Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2017
Χρόνος: 14 Απριλίου 2017
Ώρα: 21:00
Τοποθεσία: Restaurant / Bistro / Brasserie / Molecular Gastronomy “Ο Γδάρτης”
-Μωράκι μου πολύ ωραίο αυτό το μαγαζί. Μπράβο για την επιλογή σου!
-Ναι, πες το στην τσέπη μου αυτό που κλαίει..
-Τι είπες;
-Λέω, 5 χρόνια μαζί. 5 ευτυχισμένα χρόνια. Και τι καλύτερο από το να το γιορτάσουμε σε ένα καλό εστιατόριο και με ένα σπέσιαλ δώρο.
-Αχ, μου πήρες δώρο;
-Φυσικά! Και τι δώρο… Ορίστε.
-Τι…. είναι αυτό;
-Το νέο CD των Hellripper. Σήμερα κυκλοφόρησε. Καλά μιλάμε για δισκάρα.
-Τι λες; Ποιοι είναι αυτοί;
-Hellripper μωρό μου. Σκωτσέζικο συγκρότημα. Ιδρύθηκε το 2014 από τον James McBain, ο οποίος χειρίζεται και όλα τα όργανα. Μετά από ένα EP, το “Manifestation of Evil”, και άλλα 3 split albums, με τους Batsheva, τους Acid Cross και Kriegg, και τους Fetid Zombie, κυκλοφόρησε το πρώτο του ολοκληρωμένο δίσκο.
-Δεν καταλαβαίνω… Ποιοι είναι όλοι αυτοί;
-Έλα ρε μωρό μου. Αφού συνέχεια σου μιλάω για αυτά. Πολύ που προσέχεις… Τέλος πάντων. Σε αυτή τη δισκάρα που κρατάς τώρα γίνεται χαμός. 8 εκρηκτικά τραγούδια, με καταιγιστικές ταχύτητες δίχως σταματημό, που κοπανάνε τον ακροατή δίχως το παραμικρό ίχνος ελέους. 8 thrash τραγούδια με τις κιθάρες να γαζώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους, με δολοφονικά riffs, και τα δαιμονιώδη τύμπανα να αποτελειώνουν οτιδήποτε έχει μείνει όρθιο. Όμως, ο McBain δεν παίζει μονάχα Thrash, αλλά βάζει στη μουσική του και στοιχεία Black, όπως είναι τα φωνητικά, οι παγωμένες μελωδίες, αλλά και μια δόση σκοτεινιάς στην ατμόσφαιρα, στοιχεία Rock, αλλά και πολύ groove, σε βαθμό που θα μπορούσαμε να μιλάμε και για Black / Thrash ‘N’ Roll. Αυτό, βέβαια, δυσκολεύει τον ακροατή, καθώς δεν ξέρει αν θα πρέπει να χτυπηθεί δίχως τελειωμό ή να κουνήσει το κορμί του.
-Καλά βρε γελοίε, κλείνουμε 5 χρόνια σχέσης κι εσύ μου πήρες δώρο CD; Και μάλιστα CD με τις βλακείες που ακούς εσύ. Δεν το πιστεύω…
-Ρε μιλάμε για γαμάτο δίσκο. Εντάξει, δεν είναι κάτι που δεν έχει ξανακουστεί ποτέ πριν, ούτε κάτι που θα επαναπροσδιορίσει το είδος του Thrash ή του Black. Είναι όμως ένας δίσκος με ωραία, δυνατή παραγωγή και 8 κομμάτια, που μπορεί να διαρκούν μονάχα 26 λεπτά, όμως θα κάνουν τον ακροατή να διασκεδάσει στο έπακρο και να βάλει το δίσκο να παίξει ξανά και ξανά. Και αυτό είναι κάτι το πολύ σημαντικό.
-Λοιπόν, μωρό μου πάρε το CD και βάλτο εκεί που ξέρεις. Εγώ φεύγω και θα δούμε αν θα υπάρξει επέτειος έξι χρόνων!
-Μα… Έφυγε… Τουλάχιστον μου έμεινε το CD. Πάω σπίτι να το ακούσω. Γκαρσόν λογαριασμό…. Τι εννοείς 25 ευρώ για δυο ποτήρια κρασί και δύο νερά…;;;;;
Βαθμολογία 85/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
