Συντάκτης: Άννα - Μαρία Κέκια
Οι Αθηναίοι Empty Frame έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στην εναλλακτική rock μουσική σκηνή με διάφορους τρόπους μέσα στα 20 χρόνια της πετυχημένης πορείας τους.
Η μουσική τους δεν επιδέχεται εύκολα κατηγοριοποίηση και δεν χρειάζεται, αφού η συνθετική τους έμπνευση διαθέτει μια ποικιλία ήχων και επιρροών που δεν συναντάται συχνά. Πόσο μάλλον σε μια τόση πετυχημένη εκδοχή.
Κινούνται σε ένα φάσμα πρωτότυπα εναλλακτικού progressive rock με στοιχεία κλασσικής μουσικής και όχι μόνο. Με τρία προσωπικά άλμπουμ και δύο soundtrack (της τηλεοπτικής σειράς «Heroines» και της χορευτικής παράστασης «Hands») στο ενεργητικό τους, καθώς και πολλές αξιοσημείωτες live εμφανίσεις, έχουν αποδείξει και εδραιώσει την αξία τους στον χώρο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Τελευταία τους κυκλοφορία ήταν το άλμπουμ «Who Wants to Ride the Horse» του 2018, με το οποίο απέσπασαν για άλλη μια φορά εγκωμιαστικές κριτικές διατηρώντας αναλλοίωτες τις θετικές εντυπώσεις του κοινού.
Στο 2024 πλέον, έξι χρόνια αργότερα, μας προλογίζουν τον νέο και τέταρτο δίσκο τους «Underdogs» ως την έναρξη μιας νέας εποχής με τα πιο κιθαριστικά, heavy/post στοιχεία να παίρνουν το «πάνω χέρι» στις συνθέσεις. Η κυκλοφορία της νέας αυτής δουλειάς των Empty Frame αναμένεται την 1η Μαρτίου από την Coma Records.
Ο δίσκος ξεκινάει με το καταπληκτικό single που ήδη έχουμε ακούσει, “Come Undone”, σε μια σκοτεινή και νοσταλγική ατμόσφαιρα, στην οποία πράγματι πρωταγωνιστούν τα κιθαριστικά μέρη με υπέροχες εναλλαγές και σαγηνευτικό groove. Ο στίχος λιτός και γεμάτος νόημα εμφανίζεται στην αρχή της 5λεπτης αυτής σύνθεσης αφήνοντας στην υπόλοιπη διάρκεια τον ακροατή να βυθιστεί στην μουσική ατμόσφαιρα του νοήματός του.
Το «Ghost Town» μπαίνει με πολύ πιο δυναμικό post rock ρυθμό, περισσότερο στίχο και με τα υπέροχα γεμίσματα του τσέλου να του δίνουν έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Γοητευτικά άρτιο και με μια goth/doom αισθητική το “High Plains” ξεχειλίζει από λυρισμό, νόημα, μελωδία και συνθετική καλλιτεχνία. «Soon we became what we're destined to be, boundless neighbours / hauling our carcasses out in the streets, Life's own servants». Ονειρικό κομμάτι μέσα στην νταρκίλα του, επίκαιρο και ταυτόχρονα σαν να έχει βγει από μια άλλη εποχή, είναι από τα πιο ξεχωριστά του δίσκου.
Το “The Rider” που ακολουθεί παίζει μεταξύ γρήγορων riffs και slow ρυθμικών και μελωδικών μερών, ενώ στο δεύτερο μισό του προσφέρει και ένα δυναμικό και μελαγχολικό σόλο με κιθάρες, βιολιά και drums σε μια εκρηκτική πανδαισία. Οι στίχοι του πιο κοφτοί με επιλεγμένες λέξεις, που η καθεμία κρύβει μια δική της αφήγηση, συγκεκριμένη και αφηρημένη ταυτόχρονα με διάφορες πιθανές νοηματικές αποδόσεις.
Με μια a capella εισαγωγή το “Sing Along” μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μια ερωτική, μελαγχολική post rock μπαλάντα. Άλλο ένα αρμονικό ντουέτο με τα φωνητικά των Παναγιώτη Φέτση και Καίτης Πάντζαρη. Τα ορχηστρικά του μέρη είναι ποίηση. Υπέροχα τεχνικά, γεμάτα συναίσθημα και σαγηνευτικές μελωδίες και μια ατμόσφαιρα που όσο σε φορτίζει τόσο σε ικανοποιεί και ευχάριστα. 7 λεπτά ταξίδι σε ευαίσθητες πτυχές ενός ψυχισμού που παλεύει να εκφραστεί για να λυτρωθεί από την δίνη του. Ένας ηχητικός συνδυασμός που οι Empty Frame πετυχαίνουν πολύ καλά.
Το “Darker Than Blue” έχει πιο έντονο ρυθμικό ήχο και πιο συμβατική διάρκεια, αρκετή ωστόσο για να σου μεταφέρει την ψυχολογία του. Ο στίχος «My soul darker than blue - Hold on, cause freedom is long overdue» συνοψίζει όλο το θεματικό νόημα του κομματιού, που αποδίδεται με την ανάλογη μελωδία.
Ξεκινώντας το επόμενο «A Tribe of Shadows» τα κιθαριστικά του στοιχεία με παραπέμπουν αυθόρμητα σε πένθιμες καμπάνες. Δεν ξέρω αν εγώ έχω το πρόβλημα, αλλά αν είναι όντως στοιχείο της έμπνευσης, ταιριάζουν καταπληκτικά με το νόημα και την ατμόσφαιρα του κομματιού. Διάχυτη doom αισθητική στα riffs με δυναμικές κορυφώσεις. Σχεδόν περίμενα να ακούσω και υπόκωφα φωνητικά ουρλιαχτά κάπου στο background.
Το ομότιτλο του δίσκου «Underdogs» σε ένα ψυχεδελικό prog rock vibe αποδίδει και το γενικότερο concept της νέας κυκλοφορίας των Empty Frame. Όπως αναφέρουν και οι ίδιοι «Underdogs είναι όλα εκείνα τα άτομα που έχουν υποστεί καταπίεση, διακρίσεις, βία, έχουν αντιμετωπίσει τα αδιέξοδά τους, ξυπνούν, αναπνέουν και εξεγείρονται. Underdogs όμως είναι μια λέξη που ταιριάζει και για τους Empty Frame που μετά από είκοσι σχεδόν χρόνια συνεχίζουν την πορεία τους δημιουργώντας παρά τις αντιξοότητες, τις απώλειες και τις προσωπικές σκοτεινές στιγμές.»
Ο δίσκος κλείνει με το υπέροχο ορχηστρικό κομμάτι “Mountain Cloud”, ένα πάντρεμα κλασσικής μουσικής με βαρύ, σκοτεινό post rock στοιχείο. Δεν έχω σχόλια.
Δεν θα διστάσω να χαρακτηρίσω αυτόν τον δίσκο ως αριστούργημα. Στο σύνολο του είναι εμφανές πως η έμπνευση των Empty Frame έχει πάρει μια πιο dark ψυχεδελική πορεία. Οι μελωδίες πάντα πλούσιες σε στοιχεία και επιδραστικές έχουν μια διάχυτη μελαγχολία, έναν βαρύ συναισθηματισμό. Λυρισμός, έντονη ατμοσφαιρικότητα, βαθιά νοηματικός στίχος και αρμονικά φωνητικά χτίζουν τις νέες μοναδικές συνθέσεις.
Επηρεασμένοι ως συνήθως από την κοινωνική καθημερινότητα, τα προβλήματα και τις υπαρξιακές ανησυχίες της εποχής μας, οι Empty Frame μελοποιούν την δική τους οπτική των πραγμάτων με μια μοναδική δεξιοτεχνία. Ένας πραγματικά αξιόλογος δίσκος, που αξίζει όχι μόνο να ακούσετε, αλλά και να «μπείτε» νοηματικά σε αυτόν, να του δώσετε τον χρόνο που χρειάζεται να σας μεταφέρει το ιδιαίτερο vibe της έμπνευσής του.
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Άννα-Μαρία Κέκια
Empty Frame - “Underdogs”
01/03/2024
Coma Records
Comments
