PALLBEARER – “Heartless”

Αρχικά έγινε το μπαμ ("Sorrow And Extinction"), μετά ήρθε η επιβεβαίωση ("Foundations Of Burden") και τώρα έρχεται η εδραίωση ("Heartless"). Αυτή είναι η πορεία των Pallbearer που έχει αφήσει ήδη το μεγάλο στίγμα της στον ήχο που πρεσβεύει. Έναν λίγο ασαφή ήχο βέβαια, τον οποίο κάποιοι αποκαλούν progressive doom, αλλά ακόμα και αυτός ο όρος είναι κάπως περιοριστικός, καθώς θέτει σύνορα σε μια μουσική περιπετειώδης και επεκτατική.

Μπορεί κάποιος να θέλει να απορρίψει αυτήν την πρόταση, στεκόμενος στα αρχετυπικά doom riffs που περιέχουν μπόλικες prog rock επιρροές, θα έχει χάσει όμως την ουσία και το βάθος του δίσκου. Όπως το ίδιο θα συμβεί αν κάποιος σταθεί στο μελαγχολικό και καταθλιπτικό ύφος τους, που εδώ ενισχύεται από κάποιες σφήνες αισιοδοξίας (σαν αντίστροφη ψυχολογία). Όπως το ίδιο θα συμβεί κι αν σταθεί στους βαθιά συναισθηματικούς στίχους, καθώς και στον τρόπο που αυτοί ερμηνεύονται.

Θα έχει χάσει την ουσία, γιατί οι Pallbearer είναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω μαζί, και όχι κάθε στοιχείο ξεχωριστά και αυτόφωτα. Κάθε κομμάτι των συνθέσεων έχει ειδικό βάρος και είναι φτιαγμένο για να ακολουθήσει η επόμενη ιδέα. Σε κάθε αυλάκι της δημιουργείται ένα υπόβαθρο με γερά θεμέλια, απ' όπου αναπτύσσεται η δομή και ο σκελετός της σύνθεσης, έχοντας σαν αποτέλεσμα αυτήν τη χαρακτηριστική τους περιπετειώδη ανάπτυξη της σύνθεσης, που καθηλώνει και εντυπωσιάζει, όσο προετοιμασμένος κι αν νιώθεις, έχοντας αποστηθίσει τα δύο προηγούμενά τους άλμπουμ.

Αυτό που είναι δύσκολο, είναι μια ξεκάθαρη δήλωση για το πόσο υπερέχει το παρών από το προηγούμενο άλμπουμ, το οποίο ήταν κι αυτό κολοσσιαίο. Στα δικά μου αυτιά ακούγονται ισάξια, άλλοι θα υποστηρίξουν πως αυτό είναι λίγο καλύτερο, άλλοι πως το προηγούμενο είναι λίγο καλύτερο. Το σίγουρο πάντως είναι πως και τα δύο βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους, αλλά πολύ μακριά από τα υπόλοιπα, σε απόσταση πολλά έτη φωτός μακριά.

Βαθμολογία: 85/100

Για το Rock Overdose,

Σταύρος Πισσάνος