Ημερομηνία δημοσίευσης: 5 Αυγούστου 2018
Έχοντας γνωριστεί με τη μουσική των Psyanide ήδη από το πρώτο τους EP “A Violent Starting ” του 2014, γεννήθηκε αμέσως το ενδιαφέρον για μία ενδεχόμενη κυκλοφορία ολοκληρωμένης τους δουλειάς. Όταν ανακοινώθηκε το νέο αυτής της κυκλοφορίας η ανυπομονησία μου χτύπησε κόκκινο, καθώς τα μέχρι τώρα δείγματα ήταν υπερικανοποιητικά.
Η κυκλοφορία των πρώτων early release video clip τους (“Premonition” και “Step By Step”) καθώς και ενός Lyric Video (Come Undone) έριξαν λάδι στη φωτιά της ανυπομονησίας και των προσδοκιών για το επερχόμενο “I Declare War”.
Στις 17 Απριλίου την κυκλοφορία της τελευταίας δουλειάς των Psyanide την συνοδεύει μία παρομοίου βεληνεκούς και ύφους (υπερ)ζωντανή εμφάνιση τους στη μουσική σκηνή του 8ball ,στη Θεσσαλονίκη. Το συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει ακούγοντας τους και ζωντανά είναι ότι ήρθε η ώρα τους να δείξουν το παρόν , εκτελώντας τις δουλειές τους παικτικά άρτια πράγμα όλο και πιο σπάνιο στις μέρες μας.
Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνει κανείς ακούγοντας το “I Declare War” είναι η δουλειά που έχει πέσει από πίσω. Άρτια παραγωγή, συνθέσεις που από την μια μπορούν πολύ εύκολα να μετατοπίσουν τον αυχένα σου από το κοπάνημα αλλά ταυτόχρονα να σε συγκινήσουν με τις υπεροχές μελωδίες τους. Ένα απίστευτο κιθαριστικό δίδυμο, με τα ρυθμικά και τα σόλο του Γιώργου και του Κώστα να κάνουν από κοινού αίσθηση, η φωνή του Διονύση που επιβάλλεται μέσα στον εγκέφαλο σου για να ακούσεις τι έχεις να πει, τα τύμπανα του Βασίλη που συμβαδίζουν με το χτύπημα της καρδιάς σου και χωρίς να μένει απ’έξω το επιβλητικό βαρύ μπάσο του Κώστα είναι η συνταγή της επιτυχίας των Psyanide.
Οι συνθέσεις ακολουθούν τον δρόμο του συγχρόνου ήχου που έχουν χτίσει οι τεράστιοι Lamb Of God (“When Honor is Gone”,”From Flesh to Gold”,”Call to Arms”,”The Underdogs”). Χωρίς να τον ακολουθούν τυφλά παίρνουν την σκυτάλη και την πάνε και σε πιο μελωδικά μονοπάτια (“Schizo”,”Apology”) κάνοντας μια πολύ ενδιαφέρουσα την εναλλαγή ανάμεσα στα κομμάτια.
Οφείλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία για τους στίχους του δίσκου, που φαίνεται ότι έχει πέσει δουλειά. Αν κάτι δεν με άφησε απολύτως ικανοποιημένο είναι το ότι η ‘’βρώμικη φωνή’’ δεν ήταν αρκετά καθαρή με αποτέλεσμα να αδικούνται ,μέχρι ένα σημείο, οι στίχοι.
Κατά τα άλλα γίνεται αντιληπτό ότι οι Κατερινιώτες groove melodic black metallers δεν έχουν αφήσει τίποτα στη τύχη κάτι που δικαιολογεί την αργοπορία της κυκλοφορίας αυτής, η όποια τελικά λυτρώνει όλους εμάς που την περιμέναμε. Εύχομαι η μουσική τους να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας, όπως και τις αξίζει άλλωστε.
They are the underdogs!
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rockoverdose.gr
Πάρις Καραγιαννοπουλος
Comments
