το να ακούσει την πρώτη τους δουλειά; Κατά τη γνώμη μου όχι, επομένως πάμε να δούμε τι μας φέρνει το “Fortuna”.
Λίγο-πολύ πιστεύω όλοι έχουν ακουστά συγκροτήματα παγκόσμιας φήμης του post-rock στερεώματος (π.χ. God Is An Astronaut, If These Trees Could Talk κ.α.), επομένως έχουν και μια ιδέα από τα στοιχεία που διαχωρίζουν το συγκεκριμένο είδος μουσικής από τα υπόλοιπα. Μερικά από τα πιο κυρίαρχα είναι η απουσία φωνητικών, οι έντονες και συναισθηματικά φορτισμένες μελωδίες και η έντονη χρήση reverb/delay. Η αλήθεια είναι ότι μερικούς μπορεί να τους κουράζει η απουσία φωνητικών και εκεί πιστεύω είναι το tricky σημείο για όλες τις μπάντες του είδους: να μη γίνονται κουραστικά τα τραγούδια τους. Εδώ ακριβώς βρίσκεται ο λόγος που το “Fortuna” των Egoera πρόκειται για ένα πραγματικά καλό ντεμπούτο και κατ’επέκταση, αξιοσημείωτο εγχώριο post-rock άλμπουμ. Σύμφωνοι, οι Egoera δεν επινοούν τον τροχό με το “Fortuna”. Ο ήχος τους και οι μελωδίες φέρνουν αρκετά σε If These Trees Could Talk αλλά ταυτόχρονα δεν τίθεται συζήτηση για «αντιγραφή» ή οτιδήποτε κακοπροαίρετα παρόμοιο. Αντιθέτως, πιστεύω ότι ο ήχος των Egoera, παρά τις εμφανείς επιρροές τους από γνωστές μπάντες του είδους, είναι αρκετά ξεχωριστός και διακριτός, κάτι που αποτελεί μεγάλη υπόθεση για το post-rock. Όπως έχω αναφέρει, υπάρχουν χιλιάδες μπάντες σε αυτό το είδος, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, επομένως είναι πραγματικά δύσκολο να φτιάξεις έναν ήχο που να ξεχωρίζει.
Στα του άλμπουμ τώρα, το “Fortuna” αποτελείται από επτά συνθέσεις και έχει συνολική διάρκεια λίγο παρακάτω από σαράντα λεπτά . Την αρχή κάνει το “Hiru”, μοναδικό single και βίντεο κλιπ για το άλμπουμ, που προϊδεάζει ιδανικά τον ακροατή για το τι πρόκειται να ακούσει στον υπόλοιπο δίσκο: γλυκές μελωδίες που εναλλάσονται με σκληρές κιθάρες, ντυμμένες με groovy μπασογραμμές και εκρηκτικά τύμπανα. Στο outro του κομματιού την παράσταση κλέβει το σαξόφωνο, του οποίου η χρήση ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Συνέχεια με το “Galilea”, τραγούδι που φωνάζει We Lost The Sea. Υπέροχο χτίσιμο σε ένα από το πιο ήπια κομμάτια του δίσκου. Τρίτο στη σειρά έρχεται το “Rojava”, τραγούδι με πολλά κοινά με το προηγούμενό του και που βρίσκουμε μια αλά Pelican γέφυρα κάπου στα μισά του, ένδειξη ότι οι Egoera είναι ικανοί να αγριέψουν αρκετά τη μουσική τους αν το επιθυμούν. Επόμενο τραγούδι το “Alyeska”, που ξεκινάει δυναμικά για να ρίξει αρκετά τους τόνους στην πορεία με τη χρήση βιολιού. Το “Alyeska” ήταν το μόνο τραγούδι που κάπως με κούρασε η μελωδία και μου φάνηκε ελαφρώς επαναλαμβανόμενο, αλλά ήρθε αμέσως μετά το ομώνυμο του άλμπουμ και τα σάρωσε όλα. Το “Fortuna” κατά τη γνώμη μου είναι μακράν η κορυφαία σύνθεση του δίσκου αφού τα έχει όλα: μελωδική και ατμοσφαιρική εισαγωγή, εξαιρετικό build-up, μια μπασογραμμή που δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη και σωστές δυναμικές στα τύμπανα, με το διπέταλο να ταιριάζει απόλυτα στα σημεία που χρησιμοποιήθηκε χωρίς να γίνεται κατάχρηση , οι γέφυρες είναι άψογα τοποθετημένες και εν ολίγοις: well done Egoera! Φτάνοντας προς το τέλος του “Fortuna”, βρίσκεται το “Aftermath”, κομμάτι που μπαίνει «γκαζωμένο» μετά το “Fortuna” και είναι ίσως το πιο «metal» του δίσκου. Στο κλείσιμο του άλμπουμ βρίσκουμε το “Steppe”, το οποίο αρχικά δίνει την εντύπωση ότι οδεύουμε προς ένα γαλήνιο και ατμοσφαιρικό φινάλε, μόνο και μόνο για να μας διαψεύσει στο outro.
Οι Egoera μετά από το demo του 2014 έρχονται (επιτέλους!) με full-length δίσκο να ταράξουν τα νερά της εγχώριας post-rock σκηνής. Το “Fortuna” αποτελεί έναν παραπάνω από αξιοσημείωτο δίσκο και θέτει από νωρίς ψηλά τον πήχη για το τρίο από την Αθήνα. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά και πειραματισμού και είμαι πολύ περιέργος να ακούσω την επόμενη δουλειά των Egoera. Μέχρι τότε, θα αρκεστούμε όλοι στο “Fortuna”, το οποίο κυκλοφορεί στις 30 Απριλίου 2020 σε CD αλλά και ψηφιακά.
Βαθμολογία: 74/100
Για το Rock Overdose,
Βαγγέλης Κατσής
Comments
