Ημερομηνία δημοσίευσης: 15 Φεβρουαρίου 2018
Είναι κάτι δίσκοι, όπως το “Daimono Philia” των Φινλανδών Lord of Pagathorn, που σε βάζουν σε δίλημμα. Από τη μια, μπορείς να αρχίσεις να γράφεις για το ποια συγκροτήματα αντιγράφουν και για το αν η κυκλοφορία αυτή αποτελεί καινοτομία για το μουσικό της είδος – και, κατά συνέπεια, να την κατακρίνεις επειδή δεν είναι. Κάνοντας κάτι τέτοιο, θα ήσουν σίγουρα λογικός. Όχι απαραίτητα και δίκαιος.
Από την άλλη, οι Lord of Pagathorn, με αυτήν τους την κυκλοφορία, δεν ισχυρίζονται ότι ανοίγουν νέους δρόμους στο black metal. Δεν αναγγέλλουν στον κόσμο ότι φέρνουν ένα νέο “Transilvanian Hunger”, ή ότι ακούγοντας το “Daimono Philia” θα νιώσετε όπως όταν βάζατε στα κρυφά το “Tol Cormpt Norz Norz Norz” στο σπίτι, αγωνιώντας μην και δει το εξώφυλλο ο πατέρας σας και αρχίσει να σταυροκοπιέται. Πλέον, οι δικοί σας έχουν συνηθίσει τα (τουλάχιστον μυστήρια γι’ αυτούς) μουσικά σας γούστα, ένας κερασφόρος στο εξώφυλλο δε σοκάρει πια ούτε το ανιψάκι σας, κι εσείς θέλετε ένα νέο δίσκο που θα κορέσει τη δίψα σας για αληθινόblack metal.
Η δίκαιη προσέγγιση, λοιπόν, αυτού του δίσκου, θα ήταν να εξετάσουμε αν μπορεί να σας χορτάσει. Ε, λοιπόν, μπορεί.
Οι Lord of Pagathorn (εντάξει, επί της ουσίας ο ιθύνων νους Corpselord) έχουν αρκετά χρόνια στην πλάτη τους, μιας και υπάρχουν από το 1993. Μετά από μια περίοδο που ήταν ανενεργοί, επανενώθηκαν το 2010 και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει ένα ΕΡ και δύο full-length, το “Necros Philia” το 2014 και το υπό εξέταση “Daimono Philia”.
Προσπερνώντας το (αχρείαστο) intro, συναντάμε έναν raw black metal δίσκο που μας σερβίρει το ιδίωμα όπως ακριβώς το γνωρίσαμε και το λατρέψαμε. Ό,τι χρειάζεστε είναι εδώ – η παραγωγή είναι κάθε άλλο παρά γυαλισμένη, οι κιθάρες ακούγονται σαν ξυριστικές μηχανές με τονικό enhancement, τα ουρλιαχτά είναι σκισμένα και όπως ακριβώς τα φαντάζεστε. Η μπάντα δεν αναλώνεται αποκλειστικά σε ανελέητα blastbeats για να περάσει το μήνυμά της – υπάρχουν πάρα πολλάmid-tempo μέρη τα οποία συμβάλλουν στην ομαλή ροή του δίσκου. Βέβαια, είναι αναπόφευκτο το ότι πολλά από τα κομμάτια του “Daimono Philia” θα τα ακούσετε μια φορά και θα τα ξεχάσετε – ή και θα σας θυμίσουν άλλα. Προσωπικά μιλώντας, τα “Rise of the Celestial Scythe” και “Spiritual Spiral Stairs” θα μείνουν για αρκετό καιρό στο playlist μου.
Εν συντομία, είναι γεγονός ότι ο δίσκος, σε πολλά σημεία, θα σας θυμίσει άλλες μπάντες και άλμπουμ. Δεν είναι κάτι φρέσκο ή ανατρεπτικό (με τίποτα), δεν ξεχωρίζει από πάμπολλες άλλες κυκλοφορίες, ούτε δίνει το ζητούμενο «προϊόν» με νέα πνοή. Είναι όμως ικανοποιητικό, δυνατό και κάνει άψογα τη δουλειά του.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
U. Demens
Comments
