Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Δεκεμβρίου 2016
Ο Βασιλιάς επέστρεψε στο θρόνο του.
Αυτά είναι τα πρώτα λόγια που μου έρχονται για την κριτική του νέου άλμπουμ των Firewind, αφενός γιατί επέστρεψαν στον γνώριμο ήχο των πρώτων 2 άλμπουμ (θεματολογικά και μουσικά) και αφετέρου γιατί έγραψαν το καλύτερο άλμπουμ στην ιστορία τους!
ΕΔΩ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟ HEAVY METAL, εμπνευσμένο, παιγμένο άρτια και με τέλεια παραγωγή! Ξεχάστε ότι ξέρατε από τους Firewind των τελευταίων 2 τουλάχιστον άλμπουμ. Το μόνο κοινό που θα βρείτε στο “Immortals” είναι οι solάρες του Gus G. Είχα πάρει ήδη μια γεύση πριν λίγο καιρό από το άλμπουμ αλλά δεν ήξερα ότι είχε και άλλους κρυμμένους άσσους... Πάμε, όμως, να πάρουμε τα κομμάτια από την αρχή...
l. "Ηands Of Time" Το πρώτο κομμάτι του δίσκου, το οποίο έχει ήδη κυκλοφορήσει και το έχετε ήδη ακούσει όλοι, οπότε είναι περιττό να γράψω πολλά. Ένα κομμάτι που μας θυμίζει το παλιό καλό power metal εποχής '90s, με πολύ ωραίο ρεφρέν και μελωδίες... Μπορώ να πω πως είναι το outsider του δίσκου, μιας και δεν έχει πολύ σχέση με το τι πρόκειται να επακολουθήσει στα υπόλοιπα 9 κομμάτια...
2. "We Defy" ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ! Οργισμένο, γρήγορο, αμερικάνικο heavy metal! Μου θύμισε αρκετά Βurning Earth σε πολλά σημεία, και αυτό φυσικά δε μπορεί παρά να θεωρηθεί μόνο ως πολύ καλό σαν στοιχείο...
3. "Οde To Leonidas" Ωδή στον Λεωνίδα... Δεν είναι τόσο καλό όσο ακούγεται... Είναι ΕΠΟΣ! Η αφήγηση στην αρχή είναι ανατριχιαστική και οδηγεί σε μια riff-άρα που απλά σε απογειώνει! Ο Gus ζωγραφίζει για άλλη μια φορά στα solo και ο Bob δίνει απλά ρεσιτάλ, συμπληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την κλασική τους μονομαχία!
4. "Βack On The Throne" ΕΔΩ έχουμε τον απόλυτο heavy metal ύμνο για το 2017 (μιας που τότε κυκλοφορεί το άλμπουμ) Δεν έχεις ιδέα τι πρόκειται να σε χτυπήσει, φίλε μου, εδώ! THUNDERSTRUCK, που λέγανε και οι Αυστραλοί (όχι, δεν έχει καμία σχέση το κομμάτι με το στυλ των AC/DC)! Ο Βοb κάνει το intro, το οποίο είναι επικών διαστάσεων, για να δώσει την σκυτάλη στον Gus, o οποίος απλά σε απογειώνει για ακόμη μια φορά με την riff-άρα που εμπνεύστηκε. Με έχει ήδη πιάσει ένα χαμόγελο ευχαρίστησης, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να φύγει! Θα μπορούσε να ήταν σίγουρα το νέο κομμάτι του Ozzy ή κάποιου άλλου 'μεταλλικού' δεινοσαύρου! ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ! ΜΠΡΑΒΟ! 1000 ΜΠΡΑΒΟ! Αυτό το κομμάτι ήρθε για να μείνει σίγουρα και έχει να πονέσει πολλούς σβέρκους...
5. "Live And Die By The Sword" Εδώ έχουμε το 2ο ΕΠΟΣ μέσα στο δίσκο... Οι Randy Rhoads, Phil Lynnot και Gary Moore κοιτάζουν προς το "παιδί" τους, χαμογελώντας περήφανοι για το κομμάτι που έγραψε όσο αυτοί είναι μακριά... Το κομμάτι ξεκινάει με ένα μαγευτικό intro, που σου φέρνει στο μυαλό το "Diary Of A Madman" και συνεχίζει με κλασικό heavy metal. Στο 4ο λεπτό ξεκινάει μια ιρλανδική μελωδία που σε κάνει να σηκωθείς να χορέψεις αλλά, πριν καν προλάβεις να το κάνεις, οι δι-sol-ίες του Gus σε αναγκάζουν να πιάσεις την air guitar και να χτυπιέσαι μέχρι τελικής πτώσεως. Το solo σε αυτό το κομμάτι πιστεύω πως είναι άνετα μέσα στην δεκάδα των καλύτερων του.
6. "Wars Of The Ages" Άψογο '80s heavy metal κομμάτι, με πολύ ωραία πλήκτρα από τον μετρ του είδους, Bob! Το κομμάτι μιλάει για την μάχη της Σαλαμίνας και η ερμηνεία του Henning είναι απλά εκπληκτική!
7. "Lady Of 1000 Sorrows" Το "ήρεμο" κομμάτι του δίσκου. Δε θα το έλεγα μπαλάντα, γιατί ο όρος είναι παρεξηγημένος με καψουροτράγουδα... Ταξιδιάρικο, εμπνευσμένο, με blues περάσματα και πολλή λυρικότητα!!!
8. "Ιmmortals" Εδώ δε χαρίζουν κάστανα... Το μόνο ορχηστρικό κομμάτι του δίσκου, με την μια στο ζουμί... Μου θύμισε "Fire And The Fury" και "Fest Of The Savages" από Burning Earth και Forged By Fire, αντίστοιχα.
9.Warriors and Saints ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ! Εκπληκτικές μελωδίες και στακάτες κιθάρες με εκπληκτικό ρεφραίν. Ο Jo Nunez εδώ βάζει στοίχημα με τον εαυτό του για το πόσο γρήγορα μπορεί να παίξει. Αλλιώς, δεν εξηγείται το αδυσώπητο χτύπημα στα τύμπανα... ΑΞΙΟΣ!
10. "Rise From The Ashes" Το τελευταίο κομμάτι, το οποίο κλείνει το BEST OF που ακούει στο όνομα “Immortals”! Ηeavy metal στα καλύτερα του! Πολύ ωραίο riff και εδώ, με έξυπνα μοντέρνα περάσματα και μελωδίες που τις τραγουδάς ανετώτατα!
Η θεματολογία του δίσκου αναφέρεται σε ιστορικές μάχες της Ελλάδας, όπως αυτές της Σαλαμίνας και των Θερμοπυλών! O Henning Basse δίνει ρέστα στα φωνητικά, βγάζοντας ασπροπρόσωπους τους Firewind για την επιλογή τους ως τον νέο τους τραγουδιστή! Η παραγωγή, η οποία έγινε από τον Dennis Ward (Unisonic, Pink Cream 69, Krokus) και τον Gus G, αν και μοντέρνα, είναι πολύ "ζεστή", αποδίδοντας όπως πρέπει τον ήχο που πρέπει να φτάνει στα αυτιά του ακροατή και όχι digitalia/ψυχρή, όπως συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα γκρουπ. Ο Gus G, σε μεγάλη έμπνευση, έχει γράψει από τα πιο κορυφαία riff στη μέχρι στιγμής καριέρα του. Ο Bob Katsionis, όπως πάντα δεξιοτέχνης, δίνει μαθήματα πλήκτρων και ο Jo Nunez οπλοπολυβόλο!
Το “Immortals” θα ενθουσιάσει όλους τους οπαδούς της Heavy Metal, μιας και είναι ένα καθαρά guitar-driven album με κορυφαίες συνθέσεις που δε χρειάζονται ορχήστρες και λοιπά "τρικ" για να τις στηρίξουν. Άργησαν να επιστρέψουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα τους δικαιώνει πανηγυρικά, επιβεβαιώνοντας τη φράση πως το καλό πράγμα αργεί να γίνει...
Εύγε!!!
Βαθμολογία: 100 / 100 και ακόμα παραπάνω!
Για το Rock Overdose,
Ζήσης Πετκανάς
Comments
