Ημερομηνία δημοσίευσης: 17 Αυγούστου 2017
Οι Rings of Saturn είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που είναι δύσκολο να περιγράψεις. Πάντα η ετικέτα “deathcore” μου φαντάζει λίγη για τον ήχο τους. Όχι γιατί τους θεωρώ απαραίτητα κάτι ανώτερο από το είδος ή άλλες μπάντες –ενώ σαφέστατα είναι, ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε-, αλλά κυρίως γιατί παρουσιάζουν το technical deathcore με έναν πολύ παιχνιδιάρικο τρόπο, φτιάχνοντάς σου τη διάθεση, αλλά θες ταυτόχρονα να δώσεις και λίγο ξύλο. Γενικά είναι μια μπάντα που οι κλασικοί λάτρεις της death metal αγαπούν να μισούν γιατί στέκονται στο ταμπελάκι που λέει “deathcore”, οπότε από το 2009 που εμφανίστηκαν, έχουν διεγήρει αρκετές συζητήσεις και διαφωνίες.
Κάθε δίσκος τους ξεδιπλώνεται διαφορετικά και η τέταρτή τους προσπάθεια με τίτλο “Ultu Ulla” συνεχίζει σε αυτό το μοτίβο. Τα γνώριμα στοιχεία που επικρατούν είναι φυσικά τα ξέφρενο χτύπημα των δακτύλων στην κιθάρα, όπως στο πρωταρχικό “Servant of this Sentinence”, οι εναλλαγές στις κραυγές και τα κοφτά ισοπεδωτικά drums στο πιο ευκολοχώνευτο “Parallel Shift” και oι τρελίτσες στην κλασική κιθάρα στο “Unhallowed”. Ακολουθούν –ακόμη- πιο τεχνικά στοιχεία στα “Immemorial Essence” και “The Relic” ενώ τα “Margidda” και “Inadequate” συνδέεται καλύτερα με τις παλαιότερες κυκλοφορίες τους. Κομμάτια σαν το “Harvest”, το “The Macrocosm” και “Prognosis Confirmed” από την άλλη , ενώ συνδυάζουν όλα τα παραπάνω και ακούγονται απροκάλυπτα σαν Rings of Saturn, δίνουν έναν άλλον τόνο, πιο ώριμο και πιο σοβαρό αλλά ταυτόχρονα γνώριμο.
Οι Rings of Saturn προσδιορίζουν τον ήχο τους σαν “aliencore”, μια ονομασία που πραγματικά μόνο με αυτή θα μπορούσε να περιγράψει κανείς τη μουσική τους. Μαζί με το στιχουργικό περιεχόμενο, τους τίτλους των δίσκων τους και τα εξώφυλλα αυτών, αυτό που φτάνει στα αυτιά σου είναι κάτι σχεδόν εκτός πραγματικότητας. Επομένως, προϋποθέτει και ανοιχτό μυαλό ώστε να ακούσεις και δεύτερο κομμάτι από τη μπάντα και να μη μείνεις στην πρώτη εντύπωση. Με το “Ultu Ulla” όμως, οι Rings of Saturn πετυχαίνουν κάτι ακόμα. Δίνουν ένα πιο σοβαρό αποτέλεσμα, κρατώντας κάποια οικεία στοιχεία, καθώς λείπει η χαοτική δομή των προηγούμενων κυκλοφοριών τους από την αρχή μέχρι το τέλος, και περιορίζεται σε συγκεκριμένα σημεία, τα οποία όμως είναι τοποθετημένα πολύ έξυπνα στο δίσκο και δίνουν στον ακροατή ένα άκουσμα που πραγματικά αξίζει την προσοχή του.
Είναι μια προσέγγιση που μπορεί άνετα να ξενερώσει κάποιον “παλιό” φανατικό της μπάντας, αλλά ταυτόχρονα θα τους ανοίξει πολλές πόρτες. Το πιο σημαντικό είναι πως κράτησαν αυτό που τους κάνει μοναδικούς και εύκολα αναγνωρίσιμους. Κατ’ επέκταση, είναι καιρός να ακούσει περισσότερος κόσμος Rings of Saturn -και για ακόμα πιο πολύ κόσμο να παραδεχτεί ότι του αρέσουν.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου