Ημερομηνία δημοσίευσης: 2 Απριλίου 2017
Μετά την αναμενόμενη διάλυση των Bolt Thrower, η οποία πυροδοτήθηκε μετά τον ξαφνικό και πρόωρο χαμό του drummer τους Martin Kearns, ο τραγουδιστής Karl Willets δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια, και αποφάσισε να φτιάξει ένα συγκρότημα tribute στον αδικοχαμένο φίλο του. Μάζεψε λοιπόν κάποια άλλα φιλαράκια του, εκλεκτά μέλη κι αυτά της Αγγλικής death metal σκηνής, με πρώτο και καλύτερο τον Andrew Whale, πρώην drummer των Bolt Thrower από την ίδρυσή τους μέχρι και το "For Victory", με την τετράδα να συμπληρώνουν οι Frank Healy, μπασίστας των Benediction στους οποίους και έχει συμμετάσχει ο Karl, και ο Scott Fairfax, live κιθαρίστας των Benediction και πρώην μπασίστας των Cerebral Fix (εδώ παίζει κιθάρα).
Από τη στιγμή λοιπόν που αναφέραμε πως ο δίσκος επρόκειτο να έχει tribute χαρακτήρα, δε θα μπορούσε λοιπόν να περιέχει μουσικά κάτι άλλο, πέρα από τα στοιχεία των Bolt Thrower. Παρ' όλα αυτά, αποφεύγουν να συνθέσουν με όλα τα στοιχεία που τους χαρακτήριζαν, και προτίμησαν να επικεντρωθούν σε μονοπάτια που αποτελούσαν συνοδευτικά και όχι πρωταγωνιστικά στοιχεία του ήχου των BT, ούτως ώστε να παραμένει ο χαρακτήρας του tribute, αλλά να μη μοιάζουν επακριβώς.
Οι διαφορές λοιπόν εστιάζονται στις μικρότερες ποσότητες βρωμιάς και βαρύτητας, με την έμφαση να δίνεται περισσότερο στη μελωδικότητα και την επικούρα, στοιχεία που όπως προαναφέραμε υπήρχαν πάντα, αλλά δεν έπαιζαν τόσο πρωταγωνιστικό ρόλο όπως συμβαίνει εδώ. Ακόμα και τα γρήγορα σημεία διαθέτουν το χαρακτηριστικό χαρακτήρα, χωρίς όμως να κλίνουν προς τη βρωμιά του death, με αποτέλεσμα να έχουν περισσότερα στοιχεία από thrash. Αυτό συμβαίνει ακόμα και με τα φωνητικά του Karl.
Θα ήταν λάθος λοιπόν να το χαρακτηρίσει κάποιος ως αντιγραφή, καθώς το συγκρότημα δημιουργήθηκε με τα 2/4 να έχουν προϋπηρεσία στους BT και με σκοπό να τιμήσουν τη μνήμη του φίλου τους. Σε αυτό τα καταφέρνουν μια χαρά, χωρίς βέβαια να αγγίζουν τα μεγαλεία των BT. Από την άλλη βέβαια, με κομμάτια όπως το επικότατο "Last Words", δείχνουν πως έχουν την ικανότητα να μας θυμίζουν τα μεγαλεία του παρελθόντος, κάτι που δεν άγγιξαν τα υπόλοιπα κομμάτια. Τέλος, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ artwork που επιμελήθηκε ο Dan Seagrave, εικαστικός με πολυετή εμπειρία (αν δεν τον γνωρίζετε, κάντε μια έρευνα στα γρήγορα και θα δείτε πολλά γνώριμα εξώφυλλα).
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
