Έφτασε η ώρα για τους Ιταλούς Silverbones να κυκλοφορήσουν τη πρώτη τους, πλήρες μήκους, στούντιο δουλειά τους, με όνομα “Wild Waves”, η οποία θα δει τα φώτα του κόσμου στα μέσα Ιουνίου. Ένας power metal δίσκος με περιεχόμενο, πειρατικό. Όπως εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε από το εξώφυλλο του δίσκου αναφέρετε σε άγρια κύματα, σε βασιλιάδες και βασίλισσες, σε πειρατική ιστορία, σε θησαυρούς και σκελετούς που περπατάνε.
Τελευταία βλέπουμε πολλές καινούριες μπάντες να αντλούν για τους στίχους τους από βιβλία ιστορίας και άλλα. Οι πειρατές και η ιστορία τους είναι συχνό φαινόμενο πλέον στον κόσμο της power, κάτι που θεωρώ πως πρέπει να ξεπεραστεί και οι στιχουργοί να αντλούν από την ζωή τους, τα ερεθίσματα τους και να στύβουν το μυαλό τους για κάτι ξεχωριστό. Ξέρουμε πως οι πειρατές ήταν οι σκληροί και γαμάτο αλλά είναι παρελθόν. Αν και δεν ξέρω πόσοι ακούν μη διάσημη power metal και πόσοι διάνους σημασία στους στίχους. Θα έλεγα επίσης ότι όταν το στιχουργικό υλικό κάποιας μπάντας είναι κατά 90% ‘αντιγραφή επικόλληση από κάποιο βιβλίο, αυτή η μπάντα η ο στιχουργός δεν έχει αρκετή έμπνευση για να γράψει δικούς του στίχους η να σκεφτεί την δική του ιστορία. Κάτι σαν το “The Astonishing” των Dream Theater για παράδειγμα.
Ας δούμε όμως τη μουσική του δίσκου. To άνοιγμα είναι ένα instrumental κομμάτι 2 λεπτών. Τυπικά. Το πρώτο τραγούδι του δίσκου είναι το ομώνυμο του. “Wild Waves” ένα τραγούδι τεσσάρων και κάτι λεπτών με ένα χαρούμενο κλίμα που ευχάριστα μου θύμισε λίγο punk rock. Σχεδόν καλό mixing αφού τα φωνητικά ήταν λίγο χαμηλά και αδύναμα, κάτι που συμβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Οι κιθάρες, ρυθμού και σόλο, δεν είχαν τον κατάλληλο ήχο, κυρίως του ρυθμού. Αδύναμος ήχος και απαρατήρητος θα έλεγε κάνεις. Τα κομμάτια που μου αρέσαν περισσότερο από το δίσκο και του έδωσαν λίγο ποικιλία ήταν τα “Raiders Of The New World” και “Hellblazer”. Τίποτα τρομερό τα κομμάτια απλά αυτό το riff που δίνει λίγο ζωή στο τραγούδι και λίγο κέφι στη μονοτονία του δίσκου.
Δεν ξέρω αν πρέπει με βάση τα μοντέρνα στάνταρντ να χαρακτηρίσω το δίσκο καλό η μέτριο. Για πρώτος δίσκος της μπάντας θα έλεγα πως ήταν κάπου ενδιάμεσα στο μέτριο και το καλό. Γενικά ο δίσκος δεν μου έβγαλε κάποια ενέργεια. Θα έλεγα πως ήταν αρκετά μέτριος, μονότονο κλίμα από όλους τους μουσικούς. Στην εποχή μας πιστεύω πως ο καλός ήχος είναι εύκολο να βρεθεί, και για να έχει κάποιος λεφτά για δίσκο θα πρέπει να διαθέτει και χρήματα για καλό εξοπλισμό. Ίσως δούμε κάτι διαφορικό και ποιοτικό στον επόμενο δίσκο της μπάντας…
Βαθμολογία: 50/100
Για το Rock Overdose,
Αντώνης Σαρμάς
Comments
