“Riskless”
Τρίτο άλμπουμ για τους Αμερικανούς Fallujah από το Bay Area, ενάμιση χρόνο μετά το προηγούμενο άλμπουμ τους, που τους έβαλε στο χάρτη του τεχνικού/progressive death metal. Και ο λόγος που έγινε αυτό είναι διότι παρουσίασαν μια φρέσκια προσέγγιση του ήχου, εστιάζοντας περισσότερο στη δημιουργία ατμόσφαιρας στις συνθέσεις. Το αυτό ισχύει και σε αυτό το άλμπουμ.
Από το προηγούμενο άλμπουμ είχαν φτιάξει ήδη έναν ήχο αναγνωρίσιμο που τους χαρακτηρίζει. Μέσα στον κυκεώνα εναλλαγής ρυθμών, blastbeats και ταχύτητας, διακρίνονται στο παρασκήνιο οι ατμοσφαιρικές μελωδίες που δημιουργούν εναλλάξ οι κιθαρίστες. Αυτές ενίοτε συνοδεύονται από αρκετά ambient σημεία που διαρκούν ελάχιστα, αλλά είναι ικανά να αλλάξουν το mood της σύνθεσης. Σε αυτό εδώ το άλμπουμ οι συνθέσεις δε διαφέρουν πολύ από το προηγούμενο, εκτός από ορισμένες πινελιές, όπως για παράδειγμα η συμμετοχή της αιθέριας φωνής της Tori Letzler σε δύο κομμάτια του δίσκου, η οποία προσθέτει βάθος και ακόμα περισσότερη ατμόσφαιρα.
Εκεί όμως που διακρίνεται ξεκάθαρη διαφορά, είναι τα δύο instrumental του δίσκου. Ενώ όλος ο υπόλοιπος δίσκος είναι χαρακτηριστικός και αναγνωρίσιμος και δεν έχει πειραματισμούς, τα δύο instrumental περιλαμβάνουν όλους μαζί τους πειραματισμούς που θα μπορούσαν να απλώσουν στα υπόλοιπα κομμάτια. Κι αν το "Fidelio" διαρκεί μόλις δύο λεπτά και ο ambient χαρακτήρας του ξεκουράζει το αυτί και δημιουργεί μια καλοδεχούμενη επανάπαυση, το "Les Silences" είναι ένας πεντάλεπτος ambient trance πειραματισμός που ακούγεται τελείως περιττός και παράταιρος με τα υπόλοιπα κομμάτια. Αν είχε κοπεί σε κομματάκια και είχε μοιραστεί ισόμορφα στα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου, θα ήταν πολύ πιο ευχάριστο στο άκουσμα.
Ενώ λοιπόν πρόκειται για μια πολύ καλή δουλειά, ταυτόχρονα πρόκειται για μια safe δουλειά, με τα χαρακτηριστικά στοιχεία του συγκροτήματος να επαναλαμβάνονται συνεχώς. Και μπορεί σε κάποιες πολύ καλές συνθέσεις αυτό να μην αποτελεί πρόβλημα, στα λιγότερο εντυπωσιακά τραγούδια όμως κουράζει με την επαναληψημότητά του. Το επίπεδο παραμένει εντυπωσιακό, οι ατμόσφαιρες έχουν σφηνωθεί με απόλυτη μαστοριά πάνω στις συνθέσεις, όμως τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα και η έλλειψη συνθετικών κορυφών αφαιρούν βαθμούς από το αποτέλεσμα. Πρόκειται, πάντως, για ένα δίσκο που θα ευχαριστηθούν οι φίλοι του συγκροτήματος, όπως και οι οπαδοί του τεχνικού death metal.
Βαθμολογία: 71/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
