“Και το μέτρημα συνεχίζεται”
Φέρτε μου τον πιο φανατικό οπαδό των Karma To Burn, να του βάλω ένα οποιοδήποτε κομμάτι τους και μετά να τον ρωτήσω να μου πει τον τίτλο. Θα το βρει άραγε το νούμερο? Πολύ αμφιβάλω. Και Μαύρος Μάγος να είσαι δε το πετυχαίνεις με την καμία.
Μου έκανε εντύπωση που το συγκεκριμένο ΕΡ ήταν διαθέσιμο και ο αρχισυντάκτης, σαν γρήγορο πιστόλι, μου το έδωσε με τη μία. Αντί για πλήρη δίσκο θα τη βγάλουμε με ΕΡ. “Mountain Czar”, λοιπόν, ο μικρός διάδοχος του “Arch Stanton”. Το οποίο ήταν μέτριο, κυρίως διότι οι Karma To Burn ίσως πιάσανε ταβάνι το 2011 με το “V”.
Στα του ΕΡ τώρα, από το εξώφυλλο και τα χρώματά του καταλαβαίνεις ότι όλα τα κλισέ του trio είναι εδώ. Και ο ήχος, ο πιο stoner ήχος τους. Βαρύς, μα και σχετικά καθαρός. Όσον αφορά τους τίτλους των κομματιών, μια απ’ τα ίδια. “Sixty-Two”, “Sixty-One”, “Sixty”, “Sixty-Three” και “Uccidendo Un Sogno”. Το τελευταίο μάλιστα, είναι το μοναδικό με (γυναικεία παρακαλώ) φωνητικά. Εδώ, οι Karma To Burn κάνουν ένα βήμα μπροστά. Δε το είχαν ξαναδοκιμάσει στο παρελθόν και τους βγήκε μια χαρά.
Στα υπόλοιπα, οι μελωδίες, οι μπασογραμμές και τα τύμπανα είναι στο 100%, πλήρως αντιπροσωπευτικά και όπως τα θέλει ο μέσος ακροατής τους. Ξεχωρίζει το “Sixty”, καθώς είναι το πιο ρυθμικό και χορευτικό, κάτι σαν hit θα λέγαμε για το “Mountain Czar”. Στο δε “Sixty-Three” έχουμε και sample του Tuco.
Συνθετικά και εκτελεστικά, για να συνοψίσουμε, έχουμε ένα ΕΡ που δε θα αφήσει ανικανοποίητο κανέναν. Οι Αμερικάνοι δεν ξεχείλωσαν τις ιδέες τους, αλλά τις άφησαν να αναπνεύσουν και έτσι έχουμε μια λογική διάρκεια στα τραγούδια. Η ενσωμάτωσή τους στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας μπορεί εύκολα να γίνει και σίγουρα ο κόσμος θα γουστάρει. Τους περιμένουμε σε κάνα καταγώγι πάλι, αλλά όχι με 70 λεπτά διάρκεια συναυλίας.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
