OCEAN OF GRIEF – “Fortress of my Dark Self”

Cover

 

Είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο αρκετό καιρό δεν έχω συναντήσει ελληνικές κυκλοφορίες, που να κινούνται στο χώρο του ατμοσφαιρικού doom (μπορεί βέβαια να υπάρχουν, αλλά να μην τις έχω ακούσει). Για αυτό και ανέλαβα να ακούσω την πρώτη κυκλοφορία των Ocean of Grief, η οποία πρόκειται για ένα EP, 5 κομματιών, με τίτλο Fortress of My Dark Self, το οποίο κυκλοφόρησε από τη ρώσικη δισκογραφική εταιρία, GS Productions. Οι Ocean of Grief προέρχονται από την Αθήνα, όπου και ιδρύθηκαν το 2014, και απότελούνται από 6 μέλη, 2 από τα οποία προέρχονται από τους ΤΥΡΗΩΝ (πρώην Typhon).

 

Ακόμα και να μη γνωρίζει κανείς τι είδος παίζει η μπάντα, το όνομά της, αλλά και ο τίτλος του EP, δίνουν μία πρώτη εικόνα ως προς το που κινούνται μουσικά, ενώ τα πρώτα δευτερόλεπτα του πρώτου κομματιού, “Spiritual Fortress”, επιβεβαιώνουν απλά την αρχική υποψία. Το Fortress of My Dark Selfείναι ένας δίσκος ύμνος στη μιζέρια, στην απόγνωση, στο σκοτάδι και στη θλίψη, αλλά με πανέμορφες τουλάχιστον μελωδίες. Low -tempo ταχύτητες, με αργό drumming και αργά βασανιστικά riffs είναι το κύριο μενού του δίσκου, που πλαισιώνεται πολύ όμορφα με βαθιά death φωνητικά, που είναι και το είδος των φωνητικών που ταιριάζει καλύτερα σε τέτοιου είδους κυκλοφορίες. Και μπορεί τα φωνητικά να είναι growling, όμως καταφέρνουν και αυτά να βγάζουν μία στεναχώρια και μία κατάθλιψη, συνοδεύοντας έτσι την καταθλιπτική μουσική, η οποία γίνεται ακόμα πιο καταθλιπτική στα σημεία που μπαίνει και το πιάνο, αλλά κυρίως εκεί που οι κιθάρες χρησιμοποιούν μελωδίες από το Post-Rock. Εκεί που η κατάσταση αλλάζει κάπως, φυσικά για λίγα δευτερόλεπτα, είναι στην εισαγωγή του τελευταίου κομματιού, “The Birth of Chaos”, όπου ακούγεται ένα up-tempo ξέσπασμα.

 

Το Fortress of My Dark Self είναι μία πρώτη πολύ όμορφη δουλειά των Αθηναίων, της οποίας η μουσική είναι μεν πανέμορφη, αλλά ταυτόχρονα θα φέρει συναισθήματα θλίψης και μιζέριας στον ακροατή, με συγκροτήματα, όπως οι My Dying Bride και οι Theatre of Tragedy, να έρχονται σνεχώς στο νου του. Δεν είναι φυσικά ένας δίσκος που μπορεί να ακούστεί όποτε να 'ναι, αλλά αν η διάθεσή σας σηκώνει ένα τέτοιο άκουσμα, τότε πρέπει να αφεθείτε ολοκληρωτικά στην ομορφιά του και να ταξιδέψετε μακριά. Αν οι Ocean of Grief συνεχίσουν έτσι, θα μιλάμε για ένα ακόμα δυνατό συγκρότημα της εγχώριας metal σκηνής.


Βαθμολογία: 70/100

 

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος

 

 

 


 

Comments