Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Σεπτεμβρίου 2017
Οι Γερμανοί Scanner υπάρχουν ως μεν Lions Breed από το 1982, ενώ το 1986 μετατράπηκαν σε Scanner εμπνευσμένοι πιθανότατα από την καναδική ταινία επιστημονικής φαντασίας-τρόμου Scanners του 1981 του γνωστού σκηνοθέτη David Croneberg. Στην ταινία αυτήν, για την ιστορία, "scanners" ήταν άνθρωποι με ασυνήθιστες τηλεπαθητικές και τηλεκινητικές δυνάμεις και με δυνατότητα ελέγχου του ανθρώπινου μυαλού. Επηρεασμένοι από την ταινία λοιπόν, πέραν από το όνομά τους, υιοθέτησαν στην όλη τους θεματολογία (στίχους, εξώφυλλα κλπ.) μία sci-fi attitude, παίζοντας ενός τέτοιου τύπου heavy metal που πολύ μας άρεσε και το οποίο παρά τις συχνές αλλαγές στην σύνθεσή τους και τις διαλύσεις και επανασυνδέσεις, έχει προσφέρει αξιόλογο, πάρα πολύ όμορφο, δυναμικό και ευφάνταστο μέταλ στην πορεία των 30 και πλέον χρόνων της διαδρομής τους. Ο ογκόλιθος τους βέβαια παραμένει η πρώτη τους κυκλοφορία “Hypertrace” του 1988, ενώ και η επόμενη κυκλοφορία τους του 1989 με τίτλο “Terminal Earth” είχε προκαλέσει αίσθηση αν και κατώτερο από το ντεμπούτο, όπως και οι επόμενες κυκλοφορίες τους, που δεν τις λες κακές αλλά κινούνται σε πιο μέτριο επίπεδο από το απλησίαστο ντεμπούτο τους.
Με αφορμή λοιπόν την συμπλήρωση των 30 χρόνων τους οι Scanner, κυκλοφορούν το συγκεκριμένο (επετειακό) διπλό δίσκο τους σαν ένα ιδιότυπο best of, το οποίο στον ένα δίσκο περιλαμβάνει 15 τραγούδια από όλες τις περιόδους και δουλειές της μπάντας, ενώ το δεύτερο περιλαμβάνει 10 κομμάτια παλαιότερα, σε επανεκτέλεση από την τωρινή σύνθεση της μπάντας. Μια παράξενη επιλογή τους είναι η ονομασία του συγκεκριμένου best of, “The Galactos Tapes”, προφανώς από το τραγούδι “Galactos” που ανοίγει και τον δίσκο. Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν υπήρχε σε καμία κανονική κυκλοφορία, αλλά μόνο στην συλλογή “Doomsday News” της Noise το 1989 και σαν μπόνους κομμάτι στην ιαπωνική έκδοση του “Hypertrace”, το οποίο αναφέρεται στον ομώνυμο τεχνητό πλανήτη Galactos, που η αλήθεια είναι ότι έχει βαρύνουσα σημασία στην μυθολογία του Sci-Fi χαρακτήρα Scanner που εκφράζει και στηρίζει την εν γένει “μυθολογία”του συγκροτήματος. Όχι πως δεν πρόκειται για ένα φοβερό κομμάτι βέβαια. Συνήθως είμαι πολύ αντίθετος σε επανηχογραφήσεις παλαιών τραγουδιών από τα συγκροτήματα για διάφορους λόγους, αλλά εδώ πραγματικά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο, ειδικά με την προσπάθεια που καταβάλλει ο τραγουδιστής τους και ‘’δικός μας’’ Ευθύμιος Ιωαννίδης. Βέβαια λείπουν κάποια κομμάτια (και σίγουρα χωρά ολόκληρο το πρώτο τους άλμπουμ-ξέρω έγινα κουραστικός), ενώ θα μπορούσε να λείπει η διασκευή στο “Innuendo”, (τι ποιο“Innuendo” ;), καθώς θα ήταν καλύτερα για όλους μας. Γενικά όμως πρόκειται για μια αρκετά αντιπροσωπευτική επιλογή κομματιών.
Είναι τελικά μια κυκλοφορία απολύτως κατάλληλη να φέρει τον ακροατή κοντά στην μεγάλη αυτή μπάντα, έτσι ώστε αυτός να αποκτήσει μια περιεκτική, συνολική εικόνα για την πορεία της σπουδαίας αυτής μπάντας αλλά και για το πώς ακούγεται αυτή σήμερα. Η εμπειρία αυτή είμαι βέβαιος πως θα σας ενθουσιάσει και θα σας οδηγήσει, αν δεν τις γνωρίζετε, να σκαλίσετε τις προηγούμενες κυκλοφορίες των διαστημικών τευτόνων μας και που πάντως να ξέρετε ότι παλαιόθεν κάτι παλιο-παουερο-επικο-μεταλάδες τους λατρεύουν, αλήθεια σας λέω!
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Σάββας “ Manilla Road” Σαββαόγλου
Comments
