“Horrordrone”
Τέταρτος δίσκος για το Φινλανδικό drone/doom κουαρτέτο των Horse Latitude, σε ένα είδος μουσικής που είτε το λατρεύεις είτε δεν το παλεύεις. Αν είστε από αυτούς που δεν το παλεύετε αλλάξτε παράθυρο στο browser γιατί πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα του drone/doom ήχου, με μία ανεπαίσθητη black αισθητική.
Δεν έχουν την avantgarde νοοτροπία των SunnO))), αλλά η χρησιμοποίηση δύο μπάσων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία των κιθάρων, το καθιστούν αυτόματα ιδιαίτερο, κι ας έχουν υπάρξει κι άλλα τέτοια πειράματα στο παρελθόν και σε διαφορετικά είδη. Η έλλειψη των riff σε συνδυασμό με τις αργές ταχύτητες δημιουργεί μια εφιαλτική ατμόσφαιρα, κλειστοφοβική σε σημεία. Τα θορυβώδη ηχοτόπια που δημιουργούνται είναι ικανά να εξαντλήσουν οποιονδήποτε ακροατή με την τεράστια διάρκειά τους να μη βοηθάει επίσης σε αυτό. Το εναρκτήριο κομμάτι για παράδειγμα αγγίζει τα 20 λεπτά.
Οι γδούποι του μπάσου συνδυάζονται συνεχώς με απόκοσμους ήχους που δημιουργούνται από τα effects και τα keyboards, τα οποία είναι ξεκάθαρα επηρεασμένα από τα 70's. Πολλές φορές τα μπάσα ακούγονται σαν να δίνουν μάχη μεταξύ τους για την κυριαρχία του ήχου. Οι ρυθμοί είναι σταθεροί, τα κατά βάση black φωνητικά δίνουν ακόμα μεγαλύτερη ένταση στην ατμόσφαιρα και οι ελάχιστες χαλαρωτικές στιγμές ακολουθούνται από δυνατότερα συναισθηματικά ξεσπάσματα. Ειδικά τα ambient σημεία, που άλλοτε διαρκούν ελάχιστα, άλλοτε όσο όλο το κομμάτι, δημιουργούν ένα αίσθημα κενού δημιουργώντας παράξενες εικόνες στο μυαλό.
Πάντως, από τη στιγμή που το drone βασίζεται στη δύναμη της παραφωνίας, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρόκειται για ένα αρκετά αφιλόξενο και ιδιαίτερα μη αγαπητό είδος.
Αυτή η δισκοκριτική λοιπόν, απευθύνεται ξεκάθαρα σε όσους ασχολούνται ενεργά με αυτό το είδος ή το συγκρότημα. Οπότε συνοψίζοντας, πρόκειται για ένα άλμπουμ που δεν θα αλλάξει την ιστορία, αλλά οι ατμόσφαιρες που έχουν δημιουργηθεί από όλες τις παραμέτρους θα προσελκύσουν και θα μαγνητίσουν πολύ κόσμο. Άξιο αναφοράς και ακούσματος, από αυτούς που αντέχουν βέβαια.
Βαθμολογία: 66/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
